Uit het feit dat ik de doelstellingen van BON onderschrijf volgt al dat naar mijn mening de rol van de computer in het onderwijs ook door de leraar moet worden beheerst. Kant en klare programmatuur kan dan alleen een rol spelen als die de leraar in staat stelt zijn lessen boeiend te illustreren. Beter is het als hij zelf programma’s kan samenstellen, waarin hij de accenten kan leggen, zoals hij vindt dat ze gelegd moeten worden. Het JAVA programmasysteem maakt het mogelijk zeer toegankelijke programma’s te maken, terwijl ook de Power Point presentaties van Microsoft zeer veel mogelijkheden bieden voor instructieve programma’s.
Zelf heb ik mij destijds nog toegelegd op het illustreren van mijn mechanica colleges met zelf gemaakte programmatuur, eerst met Pascal, daarna met JAVA. Ingebed in Power Point presentaties verkrijg je op deze manier materiaal, geschikt voor zelfstudie, maar bij voorkeur toch begeleid met toelichting vanuit eigen studie door een leraar.
Voor iedereen, die kennis zou willen nemen van mijn pogingen ICT in het onderwijs te gebruiken, kan van mij een CD ontvangen met de PP presentaties en de bijbehorende simulatie programma’s door mij via e-mail te benaderen. De redactie van deze website mag daarvoor aan belangstellenden mijn e-mail adres geven.
Reacties zijn gesloten.
Ter aanvulling nog de
Ter aanvulling nog de opmerking dat de computer geen doel op zich is, maar een middel. De ene docent (zie de vorige auteur) kan er veel beter mee uit de voeten, en beleeft er veel meer plezier aan, dan de andere. Het integreren van de computer in het curriculum van ons onderwijs mag niet dogmatisch gebeuren, maar moet zoveel mogelijk aan de individuele docent worden overgelaten. Een docent die zich ongemakkelijk voelt bij het gebruiken van de computer als leermiddel moet de kans krijgen andere, voor hem geschiktere methoden te gebruiken. Prachtige instructieve programma’s op de computer zijn waardeloos in de handen van een docent die ze slechts plichtmatig, en zonder overtuiging, gebruikt. Zoals de wereldberoemde Nederlandse informaticus Edsger Dijkstra al opmerkte heeft informatica even weinig te maken met computers als sterrenkunde met telescopen.
Het ligt ook erg aan je vak
Als je economie geeft, dan lijkt het me dat je voor berekeningen niet om iets als Excel heen kan. Een docent die zegt dat niet te willen, want hij heeft niks met computers, houdt zijn vak niet bij en is daarom vakmatig onder de maat.
Hetzelfde geldt voor de docent metaalbewerken die niets ziet in computergestuurde draaibanken.
Elke docent moet Google en e-mail beheersen, want elke docent moet informatie kunnen opzoeken en de moderne variant van kattebelletjes kunnen schijrven.
Kortom: het ligt zo vreselijk voor de hand. In de wereld van de Franse taal en letterkunde spelen comuters een andere rol dan in de lichamelijke opvoeding. Docenten gebruiken in die vakken computers ook anders.
De computer als generiek onderwijsinstrument is inderdaad net zo gestoord als generieke onderwijskunde… Hééé???? Zou het allemaal daar aan liggen?
Mooi je verwijzing naar de lone-wolf en geniaal informaticus Dijkstra. Hij is gevlucht naar Amerika, toen hij, veel eerder dan ikzelf, ontdekte dat er iets gierend mis is met intellectueel Nederland. Niet enkel met het onderwijs dus.
Weer een jaartje verder
En de jaarwisseling heeft bij onze voormalige 1944 inmiddels ook plaats gevonden in de nacht van 20 op 21 januari 2007. Gelukkig Nieuw Jaar!
wederzijds.
Jij ook Hinke!
Laat 1945 opnieuw het jaar avn de victorie zijn.
Google, Excel en e-mail: ‘kennis’?
Kan het niet laten: Google, Excel en e-mail beheersen zijn net zulke voor de hand liggende vaardigheden als Nederlands kunnen spreken en schrijven. Zo voor de hand liggend dat discussie erover volstrekt achterwege behoort te kunnen blijven. Helaas worden deze basale vaardigheden in de onvolprezen kenniseconomie als ‘kennis’ bestempeld. Ja, echt waar, dát is heden ten dage kénnis! Laat me niet lachen; de discussie behoort op een wezenlijk hoger plan gevoerd te worden.
