“Ook op het MBO: gewoon weer landelijke eindexamens.”
Duidelijk, eerlijk, helder, controleerbaar (en leerbaar).
Lijkt me zeer nuttig;
Maar voor grote gedeelten van het HBO en de universiteit lijkt het me in veel situaties ook zeer nuttig !
Reacties zijn gesloten.
niet alleen nuttig
het lijkt me de enige manier om de vernieuwers die nu van het mbo één grote speeltuin maken, de pas af te snijden. Duidelijke eindtermen i.p.v. “beroepscompetentieprofielen” afgesloten door een landelijk examen i.p.v. pseudo-wetenschappelijke assessment trucjes zal de waarde van kennis over en voor het gekozen vak doen toenemen. Ik ben er zeker van dat het merendeel van de leerlingen smacht naar duidelijkheid, structuur en beloning voor hun inspanningen. Voor de luie “toerist-leerling” die samenwerken heerlijk vindt omdat hij de vruchten van een ander zijn arbeid kan oogsten, is dit natuurlijk een niet te overziene ramp.
Goed idee
Maar dan geen inspraak van beroepsopleiders:
“Op maandagavond weer een module Competentiegerichte leeromgeving verzorgd. Altijd leuk, maar lang niet altijd gemakkelijk om datgene wat je preekt ook uit te voeren. Doordat ik me liet verleiden om met enkele deelnemers in dialoog te gaan haakten anderen af.
Een beroepsopleider van het KPC die geen dialoog aankan?
een schriftelijke praktijkcursus?
hoe doe je dat?
‘Do as I say, not as I do’
Mooi toch, dat zo’n beroeps-competeur er in de werkelijkheid achter komt dat je door een dialoog met een paar mensen aan te gaan, soms anderen laat afhaken. Alhoewel dat geen probleem hoeft te zijn; die anderen zijn toch best wel heel erg zelfsturend bezig?
Bovendien is taalbeheersing bij deze meneer ook niet geweldig: je verwerkt bij afwijzing van een artikel een “bittere pil” en geen “betere pil”. Ach, detail 😛
Alleen
al op zijn eerste bladzijde gebruikt de man 199 keer het woord IK. De typische competente beroepsopleider, een ego-tripper van het grootste formaat. Lekker belangrijk man.
Wees nou eens aardig
en reageer eens op die weblog van die arme man: niemand reageert. Houdt hij daarom een weblog bij? Nu denkt hij misschien wel dat zijn aansprekende teksten niet worden gelezen.
Ik zelf zou wel willen, maar ik kan helaas niet: ik begrijp werkelijk niet waar die man het over heeft. En ik heb het geld niet om een vluatie te doen… (jammer, want van een vluatie wordt je nunstukbeter).
Reactie geplaatst en wat verder gelezen …..
….. op dit weblog. Dan vind je een document “Didactische Ergonomie voor Leergemeenschappen”. Dit mag dan een concept zijn, maar een fatsoenlijke beheersing van het Nederlands mag je daarin toch ook verwachten. Lees en huiver:
Wanneer we willen dat HBO studenten in de gelegenheid komen om zich zijn om zich in een beroep te bekwamen, dan moeten we zorgen dat deze studenten: in de gelegenheid worden gebracht om een oriëntatie ontwikkelen op dat beroep, worden uitgedaagd om gaande weg de complexe vaardigheden met de bijbehorende kennisbasis van dat beroep eigen te maken en dat ze daarbij de vaardigheid ontwikkelen om het eigen leerproces te blijven sturen.
En dit is nog maar de openingszin van dit stuk.
