De Groene is de weg kwijt

Abonnees van De Groene krijgen elk jaar een enveloppe waarin ze gevraagd wordt een extra bijdrage voor dit excellente blad te leveren. Anders kunnen de stakkers het hoofd niet meer boven water houden in de verder onbeschermde markteconomie. Aan dit gebedel zal nu wel een einde komen nu het blad zich geheel tot de markt bekeerd heeft. En als verse bekeerlingen gaan ze dan ook te keer dat het een aard heeft. Lees de column (iedereen is tegenwoordig columnist) van Mathijs Bouman deze week. Of lees hem niet. Waar is de tijd gebleven dat De Groene zelf anti-kapitalistische tirades hield “. Nu wordt een beschaafd stuk van Ad Verbrugge dat als tekst voor eindexamankandidaten is gebruikt als “dolle tirade tegen het neoliberalisme, de neo-kapitalistische bedrijfscultuur” gekwalificeerd. BON wordt uitgekafferd. Wisten we dan niet dat de meeste marktwerkingsoperaties uit het verleden voor echte welvaartswinst hebben gezorgd zegt Bouman En dat geen liberale econoom ooit heeft gepleit voor meer managers en bureaucratie. Maar waar komen ze dan toch allemaal vandaan ?
Bij het verschijnen van Verbrugge’s essaybundel “Tijd van onbehagen” schreef Groenemedewerker en filosoof Ger Groot: “een voorbeeld van wat filosofie zou kunnen zijn wanneer ze haar opdracht niet uit het oog verliest”. Volgens mij is dit blad de weg kwijt.

9 Reacties

  1. Bouman is al heel lang de weg kwijt
    Nee, voor mensen die de stukjes van Bouman volgen, is al heel lang duidelijk dat deze man consequent een heel andere weg is ingeslagen. Hij schrijft over sociaal-economische vraagstukken en daarin etaleert hij opvattingen die Karl Rove (the brains of Bush) hem niet zou verbeteren.
    Neem hem dus niet serieus.

    • kapitalisme = antimanagement
      Een echte kapitalist heeft niets met managers, aangezien die groep het geld opeet dat (1) de arbeiders bijeen verdienen voor (2) de eigenaar van het bedrijf. De managementlaag is niet productief zoals de arbeiderslaag, maar eigent zich wel geld toe. Een echte kapitalist zou vanuit dat standpunt pro-BON moeten zijn.

      • Te kort door de bocht
        De stelling “de managementlaag is niet productief zoals de arbeiderslaag” is mij veel te kort door de bocht. Een arbeiderslaag is nooit productief als er nergens een functionaris is die zorgt voor (bijvoorbeeld) afstemming op andere onderdelen van de organisatie, voor het zorgen voor de juiste mensen op de juiste plaats enzovoorts enzoverder.

        Oftewel: een managementlaag is niet productief in de zin van directe voortbrenging van producten of diensten, dat klopt. Maar een zekere mate van management (leiding, sturing, geef het maar een naam) is noodzakelijk om die voortbrenging tijdig en efficiënt te doen verlopen. Ook in het onderwijs.

        • Inzake de luchtverwerking
          Zoals M. Hoffmann hierboven schrijft, zo zou het moeten zijn. Helaas voelen erg veel mensen zich aangetrokken tot de status die de functie van mennetjer heeft; zowel capabele als incapabele mensen. Daaraan komt men op twee manieren tegemoet.
          1) Door het creëren van nepbaantjes waarin nepleiding wordt gegeven;
          2) Door het geven van opgeblazen neptitels aan niet-leidinggevende baantjes. Zo wordt iemand, die tot taak heeft om winden te laten, benoemd tot Chief Air Managing Officer.

          Ik vermoed dat het bakken van lucht het op één na oudste beroep ter wereld is.

