Hoera! Al 384 vrienden!

“Vrienden voor het leven” is meen ik een stukje tekst wat door een would-be zangeresje bij een of andere soap-serie wordt gekweeld. Vrienden zijn heel belangrijk, de mens blijft een kudde-dier en hoe meer schaapjes bij elkaar hoe beter. Het hebben van vrienden is voor de meeste pubers ook een must, met positieve maar soms ook negatieve effecten: in je eentje ga je geen autospiegels kapot trappen of bushokjes van graffiti voorzien. Daar heb je vrienden voor nodig. Wel eens één hangjongere gezien? Die bestaat niet. Die gaat z’n moeder helpen met het strijkgoed of een kathedraal van luciferhoutjes in elkaar lijmen.

Waarom bestaat een klas vol zeventienjarigen de eerste dagen van het nieuwe schoolopleiding uit enkel doetjes en goedwillende sulletjes? Omdat ze nog geen vrienden hebben. Waarom schrijven ze nog enigszins leesbaar in een maagdelijk schrift en lopen ze nog met een enorme tas vol boeken als de eerste de beste brugpieper? Er zijn er zelfs bij die trekken bij erbarmelijk rotweer zelfs nog een jas aan of die hebben nog een werkend lampje op de fiets.
Dat wordt allemaal anders zodra ze vrienden hebben. “Ik ga daar een beetje voor paal lopen met een dikke jas aan, met een boekentas, ja, ik ga daar een beetje op zitten letten in de les. Wat zouden mijn vrienden daar van zeggen?”

Gisteravond ontdekte ik dat één van mijn dochters 384 vrienden heeft op Hyves, uit een totaal van – op het moment van schrijven – 7531517 Hyvers. Ze zit er nu zo’n anderhalf jaar op denk ik. Zó organiseer je een verjaardagspartijtje voor vijf vriendinnetjes die zoet cakejes komen versieren en enthousiast een puzzeltocht door het dorp maken, en zó zit je je zorgen te maken over waar je 384 vrienden moet laten en hoeveel cakejes, bier en breezers je dan in huis zou moeten halen. Je wordt ouder papa.

Nu zit ik zelf ook op Hyves, uit beroepsmatige interesse, zal ik maar zeggen, al ongeveer vanaf het begin van dit vrienden-netwerk, toen alle vrienden van mijn dochter nog zo’n beetje in de Holle Boom bij Kraantrje Lek zaten. Ik heb al 71 ( ! ) vrienden, hoewel ik er niet over zou piekeren om die allemaal op mijn partijtje uit te nodigen. Voor een puber moet dat een vreselijk aantal zijn. Wat moet een vijftiger op Hyves? Of je bij de discotheek naar binnen probeert te komen. Dat lijkt een beetje griezelig, een beetje sneu wellicht. Maar je leert er veel over pubers, tenslotte mijn doelgroep op school. Nu ben ik gelukkig niet de enige van die leeftijd. Jan Peter Balkenende zit er ook, met 149944 vrienden, ook weer op het moment van schrijven. Of ik ook vriend van Jan Peter wil worden. Uhm… nee, nog even niet. Dan had ik er toch maar weer een vriend bij gehad.
Ik kan allerlei enge dingen met Jan Peter doen: ik kan hem tikken, ik kan hem crushen, ik kan mijn profiel speciaal voor hem pimpen of een testimonial schrijven. Komt hij thuis, ziet hij dat hij door mij gecrusht is. Lijkt me vreselijk. Ik durf niet eens op het knopje te drukken, straks tikt hij mij of zo.

Even terug naar mijn dochter. Die is ook al twee keer gespot zie ik. En haar profiel is 132 keer bekeken. Het mijne zowaar 1038 keer, ontdek ik nu, maar ik ben daarentegen weer nergens gespot. Misschien loop ik daardoor gelukkig minder kans om gecrushed te worden.
Nu kan ik haar ook toevoegen als vriend, dat levert mij en haar weer een puntje op. Weer een extra plakje cake op de verjaardag. Laat ik eerst maar even aan haar vragen. Misschien schrikt het andere vrienden van haar af anders. Je ontleent als puber je status aan het aantal vrienden op Hyves. In de klas heb je geen schoolpsycholoog meer nodig om de zielebouten er uit te pikken. Je kijkt gewoon naar de aantallen vrienden op Hyves. Over veertig jaar krijg je een nieuw soort bejaardenprobleem: de bejaarden die weinig Hyves-vrienden hebben. Daar komt de Hyves-geriater op bezoek.

Even naar mijn vrienden: de meesten zijn oud-leerlingen, ik ben blijkbaar enorm populair geweest. Die willen graag allemaal hun oude docent op hun lijstje zien. Een beetje schooldirecteur gaat dus even op mijn Hyves kijken, als ik ooit nog ergens solliciteer. Een groot deel van de werkgevers doet dat trouwens sowieso al bij een nieuwe sollicitant. Dat gaat in de toekomst een nieuw probleem opleveren. Vroegàh had je vervalste diploma’s, nu krijg je vervalste Hyves. Zorg dat je veel vrienden hebt, zet er foto’s van jezelf op in allerlei zakelijke en hardwerkende situaties, werken wordt je grootste hobby.
Hm, 71 vrienden heeft die Bijlsma maar, dat moet wel een a-sociale collega zijn. Dan liever de Docent van het Jaar. Even zoeken…..maar wat is dat? Die heeft geen Hyves! Er is dus nog hoop voor mij. Ik hoef mijn Hyves niet te vervalsen.