Leren leren op Leonardoscholen

1 maart 2008 Gerard Verhoef blogs 28

Een uitgebreid artikel in het Nederlands Dagblad over Leonardoscholen. Opvallend zijn de woorden “science” en “leren-leren”.
Alleen in deze situatie is dat gecombineerd met vakkundige docenten.

28 Reacties

  1. Naar Scherpenzeel
    Ouders met kind van drie rijden ergens naar toe.
    In een flits ziet het kind het bordje Scherpenzeel.
    “Gaan we naar Scherpenzeel?”, vraagt hij z’n moeder. “Klopt”, antwoordt deze.
    Drie jaar later – kind zit op de basisschool – rijden ze dezelfde route.
    “Waar gaan we naar toe?”, vraagt hij z’n moeder.
    “Naar Scherpenzeel”, antwoordt ze. “Je ziet het bordje toch?”
    “Kan ik niet lezen”, zegt het kind. “We hebben nog niet alle letters gehad.”

  2. Mijn tandarts zegt altijd..
    …een mens gaat vanaf z’n geboorte alleen maar achteruit.

  3. Schatjes
    Wat zijn het toch een schatjes die hoogbegaafde kinderen. “Ze doen hier niet zulke domme dingen als pesten”. Het stuk in het Nederlands Dagblad leest als een reclamefolder. Alleen maar citaten van positieve ervaringen. Van kritische journalistiek hebben ze daar kennelijk nooit gehoord. Ik wil me hier niet bij voorbaat tegen afzetten maar een beetje kritische benadering kan geen kwaad. Dat willen we toch sinds we gezien hebben hoe al die onderwijshervormingen in eerste instantie met hallelujagezang zijn binnengehaald. Daarom een opmerking van mijn kant: in het artikel wordt gesteld dat “kinderen met een hoog IQ even ver zitten van het gemiddelde als kinderen met een laag IQ. Ze hebben evenveel begeleiding nodig”. Mag ik dit logica van de koude grond vinden die ik niet verwacht bij hoogbegaafden ?

    • Redeneerfout
      Ik heb nog even zitten napeinzen over de redenering “kinderen met een hoog IQ zitten even ver van het gemiddelde als kinderen met een laag IQ. Dus hebben ze evenveel begeleiding nodig”. Hoe heet deze redeneerfout ? Het komt erop neer dat als p en q bepaalde eigenschappen delen je daaruit niet de conclusie mag trekken dat ze in alles overeenkomen. Is dat een ongeoorloofde generalisatie ? Kan iemand op dit zeergeleerde forum mij helpen mij helpen ?

      • Niet meer of minder, maar anders
        De bedoelde redenering is een analogieredenering; die is niet altijd logisch sluitend, omdat een analogie nooit absoluut geldt, maar altijd ten opzichte van een bepaalde gewenste conclusie. Je moet analogieën dus kwalificeren als relatief ten opzichte van de gewenste conclusie. Lees Case based reasoning in the law. A formal theory of reasoning by case comparison van ene Roth.

        De begeleiding die hoogbegaafde kinderen nodig hebben is niet meer of minder dan, of evenveel als de begeleiding die minder begaafde kinderen nodig hebben. Het is andere begeleiding.

        [Merk op dat ik hier stilzwijgend het spiegelbeeld van de analogieredenering gebruik die b.verkroost dus terecht in twijfel trekt: een redenering a contrario.

        Analogie: Hoogbegaafden delen een eigenschap met minder begaafden, dus moeten ze gelijk behandeld worden.
        A contrario: Hoogbegaafden verschillen van minder begaafden, dus moeten ze anders behandeld worden.

        Toegepast op het onderwijs is de redenering a contrario heel plausibel, terwijl zij in het recht nauwelijks openlijk een rol speelt. Leuk verschil dan weer tussen het onderwijs en het recht;-)]

        • Dus
          Deze redenering a contrario is meer plausibel. Geen keihard: dus. Als ik het zo goed begrijp dan bedankt voor dit korte college.

  4. Inzake de Leonardojuf
    Leonardojuf Kelly gaat samen met een leerling opzoeken wat een kompas aangeeft op de Noordpool. Het antwoord ‘het wijzertje raakt in de war en gaat op en neer’ is bepaald geen goed antwoord. Fout gezocht, juf.

    De noordpool van het kompasje zal naar de aardbodem willen gaan wijzen, en als je toch je kompas horizontaal houdt dan zal het wijzertje bij gebrek aan bewegingsvrijheid blijven staan waar het was, maar zeker niet op en neer gaan. Wat juf Kelly bedoelt met ‘in de war raken van een kompasje’ weten we niet.

    Ik denk dat welk kind dan ook, slim of dom, weinig opschiet met zo’n juf. Uit dit artikeltje, dat opvallend veel verwantschap toont met eerdere artikeltjes die ons zelfontdekkend leren en andere prachtige uitvindingen willen aanprijzen, proef ik meer de sfeer van reclame maken dan van intellectuele stimulans. Geef dat kind liever een mooi boek in plaats van een Leonardojuf.

