Er is veel discussie over wat er mis is met het onderwijs in het land. Docenten, politici, onderwijskundigen, het bedrijfsleven en anderen hebben de laatste jaren hun mening bekendgemaakt over het een en het ander. Men is het algemeen eens dat er iets moet veranderen.
Voorstanders van het nieuwe leren willen de vernieuwingen van de laatste jaren verder uitbreiden en verdiepen. Het kind moet centraal staan, kennis moet niet overgedragen maar opgebouwd worden door de leerling. Leerkrachten moeten begeleiders van het proces zijn. Het proces moet bewaakt en gevolgd worden. Kennis is van secundair belang.
Aan de andere kant staan de voorstanders van het klassikaal leren. Naar hun mening moet de docent moet diegene zijn die beslist wat en hoe er geleerd wordt. De leermethode moet functioneel zijn; in dienst van het bereiken van de leerdoelen.
Opvallend in deze discussie is dat die uitsluitend wordt door volwassenen gevoerd. De vraag is wat kinderen vinden, hoe zouden ze de perfecte school inrichten.
Onze kinderen hebben vaak klachten over school. Ze zijn begaafd en voelen ze niet uitgedaagd door hun Montessori School.
Dus we hebben gevraagd aan onze kinderen: hoe zou jou school eruitzien?
Het belangrijkste is goed opgeleide leraren. Mijn zoon wil zelfs het salarisniveau koppelen aan het opleidingsniveau. Ze verwachten van de leerkrachten niet alleen pedagogisch kunde maar ook vakkennis.
Ten tweede zouden onze kinderen het op prijsstellen als er uitbreiding van het lesaanbod komt. Behalve sport, handenarbeid en muziek, zouden ze het op prijs stellen om ook anderen vakken aangeboden te krijgen (bijv. Geschiedenis, techniek, informatica). Bovendien de kinderen zouden het als verrijking ervaren als ze af en toe les zouden krijgen van mensen die vertellen over hun werk (Aarts, brandweer, architect, etc).
Naast verbreding vragen kinderen om verdieping. Ze willen minder uren besteden aan het “gewone” werk en meer tijd besteden aan vaklessen. Lliever zien ze hele dagen of dagdelen toegewijde aan de vaklessen.
Zaken als gebouw of methodiek vinden ze minder belangrijk.
Samenvattend: leraren op een hoger niveau, meer variatie in het lesaanbod en verdieping in de stof. Dat is alles wat ze vragen.
Zullen andere kinderen hetzelfde vinden? Misschien niet allemaal, maar er is zeker een grote groep kinderen die behoefte heeft aan meer (academisch) uitdaging.
Is zo’n schema moeilijk te realiseren? Jawel, binnen de heersende opvattingen over onderwijs in Nederland. Geen nieuwe hervormingen maar een nieuwe visie is nodig. Het Nederlandse onderwijs moet ambitie tonen om te excelleren. Hogere eisen moeten gesteld worden aan de stof, het onderwijsniveau van docenten en de te behalen resultaten. Alle moderne concepten ten spijt moeten wij accepteren dat structuur en porestatie heel belangrijk zijn voor kinderen. Bovendien talent moet herkend en geprezen worden.
Wij moeten beseffen dat Nederland zal niet kunnen concurreren in de eredivisie van de kenniseconomie als wij niet in staat zijn om ons onderwijs te tillen uit de huidige derdewereld niveau.
Reacties zijn gesloten.
Hoe verder: zie de BON punten
Ik vind niet dat je van kinderen mag vragen om zelf te bedenken wat en hoe ze op school willen leren. Dát is één van de waanzinnige aannames onder HNL.
Kinderen hebben recht op een goed doordacht en bewezen effectief onderwijssysteem. Zowel in inhoud als in vorm. Het is een gevaarlijke illusie dat kinderen in staat zouden zijn om dit beter te doen dan goed opgeleide docenten.
Natuurlijk is het goed te weten wat kinderen plezierig of interessant vinden, en er is niets op tegen om, als het past in je onderwijs aandacht daar aan te besteden. Maar de docent heeft de plicht en de verantwoordelijkheid het effectiviteit en efficiency van het onderwijs te garanderen.
Hier sluit ik me volkomen bij aan
Dit soort vragen kunnen leerlingen niet overzien, al moet men natuurlijk wel naar ze luisteren, wat weer iets anders is dan ze blindelings volgen. Dat stimuleert te veel het toch al te ruim aanwezige prinsjes- en prinsesjesgedrag.
De docenten…
…willen wel. Zie de BON-site.
Dikwijls willen de leerlingen niet, getuige de eeuwenoude ordeproblemen die in het onderwijs aan de orde zijn.
Dan klagen de docenten dat hun kennis ‘parels voor de zwijnen’ is, dat ze door ordeproblemen aan lesgeven niet toe komen of dat door de rotzakken in de klas de goeden niet aan bod komen.
Momenteel zijn het ook de managers die de zaak verstieren.
Wie zijn tegenwoordig de zwijnen?
Dat van die kinderen die geen parels herkennen is natuurlijk oud nieuws, en ondergetekende kan daar prima tegen. Maar tegenwoordig is het zo dat vooral ook de baasjes liever parels inruilen voor goedkope, glimmende namaak.
De mennetjers zijn de nieuwe zwijnen die de parels niet herkennen. En dat is, samen met de leerlingen, een coalitie die moeilijk te overwinnen is. In dat geval heb je hoogstens de ouders nog wel eens aan je kant.
S. Stevin
Ik heb de indruk dat
Ik heb de indruk dat managers te hoog opgeleiden ook maar lastig vinden. Zo laag mogelijk bevoegd en zo jong mogelijk, dat is goedkoop en makkelijk.
Is..
…het bedrijfsmatige model dat het onderwijs in zijn greep heeft.
niet alleen hoog opgeleiden
In het algemeen worden slimme mensen die onafhankelijk en kritisch denken binnen organisaties heel erg op prijs gesteld.
waar… tell me … please… snel…
Helaas zijn mijn ervaringen volledig tegengesteld. Op mn vorige werkplek werd er zelfs een woord bedacht voor de onafhankelijke kritische denkers (“neerdenkers”).
Verder: hoe groter de organisatie hoe minder er gedacht mag worden. En als je al denkt, dan toch zeker niet onafhankelijk. Nadenken mag enkel als je nadenkt wat door de baas is voorgedacht
Smiley ontbreekt, sorry
Ik heb kennelijk geen talent voor ironie. Een smiley is me te populistisch. In het vervolg zal ik gewoon rechtstreeks opschrijven wat ik bedoel, namelijk het tegengestelde. Slimme mensen en zelfstandige denkers worden bijna altijd juist NIET op prijs gesteld!!!
bloos
Hoe dom kan ik zijn om dat niet direct te begrijpen $:-(((.
Soms triggert mn boosheid iets creatiefs, maar vaak belet het me voor welke denkvorm dan ook.
Hoogbegaafden
kunnen vaak om die reden hun draai nauwelijks vinden in de maatschappij.
Wij moeten beseffen
Dat Nederland niet zal kunnen concurreren in de eredivisie van de kenniseconomie als wij niet in staat zijn om ons onderwijs te tillen uit de huidige derdewereld niveau.
Maar dat besef wordt (nog) niet gemeten en daarom niet serieus genomen. En zelfs als er iets wordt gemeten is het de vraag wat de oplossing wordt. Vergelijk dat maar met de urgente CO2-klimaat-discussie.