Ein augustus vorig jaar kwam het bericht door dat het Leidse universiteitsbestuur de nieuwsgaring van het universiteitsblad Mare wilde overhevelen naar de eigen afdeling voorlichting (zie blog Mark79 van 01/092007).
Het blad zou zich voortaan moeten beperken tot opinie en debat. Ook zou Mare nog maar tweewekelijks mogen verschijnen. Onder invloed van de heftige beroering, zowel binnen de universiteit als in de publieke opinie, die dit voornemen teweeg bracht kwam het universiteitsbestuur op dit voornemen terug. Terecht werd dit gezien als een aantasting van de universitaire democratie. “Het vervangen van onafhankelijke journalisten door voorlichters is een zeer rigoureuze aantasting van de universitaire democratie. Feitelijk maakt het de universitaire gemeenschap monddood. Deze krijgt niets meer te lezen over lopende reorganisaties, uit de hand gelopen ontgroeningen, misstanden bij de studentenhuisvesting, plagiaatgevallen of dreigende opheffing van Kleine Letterenstudies, om wat voorbeelden uit een recente jaargang Mare te noemen” (Christiaan Weijts, NRC, 31 augustus 2007).
Niet gehinderd door deze evaring blijkt nu dat het bestuur van de Universiteit van Wageningen het eigen onafhankelijke studentenblad Resource onder de kont van de huidige uitgever vandaan heeft verkocht aan een uitgeverij van relatiebladeren voor o.a. KLM, Van Landschot, Toyota etc. Natuurlijk, het is keurig gegaan via Europese aanbesteding, bestek opgemaakt enz. En wat bleek: Hemels Publishers is weliswaar 150.000 euro per jaar duurder dan de huidige uitgever Cereales, maar bood de beste prijs/kwaliteitsverhouding. Honder procent klantgarantie. Hemels Publishers maakt gebruik van softwareprogramma OverC. “OverC is inmiddels zo geïintegreerd in het proces dat we eenvoudigweg niet gaan drukken als niet alle pagina’s op OverC door de klant zijn goedgekeurd”. Hoe dat dan in de praktijk gaat ? Lees het allemaal zelf op de website van Resource. Boeiende lektuur; van onafhankelijke journalistiek blijft heel weinig over, blijkt. Grappig/cynisch is wel dat het nog voorgesteld wordt als zou dit alles in overeenstemming zijn met de gedragscode voor journalisten. Maar dit is pure bedrijfsjournalistiek en ik heb niet het idee dat deze onder deze code valt. Ook in Wageningen loopt nu een petitie, die druk ondertekend wordt en de ingezonden brieven zijn duidelijk. Men wil de aanbestedingsprocedure overdoen. Of dit zal lukken ? Ik heb mijn twijfels want als er al toezeggingen richting Hemels Publishers zijn gedaan krijgt de universiteit bij herroeping ongetwijfeld de advocaten van Hemels op de stoep. Zo gaat dat tegenwoordig.
Wordt de persvrijheid inderdaad bedreigd in Wageningen vraagt De Volkskrant van 5 juni jl. zich af. De woordvoerder van de universiteit ontkent (hierbij even aangetekend dat je tegenwoordig bijna nooit meer rechtstreeks de verantwoordelijken te spreken krijgt maar alsof het regeringsleiders zijn, hun woordvoerders).
Deze ontkent uiteraard. “We willen geen blaadje dat louter de mening van de raad van bestuur weergeeft”. Hoera. Maar er verandert toch wel iets. De raad van bestuur van de universiteit krijgt een dikke vinger in de pap. Als die een artikel wil tegenhouden, moet een lid van het bestuur om de tafel met de voorzitter van de redactieraad en dan moeten ze het eens worden. Wat misschien gemakkelijker is dan het lijkt: het bestuur benoemt de voorzitter van de redactieraad. Aldus De Volkskrant.
Naar mijn mening is dit geen eenvoudige transactie door Europese aanbesteding waarin de beste prijs/kwaliteitsverhouding heeft gewonnen als gold het een nieuw ammeublement maar zijn hier de universitaire vrijheid van meningsuiting en democratie wel degelijk in het geding. Onder het mom van marktwerking valt dit niet te verkopen waar een groot deel van de universitaire gemeenschap in Wageningen zich hier op goede gronden tegen verzet. Het bestuur heeft zijn machtspositie niet goed gebruikt en dient tot de orde geroepen te worden. BON moet deze petitie voluit ondersteunen,, vind ik.