Volkskrant brief van de dag weer over onderwijs

De Volkskrant brief van de dag gaat weer over onderwijs. Ditmaal over het plan van de onderwijsraad om 2 jarigen al taal en rekenles te geven. Met name de reactie hierop van G. Verhoef is het lezen meer dan waard.

11 Reacties

    • Interessant
      Intrigerend filmpje. Zet me aan het denken. Is de geheugenfunctie van jonge kinderen sterker dan op latere leeftijd? Mijn ervaringen met het spelen van memory met mn jonge kinderen lijken dat te bevestigen.
      Ik vraag me af of Lilly weet wat ze aan het doen is. Heeft ze enig benul van het gaat over de wereld? Kan ze de kaart koppelen aan de werkelijke wereld of is het volslagen betekenisloos?
      Als die koppeling volledig zou ontbreken, dan nog denk ik dat ze vreselijk veel heeft geleerd. Die koppeling mag best later komen. Ik stel me voor dat ze als ze 10 is een reisje naar Mexico of Canada met haar ouders maakt en die koppeling plotseling wel maakt. Dan is in één keer een berg schijnbaar nutteloze kennis uiterst waardevol geworden.
      Het doet me denken aan leren rekenen, leren tellen. Dat gaat in het begin ook mt beperkt begrip, de diepere betekenis volgt pas later en bij sommige aspecten nooit.
      Ook lijkt ze het vreselijk leuk te vinden. Niks mis mee om dat te leren, denk ik dan.

      • Link met de echtd wereld kan gemakkelijker
        De kans dat dit meisje in de puberteit/pubertijd suïcidale neigingen zal hebben schat ik lager in dan gemiddeld.
        Een koppeling tussen een landkaart en de werkelijke wereld kan natuurlijk veel gemakkelijker gemaakt worden als je Lilly leert om op een globe landen aan te wijzen. Als je in een donkere ruimte op grote afstand van de globe een sterke op de globe gerichte lamp plaatst kun je tegen haar zeggen: Kijk nu komt bij ons in de stad Washington de zon op. Over 4 uur is de aarde wat verder gedraaid en gaat bij opa en oma in de staat Washington de zon op. Morgen zullen we 4 uur na zonsopgang opa en oma opbellen om te vragen of het bij hen licht aan het worden is.
        Seger Weehuizen

    • Columbus
      En dat (het filmpje van Lilly) doet mij nou weer denken aan onze kat.
      De kat heette Columbus, vanwege het feit dat we in Zuid Amerika woonden. Hij was pikzwart, heel jong (2 maanden), intellingent. Later werd hij een grote, respectabele kater, mohair, heerser in zijn revier, met kindertjes die hij in de schuur onderbracht achter in de tuin, wees-katjes (moeder kat was verongelukt).

      Dat de kat Columbus heette, had voor de buren een affront kunnen zijn. Maar de ontdekker van Amerika heet in het spaans Cristobál Colón. Pablo Neruda, die verder had gekeken in de wereld, vond het wel ironisch.

      Toen de kat 3 maand was, had hij geleerd door de patrijspoort van de wasmachine in de trommel te springen. Gewoon, omdat we een week, dat wil zeggen drie keer, een stukje vis in de trommel hadden gelegd, waar hij snel op af kwam. Ik zei het al : het beest was heel intelligent.
      Na de vierde keer ging de kat steeds vanzelf de trommel in, als het deurtje open stond, ook zonder dat hij er vis vond. Na een maand woonde hij er in, hij sliep er, lekker warm en droog, en was er alleen uit te krijgen door het water aan te zetten. Na twee keer was ook dat niet meer nodig, even de keukenkraan open, voor thee water, en de kat kwam er onmiddelijk uit.

      Het was een erg lief beest, hoogbegaafd, dat nooit geleden heeft onder de ietwat hydraulische opvoeding van zijn vroege jeugd. Een kind net als Lilly. Dressuur.

      maarten

  1. Wat een kletsverhaal
    Alle 2 tot 4-jarigen moeten minimaal twee dagen naar de crèche om daar elementair reken- en taalonderwijs te gaan volgen. Dat adviseert de Onderwijsraad aan de staatssecretaris.
    Waar staat dat in het rapport *Een rijk programma voor ieder kind* ?
    Wel staat er: “In de praktijk komt de integratie erop neer dat alle kinderen die naar kinderopvang gaan een vve-programma kunnen volgen, voor minimaal twee en maximaal vier dagdelen.” (vve = voor-en vroegschoolse educatie, en daar worden behartenswaardige dingen over gezegd).