          • Sambal bij?
            Inderdaad is het bakken van lucht helaas een bijverschijnsel waarmee je in elke organisatie in meerdere of mindere mate mee te maken krijgt. En om bij Bernard’s laatste zin aan te sluiten: misschien bestaat het oudste beroep ter wereld wel dankzij de pecunia die de luchtbakkers verdienen 🙂

            Iets serieuzer: mijn reactie was ingegeven door een wens om als BON niet te radicaliseren richting “alle managers de school uit” want dat brengt ons in een verkeerde positie, denk ik.

          • Ongenuanceerd
            Ik ben het eens met de laatste passage van je commentaar en ik zou nog wel iets verder willen gaan. De kritiek op het management op deze site is vaak ongenuanceerd en ongefundeerd en doet het imago van BON geen goed. Dit is geen veroordeling maar gewoon een constatering. Het voelt misschien goed om het met elkaar lekker eens te zijn in vaak onze vaak terechte afkeer van bepaalde managementpraktijken maar we moeten niet afdalen tot het niveau van lieden als Bouman. Managers heb je in soorten en maten. Op een kleine school is het hoofd der school ook tenminste ten dele een manager. In grote onderwijsorganisaties zijn managers onmisbaar, noem het desnoods een noodzakelijk kwaad. Die grote onderwijsorganisaties verdwijnen niet tenzij je gelooft in de kunsten van ti-ta-tovernaar. Dus het management ook niet. Laten we het management dus bekritiseren op inhoud en aanspreken op zijn verantwoordelijkheid. De cultuur in het onderwijs en ook op deze site is nog teveel die van de docentenkamer: veel gekanker, weinig wol. Terwijl BON als vereniging wel resultaten boekt en gehoord wordt wat de ergenis in sommige kringen verklaart. Laten we BON daarin ondersteunen.

          • kapitalisme
            Het kapitalisme is niet gebaat bij nepbaantjes. Natuurlijk dienen de arbeiders door een leidinggevende in de gaten gehouden worden, maar in de kapitalistische kijk hebben goedbetaalde nepleidinggevenden geen functie. Geen aandeelhouder die daarmee akkoord gaat.

          • helaas, kapitalisme
            Helaas, aandeelhouders in grote kapitalistische organisaties (bedrijven of overheid, geen verschil) hebben niet de mogelijkheid om nepbaantjesfunctionarissen (typisch woord ook) te doen ontslaan. Dat verhindert het democratisch model (ook wel meerderheid genoemd). Zodra het organogram van een organisatie zo groot is dat er tussenlagen ontstaan, zijn er ook al de kiemen voor nep.

            Doet me denken aan een ploeg arbeiders, waarvan er eentje iets ergs overkwam, terwijl de voorman bleef toekijken.
            Was niet zijn pakkie an. stond niet in het werkvoorschrift, dat had hij uit z’n hoofd geleerd ; hij wist het zeker : niet zijn competentie. Ook de werkpauzes (hij 15 minuten meer dan de anderen) kende hij op z’n duimpje.

            Kapitalistische werk-organisatie is dat. In overheidsrayons vaak net zo als in (sommige ?) bedrijven.

            maarten

          • air conditioning
            ref : Bernard Wijntuin, hierboven

            Het worden misschien weer warme tijden (het is mei !).
            Air conditioning = luchtverwerking (vandaar het opschrift).

            Kijk, in kleine scholen krijgen dergelijke types geen poot aan de grond. De collegiale verhoudingen verhinderen dat. De directeur/rector/ mennesjer zal zich dienstbaar opstellen, zodra hij (m/v) ziet dat hij (v/m) te maken heeft met een elkaar ondersteunend docenten team, dat er eensgezind iets van wil maken. In kleine scholen is het lastig om docenten uit elkaar te spelen.

            Gesnapt wat er dus moet gebeuren ? Hieronder * het juiste antwoord.

            maarten

            {{{{{{*}}}}}}
            kleine scholen ;
            grote scholen ontmantelen tot ze klein genoeg zijn ;
            is niet duurder ;
            werkt beter.

Reacties zijn gesloten.