Je kunt je afvragen of je buiten het onderwijs tegenwoordig niet minstens even veel kunt leren ….
Onderwijs gebeurt niet Onderwijs gebeurt niet alleen in onderwijsinstellingen. De belangrijkste dingen van het leven heb ik waarschijnlijk van mijn ouders geleerd (die mij dus hebben onderwezen).
Overigens ook in het dierenrijk moeten de jongeren door de ouders worden onderwezen om later zelfstandig te kunnen bestaan.
¬{Wat niet wordt onderwezen, wordt niet geleerd.} Niet alles wat wordt onderwezen wordt geleerd en verwerving kan zelfs plaatsvinden ondanks onderwijs.
Bij zelfstandig onderzoek Bij zelfstandig onderzoek struikel je soms over een nieuwe ontdekking, die je dan weer gauw aan je opvolgers gaat onderwijzen in de hoop dat zij het nieuwe ook tot zich nemen, d.w.z. leren.
Iedere bioloog kan je zo vertellen dat deze stelling niet waar is. -Hij is dan ook niet zo interessant. Tenzij je er een aanvulling op wilt geven?
Bedenk dat het de bedoeling is van de natuur dat je een aantal dingen weet- voor mensenkinderen geldt dat ze een taal moeten spreken en verstaan. Deze taal wordt je feitelijk geschonken. – Dit in tegenstelling tot het schrijven van deze taal: die kunde moet je aanleren.
Bedoel je misschien met onderwijzen dat er altijd iets ‘getoond’ moet worden? Dat je moet opgroeien in een omgeving waar je bepaalde dingen van ouderen kunt afkijken? (Maar zelfs dan is de stelling niet waar, vermoed ik met onvermoede zekerheid…)
Ach, Simon Ach Simon, je leert van je eigen fouten. Als anderen dat nu ook maar doen (van hun fouten), dan komt alles wel goed.
niet onderwezen, niet geleerd. Eindelijk weer een onderwerp met een speerpunt.
U hoort nog van me, heer Besseling.
Willem Smit
niet onderwezen, niet geleerd (2) De reacties op de heer Besselings stelling dwalen af. Ze verbreden de betekenis van de woorden “onderwijzen” en “leren” tot elke fut en kracht eruit is. Hans Besseling weet ook wel dat je van “ervaren” iets opsteekt en wat verwerft maar is dat te vergelijken met wat je leert van onderwijs? Nee dus. Als je
van ervaringen evenveel opsteekt als van onderwijs dan heeft HNL gelijk want deze onnozele beweging drijft op die gedachte.
Mijn schatting is dat onderwijs 10x zo efficient is als ervaren, ceteris paribus. Dit laatste houdt de vergelijking zuiver en verwijst de onvermijdelijke tegenwerpingen bestaande uit een slechte docent waar je niks van leert; een unieke ervaring die je nooit vergeet, enz. enz. enz. naar de prullenbak.
Ik ben het dus eens met de stelling. In een tijd waarin onderwijs en leren met nieuwe, vage betekenissen
worden vernaggeld springt de waarheid ervan helaas niet langer direct in het oog.
De werkelijkheid is dat de Europese mens gemiddeld een kwart van zijn leven onderwijs nodig heeft om zijn rol in deze ontwikkelde samenleving adequaat te kunnen vervullen. Een interessante vergelijking met Islamitische samenlevingen dringt zich op, maar het is zondag en dan demoniseren we niet.
Leren is dus niets anders dan je doelbewust iets eigen maken tot je het beheerst. Pas na je 12e lukt dat enigszins zelfstandig maar ook dan heb je een leraar nodig die zegt wat je moet doen.
Rückert, die o.a. Schubert teksten leverde, zegt al over plaats en functie van kennis, begrip en toepassen binnen leren:
Begriffen hast du, doch damit ist’s nicht getan;
Nun lern’ es auch, dann erst gehört es ganz dir an.