BON wordt ook benoemd, maar uiteraard als een club van zeurders:
De tegenstanders van dit nieuwe leren, waarvoor de Vereniging Beter Onderwijs Nederland zich als spreekbuis opwerpt, dragen uit dat alle herstructureringen ten spijt het niet wil lukken om het onderwijs op een effectieve manier af te stemmen op de moderne omstandigheden. Mogelijke antwoorden als nieuw leren worden als schijnantwoorden van de hand gewezen. Er zou onvoldoende bewijs zijn voor de werking van de beoogde vernieuwingen. Los van de vraag of die bewering juist is, kan dat nooit een reden zijn om het bestaande onderwijssysteem met alle problemen die daar aan vast zitten maar in stand te laten.
Kennelijk heeft Bruining nog nooit het stuk van Rob Martens gelezen waarin deze zegt:
Martens: ‘Ja, je bent voor het nieuwe leren of tegen. Er is geen tussenweg. Bewijzen dat het nieuwe leren tot beter onderwijs leidt, zijn er niet.’
Consequent zijn is moeilijk
Dat blijkt al bij Bruining’s uitlatingen over ‘doen wat je preekt’. In zijn stuk “Didactische Ergonomie voor Leergemeenschappen” uit hij zijn twijfels over de capaciteiten van fysiotherapeuten-opleiders:
Onlangs begeleidde ik een fysiotherapieopleiding. Een van de leertaken in die opleiding gaat over fysiotherapeutische diagnose. Van de tien leraren die studenten bij deze leertaak begeleiden komen er zes rechtstreeks van school. Na hun afstuderen werden meteen docent. In de afgelopen jaren voerden zij zelf geen praktijk. Vier van de tien deden dat in een ver verleden wel, maar stopten daar mee en staan nu fulltime in het onderwijs. Intussen is de wet- en regelgeving veranderd en hebben fysiotherapeuten niet langer meer een verwijsbrief van een arts nodig. Dit stelt nieuwe en hogere eisen aan de fysiotherapeutische diagnose. Het is de vraag of leraren die nauwelijks patiënten in de vingers hebben gehad studenten bij deze leertaak kunnen begeleiden. Ook met betrekking tot pabo’s hoor ik kritische opmerkingen vanuit het werkveld over leraren die actuele situatie in het basisonderwijs niet van nabij kennen, nooit meer les geven aan een groep kinderen en ook zelf geen onderzoek doen binnen de basisschool.
Behartenswaardige woorden. Totdat je elders op zijn weblog zijn curriculum vitae tegenkomt. Wat blijkt: hij is opleidingsfunctionaris en ‘international training manager’ geweest. Maar geen docent. Niet in het HBO (waar hij over lectoreert) en ook niet elders. Hoezo, je moet weten waar je over praat?
Vreemd wereldbeeld
Dank voor dit inkijkje in de gemankeerde psyche van deze…. ja … van wat eigenlijk….
Hij heeft nog nooit een student of leerling gezien zelfs. Vuilnisman.. kan deze zak ook mee.
Je vergeet iets 1945
Ik mis het beroemde: jank!
JANK!
Erg he? Dat er idioten, praatjesmakers, lajelichters en randdebielen op deze wereld zijn, oké, kan ik mee leven. Maar dat ze mij willen vertellen hoe ik mijn werk moet doen, dat voelt persoonlijk, als een klap in de bek.
En dat de boven ons gestelden dat nog accorderen ook, dan krijg ik moord neigingen
Hoofdpunt van BON: landelijke eindexamens
Was het niet zo dat de wens naar invoering van landelijke eindexamens tot de hoofdpunten van BON behoort?
Daarbij vind ik overigens een combinatie van eindexamen met schoolexamen acceptabel. Het MBO kent nu helemaal geen examens meer en geen werkgever weet wat hij aan kennis en vaardigheden precies kan verwachten. Dan moet de arme werkgever m/v van alle sollicitanten het hele portfolio doorploegen.
Schoolexamens?
Afschaffen die schoolexamens. Ze zijn een bron van manipulatie door management en docenten. De school hoort voor te bereiden op een landelijk examen en voor de zakkers kunnen flexibele landelijke herkansingsregelingen worden bedacht.