In het NRC van een paar weken terug stond een artikel over Mark Rutte, die in het vliegtuig naar Curaçao in Trouw (artikel van Heertje) had gelezen dat het onderwijs zuchtte onder management en bureacratie; Dat vond Rutte ook een schande. Toen hij nog staatssecretaris op OC&W was, hoorde ik ‘m daarover nooit, maar misschien heb ik toen niet goed zitten opletten.
Op de blogsite Sargasso -ik kwam er toevallig langs bij het opruimen van m’n bookmarks- doet Rutte een oproep: “Denk mee met Rutte”:
===
VVD-leider Mark Rutte is éénmalig gasthoofdredacteur van het weekblad Opinio (www.opinio.nu). Hij wil een blad maken over Nederland, maar ook mét Nederland.
“Als thema voor ‘mijn’ Opinio heb ik gekozen om de ‘kracht van Nederland’ in beeld te brengen. Wat maakt ons land bijzonder en wat hebben we nodig als land om tot groei te komen. Naar mijn mening groeit een land als de mensen alle mogelijkheden krijgen om in persoonlijk en maatschappelijk opzicht te groeien. Ik heb het gevoel dat we in Nederland kansen laten liggen. Daarom vraag ik u te helpen zoeken naar mogelijkheden om Nederland te laten groeien.
Dit speciale Opinio-nummer, dat vrijdag 7 september verschijnt, zal opgebouwd zijn rond zeven onderwerpen, die volgens mij van belang zijn voor een land om te groeien. Namelijk:
-Investeren in Research & Development
-Integratie
-Belastingverlaging
-Vakmanschap in o.a. onderwijs en zorg
-Kunst & Cultuur
-Veiligheid
-Infrastructuur
Weet u veel van één van de onderwerpen of wilt u over uw ervaringen vertellen, schrijf dan in maximaal 400 woorden naar info@markrutte.nl. Ook korte opmerkingen en anekdotes zijn zeer welkom. Deadline is 28 augustus. Een selectie zal in Opinio worden gepubliceerd en een zeer brede selectie zal sowieso op de VVD-site komen.
(www.sargasso.nl/archief/2007/08/17/denk-mee-met-rutte/)
===
Inmiddels heb ik ‘m al geschreven; het lijkt me gunstig dat het tot de VVD begint door te dringen wat er mis is in het onderwijs en dat we hier héél veel kansen laten liggen.
Wederom: de analyse begint door te dringen tot de laag met invloedrijke Nederlanders, maar concrete beleidsvoorstellen om de problemen op te lossen, daar hoor je ze niet over. Is ook best lastig als je als partij lange tijd hebt meegeregeerd en niet zo’n voorstander van staatsingrijpen en verhoging van (bepaalde) overheidsuitgaven bent. Maar ze zitten nu in de oppositie, en bovendien krap in hun zetels, dus ze staan open voor geluiden waar ze eerst niet veel oor voor hadden.
Wie zich dus geroepen voelt: schrijf ‘m vooral óók!
Ik ben weer terug van
Ik ben weer terug van vakantie en heb meteen Rutte maar een verhaal gestuurd, wat er allemaal mis is op het MBO. Het blijft triest, dat hij als staatssecretaris nooit een negatief woord over het onderwijs heeft laten horen. Een vriendin van mij zit hoog in de VVD-top en heeft op mijn verzoek aan hem gevraagd, waarom hij de wet op het competentiegerichte onderwijs heeft getekend. Het kwam er op neer, dat die al helemaal klaar lag en de procuderes klopten……..precies als bij de huidige examinering, waar ook niet op inhoud maar op procedures wordt gecontroleerd.
Typerend
Besturen is tegenwoordig meer de koers vasthouden dan besluiten nemen. Ook al dreig je tegen ijsschotsen op te varen, een goede kapitein in onvervaard en wijkt niet van de ingezette koers af.
Dat heeft allemaal te maken met de doorlooptijd van beslissingen. Eer is moet het op de politieke agenda (eens per vier jaar), dan moet het uitonderhandeld in een regeerakkoord, dan moet het in wetten worden omgezet en worden afgevinkt met allerlei belangengroepen. Uiteindelijk de eerste kamer nog en bam.
Je kunt je als minister kennelijk nauwelijks meer permitteren om tussentijds aan de rem te trekken: men is al jaren bezig met de koers te verleggen, dus ten halve keren is er niet bij.
Dat betekent dat er alleen maar zaken veranderd kunnen worden als de kleinschaligheid weer voorop komt te staan. Dan hoeven er geen mammoet tankers meer de koers te verleggen, maar gewoon wat menselijke maat scheepjes.
Ik ben wel benieuwd wat Rutte er nu van denkt overigens.
Ik heb mn bijdrage ingestuurd
Ter info:
Competentieleren in het onderwijs.
Pierre van Hooijdonk trainde dagelijks op vrije trappen, Pieter van den Hoogenband op de eerste 10 meter en Wibi Soerjadi op études. Dat blijken zeer vruchtbare trainingsmethodes te zijn.
Toch is er in het onderwijs een eenzijdige beweging van vak-leren, via vakkenintegratie naar competentieleren. Alsof je beter d’s en t’s kunt leren door een rap te schijven, alsof je beter leert optellen als het is ingebed in een herfstbladerenproject. Er heerst een geloof dat je dingen beter geïntegreerd kunt aanleren dan geïsoleerd. Daarvoor zijn geen argumenten en er is geen onderzoek wat dat bevestigt. Ik ken ook geen enkele leersituatie buiten het reguliere onderwijs waar die integratie-methode wordt toegepast. Bij auto rijlessen bijvoorbeeld is het modern om éérst op een afgesloten terrein de voertuigbeheersing onder controle te krijgen. Dat is efficiënter dan direct het drukke verkeer in.
In het onderwijs laten we de van Hooijdonkjes in spé enkel wedstrijdjes spelen (geintegreerde voetbaltraining) en leren de Soerjadi’s pianospelen door ze in een rijke muziek omgeving onder te dompelen, liefst samen met kinderen die niks met muziek hebben, en met een juf die vooral met het proces bezig is. Dat werkt natuurlijk niet voor de Pierres, de Pieters en de Wibi’s. Kun je nagaan hoe moeilijk het wel niet is als je geen natuurtalent bent!