Gemeente hoeft geen school te bouwen

Een bericht uit de NRC dat maar weer eens de idiotie van de Nederlandse onderwijssituatie aangeeft.


Gemeente hoeft geen school te bouwen

Gemeenten hoeven niet in alle gevallen op te draaien voor de huisvestingskosten van scholen. Dat heeft de Raad van State vandaag bepaald in een uitspraak over de school De Passie in Wierden. Volgens de Raad heeft de gemeente voldoende aannemelijk weten te maken dat er niet voldoende geld was om te zorgen voor huisvesting.

Eerder had zowel staatssecretaris Van Bijsterveldt (Onderwijs, CDA) als de rechtbank in Almelo de gemeente opgedragen het schoolgebouw te bekostigen. Gemeenten zijn volgens de Gemeentewet verplicht om mee te werken aan de uitvoering van de Wet op het voortgezet onderwijs, die elke school huisvesting garandeert.

Maar volgens de Raad van State heeft Wierden niet de Gemeentewet ontdoken. Het bekostigingsprobleem van de school betrof het afgelopen schooljaar. Vanaf het jaar 2008/2009 zal de staatssecretaris huisvesting voor de school bekostigen.

De zogenoemde Passiescholen, met onder meer vestigingen in Rotterdam en Utrecht, worden bestuurd door de Stichting Evangelisch Bijbelgetrouw Voortgezet Onderwijs. De scholen zijn niet gelieerd aan een kerkgenootschap, maar conformeren zich aan de „onfeilbaarheid van Gods woord”. Door in elk schoolvak de Bijbel als uitgangspunt te nemen, worden leerlingen opgeleid tot „christen-vakman” of „christen-student”.

De stichting is al sinds 2001 bezig met een vestiging in Twente. Aanvankelijk was Almelo de beoogde vestigingsplaats, maar die gemeente vond dat de school niet paste in de onderwijsstructuur ter plaatse. Buurgemeente Wierden was wel enthousiast, maar vindt al jaren dat een schoolgebouw niet op te brengen is.

In mei van dit jaar discussieerde de Tweede Kamer nog over de Twentse huisvesting van De Passie. De fractie van de ChristenUnie had een spoeddebat aangevraagd.


9 Reacties

  1. Religieus georiënteerd onderwijs? Zelf betalen!
    Zonder kerkgenootschap is het lastig geld op te brengen, want dat moet, trots de “onfeilbaarheid van Gods woord”, uit de zakken van mensen komen…

    Volgens de huidige regelgeving zou dit geld uit algemene middelen moeten komen; middelen dus, die voor het overgrote deel worden opgebracht door mensen die niets met deze Stichting op hebben. Moeten wij dat willen?

    Laat ik op dit punt een lans breken voor de VVD en haar frisse ideeën over onderwijs. Volgens die ideeën is openbaar onderwijs vrij en gratis voor iedereen, maar een ieder die zijn kinderen in een religieuze context wil opvoeden, moet daar zelf de kosten van dragen.

    Ik ben het daar van harte mee eens. De geroemde “onderwijspacificatie” van 1917, waarin openbaar en bijzonder onderwijs voor de bekostiging gelijk werden gesteld, is in feite een poldergedrocht, waar e.e.a. tegen steun voor algemeen kiesrecht werd uitgeruild. Terwijl we toen nog niet half zo veel polder hadden als nu;-).

    • Quid pro quo
      Nederland is vol van ouders en vertegenwoordigers van sociale groeperingen die van het onderwijs iets meer of iets anders willen dan alleen maar talen en exacte vakken. Zelfs de mensen die tegen bijzondere scholen zijn staat vaak nog een bepaalde opdracht voor die scholen voor ogen, bij voorbeeld sociale integratie of bestrijding van sociale of intellectuele verschillen. Als wij de kans willen vergroten dat wij BON-scholen kunnen oprichten moeten we juist een bondgenootschap aangaan met alle andere groeperingen die speciale eigen scholen willen oprichten. Quid pro quo. Terug naar de tijd van de onderwijspacificatie waarin vrijwel elke groep met een afwijkende levens- of onderwijs-opvatting gemakkelijk eigen scholen kon oprichten. Terug naar de oudNederlandse pseudo-tolerantie, de wortel van ons gedoogbeleid.Seger Weehuizen

      • Seger, ik begrijp niet
        Seger, ik begrijp niet waarom je onderwijs- en levensbeschouwelijke opvattingen op één hoop gooit. Er is wat mij betreft een wezenlijk verschil tussen beide. Verder is er binnen het openbare onderwijs – waarin ‘openbaar’ in brede zin betekent: ‘niet levensbeschouwelijk geïnspireerd’ – uiteraard alle ruimte voor verschillende onderwijsopvattingen. Scholen à la BON passen beter in het openbaar onderwijs dan het levensbeschouwelijke, en een bondgenootschap met die laatste vorm ligt bepaald niet aanstonds voor de hand.

