Michael Zeeman: Ons onderwijs is van hoog tot laag opgeleukt

2 Reacties

1. …een ongelijke strijd tussen ‘low culture’ en ‘haute culture’
   ….een ongelijke strijd tussen ‘low culture’ en ‘haute culture’ en dus gaat de overheid natuurlijk voor de eerste.

   ‘De spreekster maakte een schalkse opmerking over het bezoek dat de ‘Bentveughels’, een groep Nederlandse schilders, in de zeventiende eeuw aan Rome hadden gebracht en stipte met een vies gezicht aan dat ook de schrijvers Hooft en Huygens wel eens in Italië waren geweest.’

   ‘Wat zij wel kunnen, is de leukste thuis zijn. Want het pièce de résistance van de feestrede werd gevormd door de exploratie van wat in de ogen van het Nederlandse ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen wel de belangrijkste vertegenwoordigers zijn van de culturele banden tussen Nederland en Italië, Willy Alberti en Marco Borsato.’

   Het is maar de wereld die je bezoekt.
   In dit landje bepaalt ene zekere heer De Mol met zijn trawanten het onniveau dat aan ons volk op het platte scherm wordt getoond. Velen zijn gaan geloven dat dat de echte wereld is. Is er ooit iets op niveau, dat komt dat in de diepe nachtelijke uren, wanneer een gezond iemand allang op zijn oor te rusten ligt.
   Is het raar dat er een scheiding der geesten heeft plaats gevonden.
   Want ook in dit, in twee opzichten, platte landje zijn er individuen die de cultuur en wetenschap weten hoog te houden. Van die mensen hebben we geen weet.
   Zij opereren in stilte en wachten met geduld.
   Eén van hen was Kees Fens.
   Maar zij voeren een eenzame strijd.
   En wat zij nu bedenken, is niet voor nu, maar voor een verre toekomst.
   Dat is die ‘haute culture’, aan deze tijd niet besteed.

2. Plaatsvervangende schaamte
   Na het lezen van Zeeman’s relaas over die toespraak voelde ik enorme plaatsvervangende schaamte. Zo’n OCW-functionaris zet ons land neer als een verzameling materialistische lomperikken. Mensen die in Florence NIETS te zoeken hebben. Mensen die het liefste hun vakantie doorbrengen op het zonnedek van een booreiland, met uitzicht op de adembenemende kustlijn van Torremolinos. Het kwam me erg bekend voor. Onlangs nam de rector van onze school afscheid. Ooit was deze man nog docent Nederlands geweest. In de woestenij van zijn afscheidsrede kwam één citaat voor. Slauerhoff? Marsman? Multatuli? Nee, Johan Cruijff.