Komend schooljaar zijn er veel studenten die gaan doorleren bij gebrek aan arbeidsmarktperspectief. HBO’s en Universiteiten voorzien problemen omdat ze niet weten of er genoeg geld is om voldoende docenten aan te stellen.
De instellingen worden echter achteraf wel gefinancierd voor het aantal studenten dat staat ingeschreven. Het gaat hier dus alleen over het voor-financieren van uitgaven die later worden gecompenseerd. De kosten daarvan bedragen hoogstens een jaar renteverlies. Bedrijfsmatig los je dat op door een lening af te sluiten of door je reserveringen te gebruiken.
Waarom doet de VSNU eigenlijk zo moeilijk?
Reacties zijn gesloten.
t-2 financiering en vast budget
Ik ben niet op de hoogte van de laatste financiële regelingen, maar meen dat er in het verleden, en wellicht nog steeds, twee zaken spelen die de vraag naar extra geld wel degelijk legitiem zouden maken.
Op de eerste plaats is er (was er?) de t-2 financiering. Hoger onderwijsinstellingen worden gefinancierd naar het aantal studenten van 2 jaar geleden. Bij (sterk) stijgende aantallen is dat wel degelijk een probleem, tenzij je zegt dat de reservepotten bomvol moeten zitten en daar zijn we toch ook niet echt voor.
Verder was er lange tijd (wellicht nog steeds) wel degelijk sprake van een vast budget voor het hoger onderwijs. Als er meer studenten waren, dan werd het bedrag per student gewoon lager.
Toevallig
Ik post net toevallig hetzelfde bericht in een andere draad (die eerst alleen over het HBO ging)….. Zie hier. Een link naar een NRC artikel.
Inderdaad herinner ik me ook dat er een vast budget is/was en dat het bedrag per student dan gewoon lager werd. Plasterk lijkt daar anders over te denken, maar Plasterk blijkt wel vaker slecht geinformeerd (of bewust leugenachtig, dat kan ook).