Es ist ein Unterschied, begriffen und gelernt;
Beim ersten Schritt ist man noch weit vom Ziel entfernt.
……..
Das recht Begriffene ist leicht zu lernen nun;
Doch lernen muszt du es, sonst kannst du es nicht tun.
(Die Weisheit des Brahmanen).
Willem Smit
Maar dan is de definitie zelfbevestigend Je schrijft: [Ze verbreden de betekenis van de woorden “onderwijzen” en “leren” tot elke fut en kracht eruit is. Hans Besseling weet ook wel dat je van “ervaren” iets opsteekt en wat verwerft maar is dat te vergelijken met wat je leert van onderwijs?]
Accoord. Dan: ‘Leren is dus [per definitie met kracht en fut!] iets wat je verkrijgt als het je wordt onderwezen’. Deze definitie is niet bijster overtuigend.
Overigens hoeft het niet alleen over ervaren te gaan- apriori kennis zou ook nog een mogelijkheid zijn (bv. de apriori kennis die we volgens sommige hedendaagse (analytische) filosofen zoals Putnam en Bonjour van de logische regels hebben).
definitie? Ik geef geen definitie maar beweer dat je van onderwijs 10x meer/beter leert dan van ervaring.
Willem Smit
Waarheid als een koe Wanneer je door ervaring moet leren dat een bepaalde vrucht giftig is, dan heb je niet veel meer te leren of te ervaren naderhand.
Ik ben toch echt bang dat de waarheid net andersom is: als je door een kwade fee voor de keuze werd gesteld om afstand te doen van alle onderwezen kennis, of van alle overige kennis, dan weet ik zeker dat je beter voor het eerste kunt kiezen.
Citaat: [What we commonly call knowledge, be it the name of a friend, the face of an acquaintance or the position of the kitchen in the house, is a form of incorporating the thing known into the knower. However, it is also something that bears a very close relationship to a much more widespread property of living things, namely that organizational and structural harmony that exists between life and the world in which it has its being. First exposure to this idea leads many to judge it rather weird, and perhaps difficult to understand. It certainly is not an intuitively obvious connection to make. But part of the pleasure of science is the making of unexpected and far from obvious links that lead to a better understanding of the world (H.Plotkin, Darwinmachines and the nature of knowledge, Harvard, 1993)]
Het punt is dat kennis feitelijk een biologische functie heeft. Logisch, want een goed werkend verstand is voor een organisme zoals wij, dat geen eigen habitat heeft en zich dus niet morfologisch kan aanpassen -immers, je kunt bv geen schutkleur ontwikkelen als je in meerdere omgevingen opereert-, onontbeerlijk. (En inderdaad -ik voel hem al aankomen- deze stelling kan misbruikt worden voor de herinirichting van het onderwijs. Daar is hij echter niet voor geeigend, dus wees gerust.) Dit is een relatief nieuw onderzoeksprogramma in de analytische epistemologie (kennisleer), alhoewel Quine er in 1956 al de eerste aanzet toe heeft gegeven. Plotkins boek komt uit 1993. Dennett met zijn ‘Darwins dangerous idea’ (1995) zet het programma voort. De hersenen zijn door de natuur afgesteld op leren (niet ervaren). Wij zijn biologische kennismachines. Wat onderwezen wordt is maar een klein deel van alle kennis waarover wij beschikken.
Vandaar dat jonge kinderen uit zichzelf zoeken naar aspecten in hun omgeving waardoor ze hun neurale activiteit zelf stimuleren. Kinderen zijn van nature nieuwsgierig, de omgeving leert ze dit vaak af.
re Ik ben Simon, die kwade fee bestaat gelukkig niet. Er is wel een goede die dit op haar verlanglijstje heeft staan: HNL.
Op de rest van je betoog (?) ga ik misschien in als ik denk dat je begrijpt wat je zegt. Dat kan even duren.
Willem Smit
Reacties zijn gesloten.
