Een opmerkelijk bericht in Trouw: vanaf 1 januari vallen alle Maastrichtse scholen onder één directie. De scholen behouden hun verschillende profielen, verzekert de directie, maar er is geen vrije schoolkeuze meer.
Aanvulling:
Het gaat om de Stichting LVO. Website: www.stichtinglvo.nl/
van de website van het Porta Mosana College:
Het Porta Mosana College en alle andere Maastrichtse scholen voor voortgezet onderwijs vallen onder het Bevoegd Gezag van de Stichting Limburgs Voortgezet Onderwijs (Stichting LVO). Het bestuur van LVO is als volgt bereikbaar:
College van Bestuur Voorzitter: Dhr. H.A.L. van Hoof.
Vice voorzitter: dhr. drs. R.K.M. (Ron) Bonekamp
de heer H.A.L. (Henk) van Hoof is de voormalig staatssecretaris. Zie bv hier.
Onderwijsmaffia…
“We halen de schotten weg tussen de scholen”, verklaarde de snor wollig in de krant, “en op macroniveau verdwijnt de concurrentie.” De scholen mogen wel hun eigen ‘profiel’ behouden, maar met de vrije schoolkeuze is het afgelopen. “Vol is vol“, zegt het mantelpak, “bij een overaanbod worden kinderen verwezen naar een andere school.”
Maar de ‘Centrale Directie’ wil geen concurrentiegedrag meer. Als een school een eigen visie heeft over onderwijs en opvoeding, mag daar niet te veel lawaai over gemaakt worden.
De ouders van achtste-groepers die het komend schooljaar naar de brugklas gaan, mogen hun borst nat maken. Niks gezellig samen met je kind scholen bezoeken en een eigen keuze maken. En dat geldt ook voor die twee vriendinnen die samen naar dezelfde school willen.
Alle Maastrichtse scholen worden gelijkgeschakeld onder één directie met als motto (citaat snor): “Wij sturen groot aan, maar versterken onze kleine eenheden.” En nog zo’n wazig citaat: “De vijf scholen krijgen geld van de overheid. Dat gooien wij op één hoop en verdelen dat.”
Onlangs zei minister Plassterk dat scholen weer kleiner moesten worden. Daar denkt de Maastrichtse onderwijsmaffia heel anders over!
Inderdaad, onderwijsmaffia.
En de ouders en kinderen hebben geen vrije schoolkeuze meer.
Steeds meer mensen emigreren naar het buitenland, omdat zij zich in dit land gevangen voelen door de regelgeving van de overheid.
Deze week kreeg ik een dubbele bekeuring, (1) omdat ik met de fiets bij een rood stoplicht rechtsaf sloeg en (2) vervolgens ook nog geen identiteitsbewijs bij me had. Er was geen verkeer in de buurt, alleen een politiewagen die op de uitkijk stond. Bovendien verkeerde ik in de veronderstelling dat het mocht.
Elders worden bushokjers in elkaar getrapt en wemelt het van de berovingen in noordelijk Limburg.
Ik was op weg naar school, maar mijn animo was bedorven.
In wat voor land leven we nog?
Regelgeving
“Steeds meer mensen emigreren naar het buitenland, omdat zij zich in dit land gevangen voelen door de regelgeving van de overheid.”
Als er wordt gevraagd naar de mening van ‘het volk’ over zaken als een EPD, vingerafdrukken in paspoorten, verplicht ID kunnen tonen, het “tracken” van GSM- en andere gegevens, DNA-databanken, gezichtsherkenningssoftware icm cameratoezicht, OV-chip, rekeningrijden, inzage in internetgebruik etc. etc., dan is steevast het antwoord van de meerderheid “Nou en? Ik heb toch niets te verbergen?”
Totdat je als scheikunde-docent gewoon wat lesmateriaal op internet aan het verzamelen bent, en de politie op bezoek krijgt omdat je wel erg dicht bij een terreurverdachte in de buurt woont. Mag je gaan uitleggen waarom je onschuldig bent.
De mensen die om die redenen vertrekken, dat is nog altijd de minderheid. Maar ik verbaas me er eigenlijk over dat er niet eens een politieke partij ontstaat die de privacy-waakhond wél meer bevoegdheden wil geven, die paal en perk wil stellen aan deze vorm van controle en bemoeizucht etc. Maar ja, je maakt je er niet populair mee, het is blijkbaar niet iets waar over wordt nagedacht, en “het is toch voor onze veiligheid?”. Ook in mijn lessen besteed ik er wel eens aandacht aan, maar het lijkt bij veel leerlingen niet eens door te dringen waarom ik me er persoonlijk zorgen over maak. Gelukkig ben ik niet alleen, zoals bijvoorbeeld een huisarts in Wijhe laat zien.
Blessing in disguise
België is zo dichtbij! Het lijkt me goed mogelijk om in Maastricht te blijven wonen en je kinderen in België naar school te sturen. Dat is ook een manier om de kwaliteit van het Maastrichtse onderwijs te verbeteren. Als meer dan de helft van de Maastrichts jeugd in België school gaat zal de politiek eindelijk echt iets aan het onderwijs in die stad moeten gaan doen.
Seger Weehuizen
Registreer fusiescholen
Ik begrijp dat Plasterk (met één s) plannen heeft om op termijn iets aan die fusiescholen te doen. Het zou niet zo gek zijn om een register aan te leggen van scholen als deze, die dan nadat die maatregelen van kracht zijn geworden onder druk gezet moeten worden om weer te defuseren. Of is zo’n register overbodig omdat tegenwoordig alle scholen onderdeel van een conglomeraat vormen?
Ook 1 school
Ook Deventer en Lelystad zijn redelijk grote gemeenten met maar 1 schoolbestuur.
Semi-ministeries
(onderwijsraden) en semi-gemeentebesturen (schoolbesturen) maken de dienst uit in onderwijsland. Een luilekkerland voor ons-kent-ons bestuurders en politici. Veel pecunia; veel stichtingen zonder publicatieplicht; weinig democratische inkijk.
Zoals bij de banken; het gaat om vertrouwen en ze hebben het beste met ons voor. En met onwillige en opstandige werknemers weten ze wel raad.