Dit jaar hebben meer ouders dan ooit moeten vaststellen dat zij hun kind niet naar de school van hun of zijn/haar keuze konden sturen. Dat betekende vaak ook dat hun kind de toegang ontzegd werd tot onderwijs dat op het gebied van curriculum, diepgang, ambiance, onderwijsmethode of waardepatroon gewenst werd.
BON is geen vereniging van leraren maar staat open voor iedereen die achter haar doelstellingen staat. BON is ook een zeer succesvolle vereniging in die zin dat haar ideeën in de maatschappij gehoor vinden en beslissers in de wereld van het onderwijs haar niet meer kunnen negeren.
Ik roep daarom ouders van middelbare scholieren, in het bijzonder van scholieren die op grond van plaatsgebrek afgewezen zijn voor de school van hun keuze, op om lid te worden van BON om zo te strijden voor beter onderwijs, ook voor hun kinderen. Beter onderwijs is niet wat politici of besturen beter onderwijs vinden. Beter onderwijs is onderwijs volgens de doelstellingen van BON en daarin past vrije schoolkeuze.
Ouders hebben binnen BON de mogelijkheid om werkgroepen te vormen en eventueel (later) een subvereniging. Deze subvereniging kan dan werken onder het aegis van BON of zich afsplitsen als een bevriende belangenvereniging zoals een vakbond dat voor leraren kan zijn.
Ik roep bij dezen tevens leraren op om ouders op het bestaan van BON te wijzen
Seger Weehuizen, ouder en grootouder
Reacties zijn gesloten.
De ouders in Haarlem zijn al
De ouders in Haarlem zijn al gemaild, ook over de BON.
Trouwens mijn kind heeft ook nog geen school.
Waarom…
Waarom denk jij in structuren, Seger?
…vereniging…lid…werkgroepen…subvereniging….belangenvereniging……?
Ouderbelangen
Hals, de ouders wier kinderen niet ingeloot zijn voelen zich teleurgesteld en boos. Ze willen iets DOEN. Ze zouden zich moeten organiseren, bij voorbeeld in een Vereniging van Ouders vergelijkbaar met een Vakbond voor Leraren die als het goed is opkomt voor de belangen van de leraren en ook nog voor goed onderwijs. Het komt nu van pas dat BON geen vakbond is zodat deze boze ouders zich toch kunnen aansluiten bij BON. Binnen BON kunnen ze zich snel bezig gaan houden met aspecten van goed onderwijs die vooral ouders of ouders van uitgelote of afgewezen kinderen aangaan. Ze vormen dan een apart groepje dat je “kring” of “subvereniging” zou kunnen noemen afhankelijk van het aantal leden. Als bij hun activiteiten ouderbelangen een te dominante rol gaan spelen t.o.v. het algemeen belang van goed onderwijs waarvoor andere leden van BON met ander eigen belangen zich inzetten zouden zij moeten uittreden om een bevriende vereniging te vormen. Seger Weehuizen
‘Laat de kindertjes tot mij komen’
Wat zou je ervan denken als de scholen hun verantwoordelijkheid eens namen?
Ze delen foldertjes uit aan de basisscholen, houden open dagen…., maar als puntje bij paaltje komt gaan ze loten.
Het Haagse gymnasium waar ik al meer over sprak, neemt in ieder geval zijn verantwoordelijkheid wel en gaat bijbouwen.
Het is een klein kunstje om een ruimte erbij te huren met een vaandel aan de gevel met de woorden: ‘Laat de kindertjes tot mij komen’.
Dat bespaart een hoop kinder- en ouderverdriet.
Uitbreiden
Het uitbreiden van een school is zo makkelijk nog niet.
Fysieke uitbreiding is lastig als de gemeente niet meewerkt (je schijnt niet zomaar een leegstaand kantoor in gebruik te mogen nemen als school).
Een ander obstakel is dat je goede leraren moet weten te vinden. Die zijn een uitstervende soort.
Structuren
Je moet een structuur hebben om tegen de gevestigde belangen op te boksen, in je eentje red je het niet.