Docenten benaderen hoogbegaafde jongens negatief

Zie hier. Misschien wordt het tijd voor meer hoogbegaafde leraren? Die kunnen zich beter inleven in hoogbegaafde kinderen.

3 Reacties

  1. Zou
    een “cursus hoogbegaafdheid voor pabostudenten” iets veranderen aan hun begaafdheid?

  2. Negatief
    Dat docenten hoogbegaafde kindere negatief zouden benaderen is natuurlijk niet goed. Anderzijds ligt het misschien wel voor de hand dat kinderen, die in een klas terecht komen waar de gemiddelde leeftijd 2 jaar of misschien meer is dan hun eigen leeftijd op een of andere manier wat problemen tegen komen. Sociaal-psychologisch gezien lijkt me dat niet zo gek. Denk alleen maar aan de sportbeoefening of bijv. de seksuele ontwikkeling. Maar er zijn vast ook wel hoogbegaafde kinderen, die zich vrij probleemloos aanpassen. Waar we een beetje voor moeten oppassen is deze kinderen te snel in een soort slachtofferrol te plaatsen en zo weer eens een nieuwe slachtoffergroep creëren in onze toch al zo bloeiende klaagcultuur. (zie Jolande Withuis: van oorlogstrauma naar klaagcultuur, 2002). Moeten ze niet eerder worden voorgehouden dat hun hoogbegaafdheid iets is waar ze blij mee kunnen zijn dan dat ze worden neergezet als onbegrepen slachtoffers van degenen die niet zo knap zijn. Daarom ben ik ervoor om die kinderen zelf beter te begeleiden en ze meer ervan bewust te maken dat ze op bepaalde gebieden een voorsprong hebben op hun leeftijdgenoten en dat dit bepaalde consequenties kan hebben. En ze leren daar op een goede manier mee om te gaan. En verder moeten die kinderen natuurlijk ook cognitief de aandacht krijgen die hun intelligentie verdient.

Reacties zijn gesloten.