    PS Ik vind dit ook niet typisch een vraag van een ‘hoogbegaafd’ kind. Gewoon een logische vraag van een tamelijk slim kind. Lang geleden, in de tijd van Theo Thijssen, kon de ook al niet hoogbegaafde onderwijzer dat soort vragen gewoon beantwoorden (lees er ‘de Gelukkige Klas’ maar eens op na om te zien welke dingen de onderwijzer toen behandelde).

    • Een 3D kompas…
      ….zou zeer verhelderend zijn hier; maar dan moet die juf maar net weten dat die dingen bestaan. Ik denk dat je toch fors wat meer in je mars moet hebben om zo’n bende slimmerikjes vóór te blijven.

      • Beetje vergezocht allemaal.
        En denigrerend naar juffen. Die slimmerikjes willen helemaal niet ergens apart naar school. Ze willen het liefst gewoon meedoen met alle andere kinderen. Dat wij volwassenen, ouders en leerkrachten, ze niet altijd op de juiste waarde (kunnen) schatten, dat maakt ze niet zoveel uit. Ze vinden hun weg wel. Laat ze gewoon kinderen zijn. En zorg voor ’n goede begeleiding.

        • Inzake goede begeleiding
          Ja, en wat is dan wel een ‘goede begeleiding’ in het door die Leonardojuf aangedragen voorbeeld? Ik vind dat een meester of juf wel wat algemene ontwikkeling mag hebben. En wanneer een school zich afficheert als Leonardo school voor slimme leerlingen dan mag daar nog wel een schepje bovenop.
          Maar ik vraag mij, samen met u, af of die kinderen echt wel zo nodig apart moeten. De kinderen uit het artikel roepen echter om het hardst dat ze het zo leuk vinden op die school.

          • Bedenkingen
            Ik heb ook bedenkingen bij het isoleren van kinderen, om welke reden dan ook. Maar hoogbegaafden kunnen zich juist minder geïsoleerd voelen door hen bijeen te voegen en onder de hoede van een excellente leerkracht te brengen. Hier probeer ik een economisch argument te geven voor het concentreren van hoogbegaafden in aparte groepen.

      • Als U zich verveelt…
        Het mooiste kompas…maak je nog altijd van een drijvend theezakje in een plastic bekertje koud geworden thee.
        Daarop de naald van Uw vulpotlood, eerst even strijken langs Uw mouw en ja hoor….daar is het noorden.
        Moet je wel een vulpotlood hebben.
        Leuk voor saaie vergaderingen:)

        • Leuk voor saaie vergaderingen:)
          Ben je dan wel eens het noorden kwijt? 🙂
          Of ben jij zo iemand die kan opletten en spelen (sorry: “experimenteren”) tegelijk?

          Werkt het ook met een bekertje water? En een kurkje?
          En moet het pijltje van grafiet zijn of kan dat ook met ander materiaal?
          Kortom met spulletjes die ik in de vrije natuur kan vinden?
          (He…je brengt me al in vakantiestemming tussen al mijn correctiewerk door!)

    • Feiten zoekt men op, begrip niet
      Wat het verhaaltje van de zoekende juf óók mooi laat zien is het failliet van het bij elkaar Googelen van vakkennis.
      Als iemand de beginselen van magnetisme begrijpt (en daar hoef je echt geen bolleboos voor te zijn, ook niet als twaalfjarige) dan hoeft hij helemaal niet ‘op te zoeken’ wat een kompas op de Noordpool aangeeft. Zo iemand kan óf zijn verstand gebruiken (aanrader) en zelf beredeneren wat er zou moeten gebeuren, óf een proefje doen met een sterke magneet en een kompas (óók aan te raden) waarbij de sterke magneet de rol van de aarde vervult. Het leukste is natuurlijk om na te denken en daarna het proefje te doen om te zien of je gelijk had.
      Een dure reis naar de Noordpool hoef je zeker niet te maken.
      Je ziet uit dit voorbeeld twee benaderingen:
      1) Een feitje willen gaan opzoeken (ik heb dit zelf geprobeerd, maar kon het niet binnen vijf minuten vinden);
      2) Begrip van een principe.
      Het mag duidelijk zijn dat benadering 2 ons veel verder zal brengen dan benadering 1. Benadering 1 zou ons er toe brengen om de oplossing van ALLE rekensommetjes voor de zekerheid maar in de Wikipedia te zetten. Een heerlijk werkje.
      Mensen, die denken vakken af te kunnen schaffen omdat alles toch wel op internet te vinden is, worden hiermee mooi op hun nummer gezet.

      • Niet verder vertellen
        Inderdaad: dat lukt niet met wiki. Maar met Google kom je een heel eind.

        Wat willekeurige voorbeelden hieronder:

        1 + 1 = 2 (tik in Google 1+1 in)

        sin(Pi / 2) = 1

        € 5 = 7.59400 US$ (tik in €5 to $)

        en, ook aardig:

        25 miles per gallon = 10.6285926 kilometers / l (tik in 25 mph to km/l).