    Ik vind het een goed en verhelderend rapport!!
    Eén advies er uit:
    “Een pleidooi voor een rijk programma voor nul tot twaalf jaar vraagt om een nadere beschouwing van de opleidingen voor allen die werkzaam zijn met deze leeftijdscategorie.
    Een hoger opleidingsniveau van de hele beroepsgroep is een breed gekoesterde wens. In 1985 is gekozen voor samenvoeging in de pabo van de pedagogische academie en de opleiding voor kleuterleidster, om zo een brede opleiding te creëren in verband met de algemene inzetbaarheid op de basisschool. Het is de vraag of deze motivering nog steeds geldt. De raad denkt dat door het toenemend belang van de voor- en vroegschoolse periode het mogelijk is dat de opleidingen meer per leeftijdscategorie worden ingericht.”

    • vergeetachtigheid
      In de tijd dat talent niet met erfelijkheid in verband gebracht mocht wordenis zijn in de verenigde Staten veel energie en tijd gestopt in compenserend programma’s voor peuters die van huis uit geen greintje intellectuele bagage meekregen. In het begin bleken deze programma’s het scholingsniveau van deze peuters te verhogen omdat zij beter scoorden dan peuters uit een controlegroep. Later bleek de voorsprong niet te beklijven en heeft men de experimenten beëindigd. Ik denk daarom dat ook nu verrijkingsprogramma’s weinig zullen bijdragen aan de verhoging van het kennispeil en het denkvermogen van de jeugd.
      Seger Weehuizen

      • Toch zijn er ook ervaringen die dat tegenspreken.
        Zoals het Carolina Abecedarian Project: www.fpg.unc.edu/~abc/

        Quote:

        ‘The young adult findings demonstrate that important, long-lasting benefits were associated with the early childhood program.’

        Maar dat project ging wel een stuk verder dan wat ‘verrijking’.

        • WC eens
          Deze quote is van het type ‘wij van WC eend adviseren WC eend”.

          Deze projecten waren overigens wel interessant (het lijkt erop dat in de jaren 70 beter onderwijskundig onderzoek gedaan werd dan nu….). Een beter project is Project Follow Through waarin verschillende interventies met elkaar vergeleken worden. Een interventie alleen vergelijken met niets doen is in zekere zin een beetje raar: een interventie kost bijvoorbeeld geld, als je die interventie niet doet dan kun je dat geld aan iets anders besteden en zo de maatschappij vooruit helpen.

          Bij een studie naar medische behandelingen wordt bijvoorbeeld vooral vergeleken met een placebo als er geen bestaande behandeling is voor de aandoening, maar meestal (ook) met de beste bestaande behandeling als die er is. En dan wordt ook kosteneffectiviteit nog meegenomen: er wordt vergeleken met de kosten van behandelingen voor andere aandoeningen om het optimale uit het zorgbudget te halen.

        • Geloofwaardigheidskloof
          BON-leden hebben een groot wantrouwen in onderwijskundigen en de onderzoeksresultaten die zij presenteren. Er zijn veel te veel onderwijskundigen en hun gemiddeld akademisch niveau wordt niet hoog aangeslagen. Maar natuurlijk moeten goede onderwijskundigen onderzoek kunnen blijven doen en moeten positieve resultaten een vervolg kunnen krijgen in de zin van toepassing op een wat groter aantal leerlingen. Die toepassing moet dan niet door de onderzoekers uitgevoerd worden maar door gewone leraren, eventueel na een bijscholing, en pas na een blijvend succes van zo’n toepassing van de onderzoeksresultaten mag, na afweging van pro’s en con’s door alle belanghebbenden , eventueel tot grootschalige invoer besloten worden.
          Van eeneiige tweelingen die onder intellectueel heel verschillende omstandigheden worden opgevoed is bekend dat zij aan het eind van hun leven ongeveer even intelligent zijn.
          Seger Weehuizen

Reacties zijn gesloten.