Math Education: An Inconvenient Truth

21 maart 2007 geschiedenisleraar blogs 8

Ik vond op youtube een aardig filmpje (15 minuten) waarin het Amerikaanse rekenonderwijs aan de schandpaal wordt genageld. De kritiek richt zich op de rekenmethodes. Zelfs als je Engels beroerd is, wordt hier prima in beeld gebracht wat er (ook voor mij, als bijna 40-er) veranderd is in het rekenonderwijs en hoe de afhankelijkheid van rekenmachines is toegenomen.

“M.J. McDermott explains the current state of math education in 4th and 5th grades.”

8 Reacties

  1. BON bestuur (afd. propaganda) opgelet!
    Zo pak je dat aan. Aan de schandpaal met de oplichters, en tegelijkertijd je eigen volkomen legitieme motieven (ik wil dat mijn kinderen behoorlijk leren rekenen) waarom je deze actie onderneemt naar voren brengen. Niemand kan deze mevrouw toch iets maken?
    De afdeling propaganda van BON kan hier wellicht nog een ideetje opdoen. Kunnen wij niet ook iets op YouTube zetten?

      • Bezorgde ouders
        Dit is een fenomeen dat al een paar jaar speelt in Amerika. Zo een 10 jaar geleden werd mathematically correct opgericht. Zij hebben het voor elkaar gekregen om deze pseudowiskunde California uit te krijgen. De site bevat veel informatie, maar is langzaamaan niet meer de site op dit gebied. Dit stokje werd een tijdje geleden overgenomen door NYC Hold uit New York. Bas Braams (lid van het comite van aanbeveling van BON) speelt hier een belangrijke rol in. Tegenwoordig lijkt Where’s The Math uit Washington State inderdaad de beste site op dit gebied.

    • Welverbeteringen oude algorithme
      Bij het ouderwetse zeer efficiente algorithme voor delen zijn wel kleine verbeteringen aan te brengen. Als je bij voorbeeld 12 op 4381777 deelt moet kun je daar aan toevoegen dat de eerste subtractie 3—– oplevert. Vervolgens vervang je de (potlood)streepjes door cijfers. Mocht je dan ergens 0 keer tegen komen dan zul je op het betreffende streepje echt een nul moeten plaatsen om uit te komen. Nadat de leerlingen het klassieke algorithme onder de knie hebben heeft het m.i. wel zin om onder elkaar te schrijven 300000, 60000 etc om te laten zien dat je drieonderdduizend keer 12 genomen hebt, vervolgen zestigduizend keer etc. en dat je toen de resultaten hebt opgeteld. Je hoopt toch dat ten slotte een aantal leerlingen het zullen “begrijpen”

      • Aanleren algoritme
        Natuurlijk moet de leraar (en het boek) bij een algoritme uitleggen hoe het werkt. Hoe het werkt moet je echter ook weer ‘vergeten’: het moet wel in je lange termijn geheugen zitten, maar je moet het niet iedere keer dat je het algoritme toepast weer naar je werkgeheugen halen.

  2. Op de pabo leer je de vreemde aanpak
    die McDermott hier voordoet, zoals haar laatste methode bij de deling (‘progressief schematiseren’). Dit is wat het Freudenthal Instituut predikt. Eén van de toenmalige docenten van de pabo zit nu bij het FI. De man kon overigens absoluut niet lesgeven: geen touw aan vast te knopen, maar dit terzijde.

    • Het FI
      Het Freudenthal Instituut laat zich graag voorstaan op haar unieke aanpak van wiskundeonderwijs, maar zij volgt gewoon de laatste mode uit de USA.

Reacties zijn gesloten.