        En.. Google kan meer. Ik vroeg de vertaling van

        “Met Google is het een eitje”

        raad eens waar het mee kwam? Viel me helemaal niet tegen. Wil je weten hoe je met Google moet vertalen? Dat ga ik natuurlijk niet vertellen, daar kom je heel makkelijk zelf achter… Inderdaad: met Google 😉

        Meester: is dit nu leren leren?

        Maar.. mondje dicht iedereen. Voor je het weet steekt Lizzy haar hoofd weer boven de tafel.

        • Inzake Tovenaar Google
          Hij is fijn, zoals wij hier ter plaatse zeggen.

          Maar probeer je sin 90 in plaats van sin Pi/2, dan gaat het al mis, om dezelfde reden waarom het bij veel mensen mis gaat: graden en radialen.
          En laat Google eens ‘pas op, het is hier glad’ vertalen, dan krijg je ‘Get ready, it’s smooth here’. Met dank aan Wim Kan, die deze zin als ‘very glad’ vertaalde.
          U bedoelt het natuurlijk ook als geintje, maar je ziet dat het geen zin heeft om gereedschap te geven aan hen die het niet weten te gebruiken. Wie de bijl verkeerd beetpakt zal weinig hout hakken.

          • En terecht
            sin(0,6478898 * Pi) = 0,893996602
            het verschil is duidelijk te wijten aan afronding.

          • Volop problemen met de sinus…
            ..te vinden op dit *forum*:

            “Dit snap ik nou eens niet:

            Als ik m’n zakjapanner pak en ik reken de sinus van 90 uit, dan kom ik uit op 1.
            Maar als ik het met flash doe krijg ik
            -7.88178541950626 … ??
            Ik zal wel iets vergeten ofzo, maar kan iemand mij vertellen wat ?”

            “Hebbes:
            myarray = new Array();
            for (i=0 ;i < 360;i++){myarray[i]= Math.sin(Math.PI/180 * i) } Scheelt toch wel, een paar uur slaap" "Dat is gek, als ik niet afrond en ik reken Math.sin(90) dan is de uitkomst 0893996663600558 Als je het afrond echter gewoon mmet Math.round(Math.sin(90)) dan is de uitkomst wel 1"

          • En sin(30) dan ?
            het verschil is duidelijk te wijten aan afronding. O ja, ’45 ?
            En sin(30) dan ? Vroeg ik aan de whizzkids.

          • Toch niet….
            Even op de link klikken, Mark, dan krijg je *dit antwoord*. Ik wilde ’45 dat zelf laten doen, zoals ik altijd mijn leerlingen die zaken liet doen die ze, volgens mij, zelf konden.

          • Ik vraag me nu af, adios …
            … of je me serieus neemt. Ik hoop het niet 🙂

      • Benadering 2
        Moet de juf dan *deze proef* laten doen ? Moet ze eerst vertalen (met Google ?), en wel zelf begrijpen. Bovendien is dit een experiment in de physics-stream van het MIT. Waarom hebben “kids” zulke moeilijke vragen ? Mogen we zeggen: “dat komt later wel” ?
        Hoeveel filmpjes zijn er niet op internet te vinden die het gevraagde principe tonen. ? Zijn die een remplaçant voor de echte proef ? Of moet je zeggen: we hebben bepaalde leerlijnen en op dit moment komt het niet uit de vraag (uitputtend) te beantwoorden (zie de discussie die Joao *hier* introduceert: Helaas werd ik dan door mijn directeur teruggefloten, ik leerde ze zaken welke pas twee groepen hoger werden behandeld en dat mocht niet de juf of meester in die hogere groep zou daar grote problemen krijgen.)
        Wie het weet *mag het zeggen*.

  5. Reclamefolder
    Dit stuk in het Nederlands Dagblad lijkt inderdaad een reclamefolder.

    In het stuk mogen we van een orthopedagoge horen:

    Reguliere scholen hebben zeer veel moeite om te voldoen aan de cognitieve en sociaal-emotionele behoeften van hoogbegaafde kinderen. De Leonardoscholen hebben die expertise wel.

    Maar nergens in het stuk blijkt dat de Leonardoscholen deze expertise hebben. Uit wat we te lezen krijgen over juf Kelly krijg ik niet het idee dat zij deze expertise heeft (mag je ook niet verwachten van een 22-jarige die net van de PABO komt).

    Overigens lijkt Hendrickx met `leren-leren’ het tegenovergestelde te bedoelen van wat de HNL aanhangers ermee bedoelen. Hij zegt:

    Het is een misvatting dat hoogbegaafde kinderen goed kunnen leren. Ze leren vanuit begrip, maar het automatiseren is moeilijk.

    Hij lijkt vooral te bedoelen dat leerlingen moeten leren om te automatiseren.

Reacties zijn gesloten.