Ik zou graag ook eens een rekentoets maken voor de Pabo – ik heb zo mijn twijfels of ik een redelijke score zou halen.
– 5j HBS-B : 3×9, 5×8, 4×7, 4×6, 1×5
– hoofdakte 41B: 10,10, 8, 6
– lo wisk: 9,8,8,7
– alle wisk examens van 1970 t/m 1999 C en D niveau gemaakt + een aantal VWO-examens (van mijn kinderen)
– examinator Staatsexamens ’79 tm ’98 o.a. Wisk enz,enz
en toch ……………. weet ik het niet
maar wat wordt er nog geleerd in het onderwijs???
– zittenblijven afgeschaft -schuif maar door naar het voortgezet
– onder het aanleren van gepaste en nuttige kundigheden ond. wet 1920
djvw
Ik vond …
… dit bericht op een weblog, met verwijzingen/links naar online rekentoetsen
KLIK HIER
Boek? een stapel geprinte e-mails
Ik heb voor de aardigheid de conversatie van deze mensen doorgelezen. Opmerkelijk dat het woord ‘boek’ geen enkele keer valt. Geen van hen ziet dat kennelijk als een mogelijkheid: een boek waar je iets uit zou kunnen leren. Kennelijk hebben ze die niet in huis. Kennelijk is er op hun opleiding geen boek in gebruik. Het enige wat ze zoeken is die oefentoets.
Vreemde wereld.
Ik weet niet …
… of er elders voorbeeldtoetsen beschikbaar zijn. Ook mijn leerlingen willen graag een oefentoets, zodat ze een beetje weten wat er op welke manier gevraagd wordt.
Tevens kan ik me mijn theorie-examen voor de auto nog goed herinneren. Althans, de lessen. Die bestonden toch vooral uit het oefenen met oefenexamens.
En niet voor niets laten wij onze leerlingen ook werken met opgaven uit een oefen-/werkboek. Of in mijn eindexamenklassen, met oude examens.
Kortom, ik kan het me best voorstellen. Het geeft toch wat meer zekerheid als je weet wat je te wachten staat.
Zenuwen / voorbereiding
Zenuwen kan ik begrijpen. Maar iemand die op tijd begonnen is met de leerstof uit een boek en de bijbehorende oefeningen heeft eigenlijk niets te vrezen. Bestaan er nog dergelijke boeken zonder ’test-jezelf’ paragraaf? Dat laatste is nu juist precies die oefentoets waar ze allemaal naar zoeken. Het doet mij teveel denken aan dat opgefokte oefenen voor de CITO toets.
Wanneer je gewoon geen aanleg hebt om te leren rekenen. ja, dan zal je wel zenuwachtig zijn. Maar niemand dwingt je om naar de PABO te gaan.
Hier komt een ander probleem van RR naar voren
In de dagen dat rekenen nog gewoon rekenen was, was ook volslagen helder wat je moest kunnen en kennen.
Bij het realistisch rekenen is dat in ieder geval voor de oppervlakkige kijker zeker niet meer het geval. Het si een veelheid van onduidelijke contextjes die gebruikt worden om onduidelijke vragen te stellen. Op een toets krijg je dan opnieuw zo’n probleem voorgeschoteld. En of je dat kunt oplossen kun je op voorhand als leerling of student niet goed weten.
Dat maakt leerlingen onzeker en de enige manier om te leren rekenen is in hun ogen dan ook zoveel mogelijk oefententamens maken.
Tegelijkertijd betekent het dat de leerlingen ZELF dus ook niet weten wat ze leren. Ze kunnen net zeggen: dat beheers ik. Ja, ik kan rekenen met breuken of procenten. Dat maakt dat ze geen enkel zicht hebben op het “vak” rekenen, ze weten niet wat het IS, ze weten niet of ze het KUNNEN en ze weten niet waarvoor het NODIG is.
Het is ongelooflijk!
De PABO rekentoets heb ik via de link van geschiedenisleraar gevonden en we hebben er heel veel plezier van en om. Het is haast onvoorstelbaar dat zo’n test een probleem kan vormen, zeker als je deze meerdere keren mag doen. Maar ja, in een tijd dat Wolters Noordhoff brood ziet in een uitgave ‘Basisvaardigheden rekenen voor het Hoger Onderwijs’ moet je je nergens over verbazen ……