Copyright & kopiëren; 2025|WordPress thema door MH Themes
Je kunt je afvragen
of je buiten het onderwijs tegenwoordig niet minstens even veel kunt leren ….
Onderwijs gebeurt niet
Onderwijs gebeurt niet alleen in onderwijsinstellingen. De belangrijkste dingen van het leven heb ik waarschijnlijk van mijn ouders geleerd (die mij dus hebben onderwezen).
Overigens ook in het dierenrijk moeten de jongeren door de ouders worden onderwezen om later zelfstandig te kunnen bestaan.
¬{Wat niet wordt onderwezen, wordt niet geleerd.}
Niet alles wat wordt onderwezen wordt geleerd en verwerving kan zelfs plaatsvinden ondanks onderwijs.
Bij zelfstandig onderzoek
Bij zelfstandig onderzoek struikel je soms over een nieuwe ontdekking, die je dan weer gauw aan je opvolgers gaat onderwijzen in de hoop dat zij het nieuwe ook tot zich nemen, d.w.z. leren.
Iedere bioloog kan je zo vertellen dat deze stelling
niet waar is. -Hij is dan ook niet zo interessant. Tenzij je er een aanvulling op wilt geven?
Bedenk dat het de bedoeling is van de natuur dat je een aantal dingen weet- voor mensenkinderen geldt dat ze een taal moeten spreken en verstaan. Deze taal wordt je feitelijk geschonken. – Dit in tegenstelling tot het schrijven van deze taal: die kunde moet je aanleren.
Bedoel je misschien met onderwijzen dat er altijd iets ‘getoond’ moet worden? Dat je moet opgroeien in een omgeving waar je bepaalde dingen van ouderen kunt afkijken? (Maar zelfs dan is de stelling niet waar, vermoed ik met onvermoede zekerheid…)
Ach, Simon
Ach Simon, je leert van je eigen fouten. Als anderen dat nu ook maar doen (van hun fouten), dan komt alles wel goed.
niet onderwezen, niet geleerd.
Eindelijk weer een onderwerp met een speerpunt.
U hoort nog van me, heer Besseling.
Willem Smit
niet onderwezen, niet geleerd (2)
De reacties op de heer Besselings stelling dwalen af. Ze verbreden de betekenis van de woorden “onderwijzen” en “leren” tot elke fut en kracht eruit is. Hans Besseling weet ook wel dat je van “ervaren” iets opsteekt en wat verwerft maar is dat te vergelijken met wat je leert van onderwijs? Nee dus. Als je
van ervaringen evenveel opsteekt als van onderwijs dan heeft HNL gelijk want deze onnozele beweging drijft op die gedachte.
Mijn schatting is dat onderwijs 10x zo efficient is als ervaren, ceteris paribus. Dit laatste houdt de vergelijking zuiver en verwijst de onvermijdelijke tegenwerpingen bestaande uit een slechte docent waar je niks van leert; een unieke ervaring die je nooit vergeet, enz. enz. enz. naar de prullenbak.
Ik ben het dus eens met de stelling. In een tijd waarin onderwijs en leren met nieuwe, vage betekenissen
worden vernaggeld springt de waarheid ervan helaas niet langer direct in het oog.
De werkelijkheid is dat de Europese mens gemiddeld een kwart van zijn leven onderwijs nodig heeft om zijn rol in deze ontwikkelde samenleving adequaat te kunnen vervullen. Een interessante vergelijking met Islamitische samenlevingen dringt zich op, maar het is zondag en dan demoniseren we niet.
Leren is dus niets anders dan je doelbewust iets eigen maken tot je het beheerst. Pas na je 12e lukt dat enigszins zelfstandig maar ook dan heb je een leraar nodig die zegt wat je moet doen.
Rückert, die o.a. Schubert teksten leverde, zegt al over plaats en functie van kennis, begrip en toepassen binnen leren:
Begriffen hast du, doch damit ist’s nicht getan;
Nun lern’ es auch, dann erst gehört es ganz dir an.
