Over een paar jaar ben ik een paria. Immers, ik geef klassikaal les. Nog erger, ik doe dat frontaal. Dat is heden ten dage verdacht. Dat is slecht. Dat schaadt de tere kinderziel. De leerlingen moeten zelf leren leren. Ze gaan ook elkaar iets leren. Ze gaan alle wielen die ooit zijn uitgevonden opnieuw uitvinden. Stampen is niet in orde. Tafels? Uit den boze. Waarom nog grammatica leren, dat is toch niet leuk. Het Nieuwe Leren, dat is leuk. Dan raakt de leerling zonder twijfel intrinsiek gemotiveerd en dat zal zijn leerprestaties heel erg ten goede komen. Kennis is macht is een obscuur gezegde geworden. Internet is aan de macht. Daar kunnen de leerlingen alles vinden. Schaf de parate kennis af. Kennis veroudert, dus val er een leerling niet mee lastig. Ontwikkel zijn competenties. Google je vooruit in het leven.
Zal ik geliquideerd worden? Gestenigd? Ontslagen? Uitgezet? Onder het docentencorps van Nederland is er een nieuw soort functiewaardering verspreid. Een op theoretische leest geschoeide hoeveelheid onderwijskundig-pedagogische beginselen, sterk gelieerd aan het gedachtegoed van het Nieuwe Leren. Geschapen door theoretisch geschoolde onderwijskundigen, de moderne ideologen die het onderwijs stapje voor stapje in de wurggreep aan het nemen zijn. Zo’n functiewaardering moet je wel tekenen overigens. Elke docent in Nederland moet een portfolio aanleggen van zijn eigen competenties. Een mapje met daarin zijn bekwaamheden en het onvermijdelijke POP. Persoonlijk ontwikkelingsplan. Ik zou willen dat de Nederlandse docent zich goed kon uitdrukken in het Nederlands. Dat ontbreekt er steeds meer aan. Ik vraag te veel. Het gaat om de interactie, meneer. Ik ben bang dat mijn portfolio erg leeg blijft. Daarom is het begin van deze alinea minder retorisch als verondersteld.
Een concreet voorbeeld van de verwaarlozing van het Nederlands is te vinden op de PABO’s in Nederland. Als je juf of meester op de basisschool wilt worden, dan doorloop je de PABO. Wil je worden toegelaten, dan dien je de zogenaamde nulmodule voor rekenen en taal af te leggen. Liefst succesvol, dus bij voorkeur voldoende. Bekijk zo’n toets eens, maar val niet buikschuddend van de stoel. Of eigenlijk, barst niet in snikken uit. Bij rekenen sommetjes uit groep acht. Bij taal wat werkwoordspelling, dictee en woordbegrip. De oude zesde klas van weleer oversteeg dit niveau met verve. Bedenk, dat veel studenten op de PABO deze nulmodules als zware testen ervaren. Dat zijn toch geslaagde havisten. Zij missen blijkbaar basale kennis van de twee pijlers van het onderwijs. Ergo; basisschoolleerkrachten in spe hebben te vaak een dubieus niveau en missen inhoud. Ik hoef hier niet de vicieuze cirkel te duiden die hiermede opdoemt.
De komende generaties gaan hiervan de wrange vruchten plukken. Wie moeten er straks nog onderwijzen? Niemand, volgens het Nieuwe Leren. De docent wordt coach. Of mooier: leerprocesbegeleider. Het kind wordt niet meer bij de hand genomen. Het steekt zelf een handje uit. De leerlinge gaat leervragen stellen en zo zichzelf ontwikkelen. Laat mij niet lachen. Er zijn mensen binnen het onderwijs die deze klinkklare nonsens met een uitgestreken gezicht propageren. Als deze groep het echt voor het zeggen krijgt, dan worden de paria’s als ik aan de hand van hun onvoldoende portfolio aan de kant geschoven. Laat ik het nu eens vriendelijk formuleren. We maken straks de mens niet meer tot denkend wezen, maar tot een googlelaar. Wordt men daar gelukkiger van? Ik word er erg droefgeestig van.
Nieuwe Leren
Het Nieuwe Leren wordt door veel schoolleidingen omhelsd. Onderwijsadviesbureau’s als APS en CPS, voor wie het verkopen van onderwijs “vernieuwingen” van vitaal belang is voor hun eigen voortbestaan, worden door schoolleidingen ingeschakeld om het NL door de docenten hun strot te duwen. En het is steeds meer gangbare praktijk dat docenten die geen zin hebben om volgens de wetten van het NL les te geven, door hun directies worden aangepakt.
Je hebt helder en krachtig
Je hebt helder en krachtig alle onzin die ons bedreigt in korte ironische zinnen samengevat. Veel reacties van langtijdige veelschrijvers zul je niet ontvangen want voor zo ver ze lid van BON zijn zijn ze het helemaal met je eens. Dat neemt niet weg dat BON blij is met elk lid met een heldere voorstelling van zaken.
Havisten
Quote “Bedenk, dat veel studenten op de PABO deze nulmodules als zware testen ervaren. Dat zijn toch geslaagde havisten”” .
Was dat maar waar!!!! Het wemelt er van de SPWers e.d. Veel meisjes dus, want onderwijs is immers een bijbaantje geworden! Paar daagjes in deeltijd is wel genoeg. “Welke juf hebben we vanmiddag?”, vraagt het arme kroost zich af. Zij ziet door de bomen het bos niet meer….
reactie.
Hoi Simon, ja ja ik heb je hier gevonden! gezien het kleine aantal reacties hier op je stuk, maar even mijn reactie van hyves hier ook neergezet.
Over het niveau van de PABO kan ik weinig zinnigs zeggen, maar wat betreft de lerarenopleidingen heb je naar mijn mening helemaal gelijk. Het niveau is vakinhoudelijk ontzettend laag. Momenteel wordt nog ongeveer 1/3 van de onderwijstijd besteed aan vakinhoudelijke ontwikkeling. Dan zou je zeggen dat de overige tijd toch zeer zinnig ingevuld zou kunnen worden met didaktische- en pedagogische zaken. Of dat er misschien tijd genomen wordt de studenten iets meer inzicht te verschaffen in de hedendaagse ontwikkelingen binnen het onderwijs. Helaas kom ik maar weinig stagiaires tegen die ooit gehoord hebben van de opgestelde kerndoelen voor de basisvorming, laat staan van de verschillende scenario’s die een school kan kiezen. Nee, het merendeel is in groots gevecht verwikkeld met zichzelf om een portfolio op te bouwen, klagend niet te weten wat het eigenlijk is. Om maar te zwijgen over de competenties (of toch maar niet zwijgen…). Na vier jaar opleiding zijn er enkelen die eindelijk begrijpen waar ze in godsnaam hun hele studie mee bezig geweest zijn. Eén troost voor de huidige studenten op de opleidingen, een aanzienlijk deel van de collega’s heeft ook geen notie van deze zaken. Toch triest eigenlijk, als professional niet weten aan welke eisen je lesaanbod volgens de regering moet voldoen. De redenen hiervoor? geen idee… misschien de feminisering van het onderwijs, met wellicht de daarbij behorende huisvrouwencultuur? Of al de zij-instromende gesjeesde managers die “leiding gegeven hebben aan een groep van 20 medewerkers” en dus ook zonder enige vorm van scholing die leiding aan tieners denken te kunnen geven (want uiteraard beginnen ze pas aan een lerarenopleiding op het moment dat ze op een school aangenomen zijn, om vervolgens een jaar of 7, 8, 13 (helaas geen typefout) over hun tweedegraadsopleiding te doen).