Berichten door scratch

“Harm Beertema, onderwijswoordvoerder van de PVV, de ophokker die kwantiteit belangrijker vindt dan kwaliteit. Na drie jaren van overleg tussen de politiek, leraren en leerlingen waren we het er in ieder geval over eens dat de urennorm van 1040 naar 1000 moest. 1000 uren van goede kwaliteit, gegeven door bevoegde, bekwame en betrokken leraren. De week vakantiekorting bracht Beertema op het geniale idee om zonder enig overleg met het onderwijsveld een amendement in te dienen om weer 1040 uren te gaan eisen, ook nog eens zonder enige financiële onderbouwing en met alle negatieve gevolgen voor de werkdruk. Hoe kortzichtig en gericht op snel politiek gewin kan een kamerlid zijn? De PVV pakt leraren aan en zet ze aan het werk!”

Sinds 5 oktober 2009 zijn wij een nieuwe “vakbond” rijker LIA, Leraren in actie! Prima initiatief, waar volgens mij iedere docent voortgezet onderwijs lid van zou moeten worden / zijn.
Maar Beter Onderwijs Nederland is dan wel geen vakbond, maar heeft natuurlijk hetzelfde doel: verbetering / handhaving van kwalitatief goed / uitstekend onderwijs.
Echter we horen de laatste tijd weinig of niets van BON. Waarom is dat? Voorheen kwamen er met de regelmaat van de klok artikelen in bijv. NRC, waar toch weer de puntjes op de “i” gezet werden.
Persoonlijk vind ik het heel erg jammer dat het zo stil is rond BON.
Er is zoveel te melden, op te reageren.

Onderstaand de integrale tekst van een weblog van 1 van de beleidsbepalende heren van een ROC in het zuiden des lands:

BEGIN CITAAT:

Brandhout en museum

Afgelopen zaterdag had ik het genoegen van een reünie van mijn oude HBS waar ik heel lang geleden een prachtige middelbare schooltijd mocht beleven. Veel sport en cultuur, veel beleving, kampen in de Ardennen en… o ja, ook nog leren. HBS-B, een mooie tijd.

Aangezien mijn vrouw en ik allebei het genoegen hebben mogen smaken om als zij- instromers (onofficieel) het middelbaar onderwijs in te mogen stromen (ervaring als student), wij daarin nu ook werken (ervaring als docent) EN wij een zoon van 19 hebben die in het 2e jaar van de PABO zit (ervaring als ouder) hebben wij het nieuwe leren van allerlei kanten gezien, gevoeld, meegemaakt, ervaren.
Als student nog het minst want wij hebben beiden aan de Fontys lerarenopleiding in Tilburg gestudeerd op de ouderwetse manier. Echter omdat ik 1 jaartje langer erover gedaan heb, voorwaar geen schande met een volledige ondewijsbaan inmiddels erbij en een gezin, dreigde ik volgens het nieuwe leren te moeten gaan afstuderen. Dit heb ik kunnen voorkomen doordat ik diverse afspraken zwart op wit had dat ik volgens het oude principe af kon studeren. Als docent ervaren wij beiden dagelijks de, eigenlijk alleen negatieve, zaken betreffende het nieuwe leren. Mijn vrouw als docente Engels op HAVO / VWO / Gymnasium niveau, ikzelf als docent Duits op het VMBO. Gelukkig kunnen we nog gewoon lesgeven, maar er hangt een grote dreiging dat dit niet al te lang meer zal duren. Op mijn school hebben we vele docenten die inmiddels wel lid geworden zijn van BON, dus dat zegt genoeg. Wij op het VMBO komen er steeds meer achter dat onze leerlingen sturing nodig hebben, dat ze geen portfolio’s willen, geen POP en geen PAP. Zij willen gewoon les, liefst elke 50 minuten een andere docent of docente, met andere humor en andere gewoontes. Geen coaches ofwat dies meer zei.