Es ist ein Unterschied, begriffen und gelernt;
Beim ersten Schritt ist man noch weit vom Ziel entfernt.
……..
Das recht Begriffene ist leicht zu lernen nun;
Doch lernen muszt du es, sonst kannst du es nicht tun.
(Die Weisheit des Brahmanen).
Willem Smit
Maar dan is de definitie zelfbevestigend
Je schrijft: [Ze verbreden de betekenis van de woorden “onderwijzen” en “leren” tot elke fut en kracht eruit is. Hans Besseling weet ook wel dat je van “ervaren” iets opsteekt en wat verwerft maar is dat te vergelijken met wat je leert van onderwijs?]
Accoord. Dan: ‘Leren is dus [per definitie met kracht en fut!] iets wat je verkrijgt als het je wordt onderwezen’. Deze definitie is niet bijster overtuigend.
Overigens hoeft het niet alleen over ervaren te gaan- apriori kennis zou ook nog een mogelijkheid zijn (bv. de apriori kennis die we volgens sommige hedendaagse (analytische) filosofen zoals Putnam en Bonjour van de logische regels hebben).
definitie?
Ik geef geen definitie maar beweer dat je van onderwijs 10x meer/beter leert dan van ervaring.
Willem Smit
Waarheid als een koe
Wanneer je door ervaring moet leren dat een bepaalde vrucht giftig is, dan heb je niet veel meer te leren of te ervaren naderhand.
Ik ben toch echt bang dat de waarheid
net andersom is: als je door een kwade fee voor de keuze werd gesteld om afstand te doen van alle onderwezen kennis, of van alle overige kennis, dan weet ik zeker dat je beter voor het eerste kunt kiezen.
Citaat: [What we commonly call knowledge, be it the name of a friend, the face of an acquaintance or the position of the kitchen in the house, is a form of incorporating the thing known into the knower. However, it is also something that bears a very close relationship to a much more widespread property of living things, namely that organizational and structural harmony that exists between life and the world in which it has its being. First exposure to this idea leads many to judge it rather weird, and perhaps difficult to understand. It certainly is not an intuitively obvious connection to make. But part of the pleasure of science is the making of unexpected and far from obvious links that lead to a better understanding of the world (H.Plotkin, Darwinmachines and the nature of knowledge, Harvard, 1993)]
Het punt is dat kennis feitelijk een biologische functie heeft. Logisch, want een goed werkend verstand is voor een organisme zoals wij, dat geen eigen habitat heeft en zich dus niet morfologisch kan aanpassen -immers, je kunt bv geen schutkleur ontwikkelen als je in meerdere omgevingen opereert-, onontbeerlijk. (En inderdaad -ik voel hem al aankomen- deze stelling kan misbruikt worden voor de herinirichting van het onderwijs. Daar is hij echter niet voor geeigend, dus wees gerust.) Dit is een relatief nieuw onderzoeksprogramma in de analytische epistemologie (kennisleer), alhoewel Quine er in 1956 al de eerste aanzet toe heeft gegeven. Plotkins boek komt uit 1993. Dennett met zijn ‘Darwins dangerous idea’ (1995) zet het programma voort. De hersenen zijn door de natuur afgesteld op leren (niet ervaren). Wij zijn biologische kennismachines. Wat onderwezen wordt is maar een klein deel van alle kennis waarover wij beschikken.
Vandaar dat jonge kinderen
uit zichzelf zoeken naar aspecten in hun omgeving waardoor ze hun neurale activiteit zelf stimuleren. Kinderen zijn van nature nieuwsgierig, de omgeving leert ze dit vaak af.
re Ik ben
Simon, die kwade fee bestaat gelukkig niet. Er is wel een goede die dit op haar verlanglijstje heeft staan: HNL.
Op de rest van je betoog (?) ga ik misschien in als ik denk dat je begrijpt wat je zegt. Dat kan even duren.
Willem Smit