        • stop the Juggernaut
          stop the Juggernaut
          (afbeelding op en.wikipedia.org/wiki/Image:Juggernaut_-_Project_Gutenberg_eBook_11921.jpg )
          Mijn insteek is die van een Einzelgänger die ontdekt dat zijn kinderen niet meer het goede onderwijs krijgen dat hij zelf genoten heeft en zich verbindt met anderen die hetzelfde idee hebben over goed onderwijs als hij en die een strijd willen aangaan om dat te bereiken. De meeste leden van BON zijn leraren die ontdekken dat hen arbeidsvreugde en geld ontnomen is. Een andere insteek. Maar allemaal maken we ons zorgen over de gevolgen van de onderwijsvernieuwlingen voor de samenleving.
          In Venlo werd de godsdienstige achtergrond van de scholen weggeretoucheerd om ruimte te maken voor de heilsleer van de menselijke gelijkwaardigheid. Er ontstonden 3 scholengemeenschappen die weliswaar openbaar waren maar toch in dienst stonden van een, zij het niet-godsdienstige, levensovertuiging. De opvattingen en de maatschappelijvisie van de grote roerganger van de verandering hadden wel degelijk invloed op de vorm en de inhoud van het onderwijs op de Venlose scholen.
          Voor mij zijn de leden van de groeperingen zoals die van de passiescholen of iederwijs niet gekker of schadelijker dan die van de (meeste!) bazen van de bestaande scholengemeenschappen. Ik denk dat het aangaan van een strategische alliantie met andere groeperingen die voor hun kinderen anderssoortige scholen willen op kortere termijn onderwijs overeenkomstig BON-se opvattingen mogelijk zal maken dan het bewandelen van de weg van de beïnvloeding van de maatschappij door analyse en argumenten. Iedereen moeten we inzetten om de Juggernaut van het hedendaagse onderwijs tot staan te brengen.
          Seger Weehuizen

  2. Farce
    Het ging mij niet zozeer om religieus onderwijs. Een paar punten die ik raar vond:

    • Deze stichting is nu al 7 jaar bezig om een school in Twente op te zetten. Dat is erg lang wachten.
    • Een gemeente (Almelo) mag blijkbaar een school weigeren op grond van ‘de onderwijsstructuur ter plaatse’.
    • Een gemeente (Wierden) mag blijkbaar een school weigeren op grond van ‘we hebben geen geld’.
    • De staatssecretaris maakt hier kennelijk een uitzondering door de school uit de zak van het ministerie te betalen. Dit is dezelfde staatssecretaris die tegen een initiatief voor een school vanuit BON zei dat er al meer dan genoeg scholen in Nederland zijn en dat een nieuwe school er niet in zit. Maar haar Christenvriendjes helpt ze natuurlijk wel aan een school.

    Dit alles maakt het oprichten van een school (een grondrecht) tot een totale farce.

    • Inzake farce in Twente
      Uw toelichting is zeer duidelijk. Alleen uw derde punt vind ik vreemd. Als een gemeente geen geld heeft om een school te bekostigen, hoe moeten ze dat dan doen? Met de pet rondgaan in de gemeenteraad? Waarom is het zo schandelijk dat ze op die grond iets weigeren?

      • Geen geld
        Het gaat hier niet om een campus voor tienduizenden studenten, maar om een school voor (naar ik aanneem) hooguit enkele honderden leerlingen. Het geld om zo een school neer te zetten heeft een gemeente echt wel. Het gaat hier om prioriteiten (bouw je en nieuwe vleugel voor het gemeentehuis of bouw je een school). Ze kunnen ook de gemeentelijke belastingen verhogen natuurlijk.

        Ik zie het probleem wel voor een kleine gemeente om zo een (toch relatief grote) investering te doen. Er is ooit besloten dat gemeenten verantwoordelijk zijn voor de huisvesting van onderwijs. Leek mij nooit een zinnig besluit.

        • lokale onderwijspolitiek
          Bij het aannamebeleid van het Zelfstandig Gymnasium in Haarlem speelde ook de huisvesting een rol. Het verantwoordelijk zijn voor de huivesting van scholen biedt de gemeenten een mogelijkheid om een eigen onderwijspolitiek te voeren. Die moeten ouders eerst gaan bestuderen voordat ze zich in een bepaalde gemeente vestigen.
          Seger Weehuizen

          • De gemeente Haarlem stelt
            De gemeente Haarlem stelt via de bouw-geldkraan prioriteiten. Nadat de scholengemeenschap, in het relatief zwarte Schalkwijk, volledig in de soep was gedraaid en bij gebrek aan leerlingen dicht moest, zorgde de wethouder voor vervanging. Deze PvdA-er eiste van het openbaar schoolbestuur een nieuw initiatief in Schalkwijk (school is nu 2 jaar oud) in ruil voor bouwplannen van de scholenfusie. Dit voor VMBO-scholen. De politiek bestuurt formeel op afstand maar trekt feitelijk aan de touwtjes (daar heeft de RvB geen moeite mee). Prioriteit voor zwarte wijk (hier ook H/V, al werd het bijleggen) en VMBO was puur politiek en wens ven ouders en docenten speelde hierbij geen rol.
            De missie van de scholengroep omvat ook emancipatie en integratiedoelstellingen (d.w.z. politiek i.p.v. onderwijskundige). (Voor Deijsselbloem)
            Kortom voor een tweede gymnasium zit het politieke tij in Haarlem niet mee en het geld is op (=anders besteed).
            Een nieuwe school kan wel als de politiek context gunstig is voor jouw initiatief.

Reacties zijn gesloten.