Hoogbegaafden

Nu het gezeur over de film van Wilders zo’n beetje aan het overwaaien is kunnen we het gelukkig weer hebben over ons favoriete onderwerp: het onderwijs. Vandaag in De Volkskrant twee artikelen over speciaal onderwijs aan hoogbegaafden. De aandacht hiervoor lijkt nu definitief in de lift te zitten en allerlei aktiviteiten komen van de grond zoals door anderen al eerder op dit forum is gesignaleerd. Ik denk dat de ontwikkelingen al in een zo ver stadium zijn dat dit onderwijs er nu definitief zit aan te komen. Toch is het m.i. goed om de discussie te blijven voeren. Zo is de groep waarom het gaat niet duidelijk afgebakend. Misschien kan dat ook niet maar zeg dat dan. Het Landelijk Informatiecentrum Hoogbegaafdheid legt de grens bij 130 maar het Olympuscollege in Arnhem begint in Augustus met een aparte afdeling voor kinderen met een IQ vanaf 125. Als ze nog wat verder teruggaan kom zelfs ik met terugwerkende kracht misschien nog wel in aanmerking (grapje). Een tweede vraag blijft of je kinderen überhaupt wel apart moet zetten als er niet een strikte noodzaak is. Laetitia Hooft van het Landelijk Centrum Hoogbegaafdheid is daar niet voor “wij zijn daar erg tegen. Ze moeten juist leren omgaan met kinderen met een andere intelligentie. Het is beter hen goed begeleid in gewone klassen te houden”. Jan Hendrickx van de Leonardoscholen is het daar niet mee eens. “Ze zijn onderdeel van de school maar krijgen vaak apart les”. En Anita O’Connor van het Olymouscollege in Arnhem zegt: “Integratie is niet onze belangrijkste doelstelling. Onderzoek wijst uit dat ze zich het prettigst voelen tussen ontwikkelgenoten”. “Ontwikkelgenoten”, een neologisme. Ik zou dat onderzoek wel eens willen zien. Ik zou ook wel een discussie willen over de breedte van het hele concept, want als zo’n hoogbegaafde toevallig ook van voetballen houdt, moet dat dan met zijn ontwikkelgenoten of kan dat in een gewoon team. Ik zelf blijf toch voorstander van zo veel mogelijk integratie. Een volgende vraag is: wie zal dat betalen, want als je zo iets eenmaal in gang zet moet je er ook geld voor over hebben. Tenslotte heb ik wat moeite met de visie de Anita O’Connor etaleert over de potentie van de doelgroep. Ze zegt: “Er is nu alleen aandacht voor kinderen aan de onderkant die extra zorg behoeven. Hier gaat het om kinderen aan de bovenkant. Die hebben ook extra zorg nodig, maar bezitten daarnaast een grote potentie voor de maatschapij. Hier zit de toekomst van ons land” Die grote potentie is er misschien wel maar de laatste zin geeft vind ik een beetje smalle definitie van “de toekomst van ons land”.