Gezocht: Plein met fontein

Gezocht: Plein met fontein

De volgende actie van de ‘leraren in Actie’ krijgt vaste vormen. Deze keer worden luchtballonnen het zwerk ingestuurd, een symbool voor de vervlogen hoop. Ik schat in dat Sjoerd van de VO- raad deze keer niet aanwezig is. Om te beginnen is de actie voor hem een beetje te luchtig, te geruisloos en te stil. Ten tweede, er wordt niet al te veel volk verwacht zo net voor de vakantie en ten derde die kleine ballonnetjes kunnen wat betreft luchtinhoud aan hem niet tippen. Niet de moeite dus. Waarschijnlijk zal de pers ook niet veel aandacht geven aan de ballonwedstrijd. Ik zoek een plein, liefst met een fontein.

Het stedelijk lyceum van Haarlem weigert een aantal intelligente, bekwame en ambitieuze talenten. De ouders laten het er niet bij zitten en leggen de hele affaire voor aan de rechter, deze geeft het schoolbestuur overschot van gelijk. Binnen de kortste keren laat geniepig, kinessinnerig en jaloers Nederland van zich horen. Dat het maar goed is dat die elitaire leerlingen geweigerd zijn, wat denken ze wel de kinderen van rijke ouders die er toch wel komen met hun ‘kruiwagen’. Het zijn dezelfde nijdassen die de docent zijn loonsverhoging niet gunt, alsmaar kankert over de vele vakanties van de leraar, gewapend met bijl en mes briesend op school verhaal gaat halen als zijn kleine etter gestraft is omdat hij de juf tegen de enkels schopte en de meest lieftallige onderbuikdelen naar het hoofd slingerde. Weet iemand een plein, liefst met fontein?

Plasterk duikt in alle holen en gaten van zijn begroting om 1 miljard bij elkaar te krijgen. Haalt wat weg bij de studenten, schaaft de ouwe-lullen regeling een beetje bij, schuift wat met andere posten op de begroting, slijmt een beetje bij Bosje, kruipt door het stof en het lukt. Bijna iedereen blij. Het lerarentekort kan worden aangepakt, te beginnen met een loonsverhoging voor de docenten, de man en de vrouw voor de klas. Na dagenlang soebatten en onderhandelen met de vertegenwoordigers van het werkveld, de PO-raad, de VO- raad, de MBO- raad, de HBO-raad en de vakbond, rolt een akkoord uit de lege karpatenkoppen van de onderhandelaars. De bestuurderen zijn de eersten die er beter van worden, een loonsverhoging van minimaal 37% geen rekening gehouden met mogelijke bonussen. Kan je dat vinden op Google, een plein, met in het midden een fontein?

Overal zie je ze hangen, de Nederlandse ranje-blanje-bleu met afgedankte rugzak. Mooie traditie, iedereen weet dat in het vlaggehuis een kind woont dat trots is. Trots op het behalen van de eerste eindstreep. Geslaagd voor het examen van het voortgezet onderwijs. De ene op het vmbo de andere havo, vwo of gymnasium. Een nieuwe lichting stroomt straks naar het MBO, VWO of universiteit. Niemand kan hun voorbereiden op de cultuurschok die ze daar te verwerken krijgen. Geen docenten meer maar coaches, geen lessen meer maar workshops, geen klaslokalen maar overvolle open leer centra, geen moeten maar mogen, geen toetsen of testen, geen cijfers, geen uurroosters, geen houvast, geen klopje op de schouder, geen troostend woord, geen opbeurend woord, niemand mist ze als ze een dagje ziek zijn, niemand zegt nog ‘blij dat je d’er bent, schuif vlug aan, wij zijn alvast begonnen’. Ik kijk uit naar een plein, als het eventjes kan, mét een fontein.

Al te weinig leeft het besef bij het volk in het vaderland dat de juffen en de meesters, de docenten, de hoogleraren en professoren, de hoeders zijn van het volledige Nederlandse erfgoed. Geen bestuurder, geen raadsvoorzitter, geen politieke partij niet aan de linkerkant of aan de rechterkant kan dit claimen. Wij! Wij! ‘de slaven van het krijtje’ bewaren de historie, de Nederlandse taal, de kennis van wis- en natuurkunde, het besef van onze fysieke plaats op deze aardkloot. Eeuwen lang hebben onze voorgangers, wars van politieke invloeden, onbevreesd voor machthebbers, vertrouwend op kennis, kunde en gezond verstand het Nederlandse erfgoed overgeleverd, generatie op generatie en Nederland werd daar alleen maar beter van, aangeharkter, toleranter, vrijer.

Ik weet het, ik weet het, de tolerantie zijn we een beetje kwijt, dat vrijer zijn is ondertussen een beperkte vrijheid geworden en vinex-wijken zijn alles, vooral lelijk en niet aangeharkt. Nederland is zijn onschuld ontstolen, we weten wel door wie en we weten ook hoe maar weten niet hoe we het terugkrijgen.

Ik richt een nieuwe beweging op, ‘de dwaze docenten’, dáárom zoek ik een plein, mét een fontein.

Sjeekspier