9 Reacties

    • nou…?
      Ik denk dat dit meer indruk maakt dan het eindeloze gevraag om die mobieltjes alsjeblieft uit te zetten. Verder verheft hij zn stem niet, gaat goed door met zn verhaal. Kortom: een effectieve reactie.

      Is heeft dan voorbeeldig gedrag? Daar ben ik nog niet uit, maar optreden tegen verstoringen van de les hoort bij zijn taak. En het vernielen van een mobieltje is proportioneel tegenover het vernielen van een les (dat laatste is duurder).

      Maar ja.. misschien word ik te reactionair

  1. Psychologisch gezien
    had het filmpje op mij een geweldig positieve uitwerking. Ik vond het diep in mijn hart een geweldige én buitengewoon coole reactie. Helaas zal ik zoiets voor mezelf nooit kunnen verdedigen, laat staan uitvoeren. Heerlijk om het te zien van een ander.

    • nog meer psychologie…
      Opvallend wat je zegt. “Helaas zou ik zoiets voor mezelf nooit kunnen verdedigen”. Ik had een vergelijkbaar gevoel toen ik het filmpje zag en toen ik mn eerdere reactie opschreef. Zeker nadat simon daarvoor had opgemerkt dat deze docent geen aanwinst was voor de beroepsgroep. Ik voelde me geneerd omdat mn eerste reactie, mn directe reactie net als bij jou was dat het juist een geweldig voorbeeld van die docent was. Kennelijk ervaar je (ik in ieder geval) een verschil tussen het primaire goeie gevoel en het beredeneerde verstand.
      Maar eigenlijk is het nog sterker: waarom zou deze reactie verstandelijk onjuist zijn? Wordt de tere kinderziel van de betreffende student te hard geraakt? Geeft de docent een voorbeeld van excessief geweld? Is er sprake van machtsmisbruik? Wordt de betreffende student onevenredig te kakken gezet voor zn medestudenten? Laat de docent zien dat geweld alles oplost? Nee… nee… nee. Feitelijk is het een reactie die aan alle eisen voldoet. Proportioneel, rationeel, direct toegepast, gekoppeld aan het vergrijp.
      En toch zeg jij Hinke in je post: Ik zou dit nooit kunnen verdedigen. Ik denk dat je dat uitstekend zou kunnen. Mijn argumenten zijn nogal recht toe recht aan. Geen diepte analyse was nodig om ze te bedenken. En toch begrijp ik je reachtie. Kortom: ik denk dat we als docenten soms wat vervormd zijn in politiek correcte, opvoedkundig correcte denkbeelden die te gekunsteld zijn om waar te zijn en zeker te gekunsteld zijn om door leerlingen begrepen te worden. De “gooi de mobiel op de grond”-actie werd met zekerheid begrepen en die docent kan niet meer stuk voor die groep.

      Nou ja, te veel psychologie. Maar voor mij wel een essentieel punt in het nadenken over watjesgedrag van ons leraren. Naar de studenten, maar ook naar onze leidinggevenden. We lijken wel d66-ers. En die scoren slecht en zijn weinig aangepast aan de huidige maatschappij.

      • Vernieling
        Mijn zoon had tegen de regels in zijn juist nieuw gekregen, eerste mobieltje in zijn rugzak. (VWO 2e klas). Het stond niet aan, ging niet af. De leraar zag het, en nam het in beslag, voor een week. Dat was hard, en ik vond de straf fors, maar besloot om het als moeder enkel bij die constatering te laten.
        Deze boze professor reageert op een veel ernstiger vergrijp; bellen tijdens de les. Daar mag een stevige reactie op volgen, maar naar mijn mening vernielt deze man dat mobieltje. Dat gaat m.i. te ver. Het is een uiting van boosheid, en ook goed beheerste boosheid, maar daarmee nog geen voorbeeld.
        Vernielen en definitief afnemen gaat te ver.

  2. Met mobieltjes gooien
    Collegae,
    Nu komen we in de stellingnames terecht van, als zij dan wij ook. Dat is de negatieve spiraal waar je niet in moet willen zitten.
    De bellende student is fout omdat hij zijn eigen telefoontje voorrang geeft op(een helaas veelvoorkomend maatschappelijk verschijnsel), in dit geval, de leraar en alle klasgenoten. Het is onbeschoft en egoïstisch. Ik kom echter te vaak tegen dat je dat aan zo’n student nog moet uitleggen en dat vind ik het meest trieste aan dit soort gebeurtenissen.
    Maar ja, ik ben docent dus dat doe ik dan maar na de les in mijn eigen tijd als het bij deze student de eerste keer is.
    Het volgende antwoord van een student is geen verzinsel.
    De student: “Als jullie last hebben van mijn bellen dan vind ik dat vooral jullie een probleem hebben. Deze les heb ik niets aan en met dit telefoontje kan ik 1000,00 euro verdienen, gaan jullie die mij geven dan”
    Jullie begrijpen dat dit geen eenvoudig gesprek is geworden en dat het iets meer dan 5 minuten in beslag nam.
    Corgi

  3. …wat is gedaan met het
    …wat is gedaan met het mobieltje van de student die deze opname maakte?
    Geen makkelijke baan, het docentschap ,et al dit soort fatsoensnormen zo op de helling. Ik kan me voorstellen dat een aantal (managers) zijn gaan denken dat discussie- en andere vaardigheden belangrijker zouden zijn dan waar het om gaat, kennisoverdracht.

      • Juridisering
        Kan een docent in dit geval financieel aansprakelijk gesteld worden voor het vernielen van een mobieltje?

Reacties zijn gesloten.