Heel oneerbiedig
MSN-leer, I-Pod-kunde, DVD-programmeren, dat vindt u zeker ook allemaal niks? Héél veel ouwe mensen weten daar helemaal niks van, hoor! Het wordt hoog tijd voor een strenge bijscholing!
herziening curriculum basisschool
TV’s, wasmachines, telefoons, mobieltjes, combi-ovens, …..
Kortom, materiaal genoeg voor een totale herdefiniëring van het curriculum van de basisschool 😉
En alles uitstekend geschikt voor HNL !
“Omdat de afmetingen van computerbeeldschermen steeds meer formaat ‘breedbeeld’ hebben, verdient het aanbeveling ‘A4 Liggend’ tot standaardformaat voor documenten te maken.”
natuurlijk
Ik ben het 100% met je eens, maar helaas zijn het vooral hnl aanhangers die zelf niets met een computer kunnen, die erg geimponeerd zijn als anderen de aan/uit knop wel weten te vinden.
Dat verklaart ook voor een deel dat ze kinderen die kunnen msnnen vergelijken met Einstein. Ik kan er niets aan doen er zijn er werkelijk velen die zo denken. Domheid regeert.
Oude man gebruikt Internet
Aansluitend een voorval op onze school van vorig jaar: docent Engels (53 jaar) verdenkt werkgroepje van plagiaat. De woordkeuze in hun ‘paper’ was veel te ‘proper English’ voor hun niveau. Een korte Google-check met een paar passages was voldoende: fiks plagiaat, dus een 1. Geen enkel protest van de betrokken studenten, want de docent had simpelweg gelijk. Wel oprechte verbazing bij de studenten dat iemand van boven de 50 dit bleek te kunnen 🙂
Marten
Precies mijn ervaring.
Precies mijn ervaring. Leerlingen zijn stom verbaast over de informatievaardigheden van een vrouw (nog wel) van boven de veertig (dus hoogbejaard). Mijn advies: verspreid maar gauw dat ik ook nog wetenschappelijk informatiespecialist ben (en dat is meer dan een beetje googlen).
Maar collega’s worden wel pissig op het detecteren van plagiaat. Argumenten : ‘het zag er toch leuk uit’, ‘nou zit ik op het laatste moment als mentor met een leerling met een 1 en dan gaat ze niet over’ en ‘geef nog maar een extra kans want overgaan/slagen is in het belang van de school ‘ (de misdaad beloont met meer inlevertijd dan anderen). Dit laatste altijd met instemmend geknik van de directie, die mij daarmee met extra werk onder tijdsdruk opzadelde. Leerlingen hebben op een gegeven moment wel door wie ze wel kunnen belazeren cq. te lui of te onhandig is met internet en kiezen deze docenten voor een praktische opdracht (vooral de zwakken onder hen).
Ik heb zelfs een leerling gehad die tot driemaal toe met een plagiaatje van werkstukken.com kwam. Moeder belde ook nog dat ze er hele nachten aan werkte (had de boel flessen hier een genetische of aangeleerde oorzaak).
Om met een irritant voetbaltainer te spreken : ‘ben ik nou zo slim, of zijn zij nou zo dom’?!
plagiaatscanner
Ik laat elk werkstuk digitaal inleveren. De school heeft zich geabonneerd op een plagiaatscanner die het internet afloopt en een percentage geplagieerde tekst aangeeft. Leerlingen zijn hier van tevoren op de hoogte gesteld en weten dat het gevonden percentage in punten van hun cijfer wordt afgetrokken. Het aantal werkstukken is waarin sprake is van plagiaat is enorm gedaald. Kortom, zorg voor optimale duidelijkheid ten opzichte van plagiaat en leerlingen blijken zeer origineel te kunnen schrijven.
ben benieuwd
BramRoth schrijft:
“Helaas worden deze basale vaardigheden in de onvolprezen kenniseconomie als ‘kennis’ bestempeld. Ja, echt waar, dát is heden ten dage kénnis!”
Ben benieuwd naar wat concrete voorbeelden. Doe maar via een paar links.