Op een doorsnee zondag, met mijn gezin op bezoek bij een oude tante kom ik bladerend door HP de Tijd een rekentest tegen. Het blijkt een test te zijn voor toekomstige Pabo-studenten, een niveaumeting. Uitgangspunt is dat je deze test binnen een uur moet kunnen maken en dat je niet meer dan 10% van de vragen fout maakt, wil je slagen. Verder mag je alleen een rekenmachine gebruiken om je uitkomsten te controleren. De doelgroep heeft Havo of Mbo gedaan en wil door naar het Hbo. Het niveau van de rekentest betreft groep 8 van de lagere school. Mijn interesse is gewekt en mijn zondag krijgt ineens een andere wending. Ik ga deze test maken. Ik heb weliswaar geen kladpapier ter beschikking en twee om aandacht vragende kinderen om mij heen maar ik ga deze ultieme uitdaging aan. Ik neem hierbij een onverantwoord risico want wat als ik zak voor deze test. Een groot deel van de Havo-studenten met vijf jaar wiskunde op zak slaagt niet voor deze test. Hij moet dus wel moeilijk zijn. Zal ik nog ooit ergens over het niveau van het onderwijs mogen praten? Deze gedachten drijven de spanning op en ik word zelfs kribbig tegen mijn kinderen. Maar snel aan de slag dan. Herhaaldelijk word ik gestoord door mijn kinderen en mijn tante maakt het er ook niet makkelijker op. Zelfs mijn vrouw begint te kijken wat er aan de hand is met mijn humeur. Na 18 minuten zijn de vragen op. Ik kijk op de volgende pagina maar daar staat ook niets. Hoe kan dat nu? Ben ik in een val gelopen? De goede antwoorden naast de mijne leggend blijk ik 5 % fout te hebben gedaan. Het blijken echter fouten omdat ik geen kladpapier ter beschikking had. Ik vind dit heel erg teleurstellend. Mijn ego is weliswaar weer opgepoetst maar hoe moet ik nu op de volgende ouderavond van mijn kinderen omgaan met die juf die mij breedvoerig het leerrendement van mijn kinderen aan mij probeert uit te leggen. Ga ik nu luisteren hoe mijn kinderen het op school doen of ga ik nu juist luisteren hoe de juf het doet? Ik heb weer gezondigd tegen mijn eigen regel: meten is weten, twee keer meten is zeker weten en als je niet wilt weten ga je niet meten. Ik blijf deze zondag toch weer met een kater zitten, eigen schuld dikke bult.
Corgi
de test
Via deze link kunt u een pabotaal- en rekentest vinden. Lees ook de rest van de tekst. Vooral deze geruststellende opmerking aan het adres van aspirant-pabo-studenten wekt vertrouwen: “Vaak heb je al heel veel aan boeken die op een basisschool groep 6,7 en 8 gebruikt worden.”
Pabotest
Niet schrikken, veel studenten worden uiteindelijk afgewezen omdat ze de toetsen voor rekenen en/of taal niet halen.
test niet halen
Hoe kan dat nu? Vijf jaar middelbare school voegen toch wel iets toe. Rekenen duidelijk niet , aardrijkskunde ook niet(katoenplantages liggen tegenwoordig in Schotland, ja ja het gaat hard met het klimaat), taal is het niet maar wat dan wel? Misschien organisatiesensitiviteit.?
Corgi