In de Volkskrant van vandaag staat een verhaal over een student bedrijfskunde van 22 die les geeft op een middelbare school in Woerden. Hij vindt zijn werk moeilijk en zwaar, maar ook leerzaam. www.volkskrant.nl/binnenland/article1074515.ece/Studentleraren_lopen_zich_warm
De journalist die het stuk heeft geschreven, lijkt te willen suggereren dat deze jongeman nog niet klaar is voor zijn werk. En daar heeft hij misschien ook wel gelijk in. Maar of dat enkel en alleen is toe te schrijven aan het feit dat hij zijn bul nog niet heeft behaald en geen pedagogisch/didactische scholing heeft gekregen, is nog maar de vraag.
Zelf was ik ook 22 toen ik voor ´t eerst als leraar aan de slag ging. Ik was al wel helemaal afgestudeerd en had ook al een onderwijsbevoegdheid behaald, al stelde het niet al te veel voor wat ik daarvoor had moeten doen. Daarom had ik me in dat eerste jaar als leraar opgegeven voor een nascholingscursus voor beginnende docenten, waar ik ervaringen kon uitwisselen met andere jonge leraren. Desondanks herinner ik me dat eerste jaar als loodzwaar, ook al gaf ik maar 12 uur les.
Afgezien van de enkele leraar die zou kunnen worden bestempeld als ´natuurtalent´ heeft elke beginnende leraar het moeilijk. Of hij nou net wel zijn papiertje heeft gehaald of nog net niet. Of hij een heel jaar in opleiding is geweest voor het leraarschap of veel korter. Pas in de praktijk leer je het vak echt en de eerste paar jaar zijn voor de meesten loodzwaar. In de tijd dat ik leraar werd (1986) waren er jonge leraren genoeg en konden scholen het zich veroorloven van deze survival of the fittest te profiteren. Ik hoop maar dat de jonge bedrijfskundige uit de Volkskrant genoeg begeleiding krijgt om zich tot een goede leraar te ontwikkelen. Want deze Dirk Jan Vink is natuurlijk wel – om het maar eens deftig te zeggen – een rara avis.
Reacties zijn gesloten.
Tientje per uur
Mij viel vooral op dat deze student een tientje per uur krijgt (evenveel als toen hij in een hengelsportwinkel werkte). Is dit niet gewoon in strijd met de CAO?
Tientje per uur mooi salaris voor studentikoze beunhaas
Toen ik als student eind jaren tachtig in de horeca w, verdiende ik zeven gulden netto per uur. Geen fooi daar bovenop. Bij de supermarkt verdiende ik nog minder.
Als kandidaat-assistent in het vijfde jaar van mijn studie verdiende ik in 1988-1990 ongeveer 8 gulden per uur
Als assistnent-onderzoeker in opleiding (aio) verdiende ik in 1990 zo’n 10 gulden per uur, in vier jaar tijd oplopend tot ca. 20 gulden per uur bij de wetenschappelijke promotie in 1995.
Als beginnend *bevoegd* docent verdien je tegenwoordig ca. 16,6 euro bruto, dus zo’n 12 euro netto per uur (afhankelijk van inkomen partner).
Deze student is met een tiientje per uur dus niet onredelijk beloond. Net even onder een leraar die én zijn vakstudie heeft afgerond én de lerarenopleiding heeft doorlopen. En vet boven het inkomen dat, althans voorheen, in andersoortige banen werd verdiend.
Mag ik uit dit Volkskrantverhaal bovendien concluderen dat scholen maakt-niet-uit-welke academici werven voor een baan in het onderwijs? Als ze maar collegegeld hebben betaald? Of iemand de vakkennis beheerst doet kennelijk niet meer ter zake.
Zo wordt het beroep van binnenuit uitgehold.
Tientje per uur
Ik bedoelde niet over of het veel of weinig geld voor de student is Couzijn. Voor bepaald werk staat volgens de CAO een bepaalde beloning. Dat is de basis van een CAO. Een school zou op deze manier al het onderwijs door werkstudenten kunnen laten verzorgen tegen een tientje per uur. Dit is nu typisch iets voor een vakbond om tegen te protesteren.
Eens
Aha, bedoel je dat. Dan ben ik het helemaal met je eens. Voor iedereen dis lesgeeft moet minimaal het CAO-loon worden betaald.
Interessant dat schoolleiders niet naar opleiding willen betalen, tenzij ze daar voordeel van hebben. Immers, de enige formele reden waarom ze deze studenten onder het CAO-loon betalen zal zijn dat ze hun opleiding nog niet hebben afgerond.