hoop op beter onderwijs
Sinds ruim vijf jaar werk ik aan een grote middelbare school in de Randstad, een fusieproduct. Ik weet niet hoe veel unitdirecteuren, teamleiders en andere managers ik al heb meegemaakt in die tijd. Het management is net een duiventil, een springplank om hogerop te komen. Ze vergaderen wat af. Maar het onderwijs wordt er tot nu toe niet beter van. Ook wij leraren moeten heel wat vergaderingen per jaar uitzitten, maar het gaat zelden over de leerlingen en de vorderingen die zij maken. Hier is “Het Nieuwe Leren” ingevoerd en dat betekent dat de leerlingen over het algemeen aan hun lot worden overgelaten. Op 18 januari jl. hadden we in de bovenbouw voor het eerst dit schooljaar zgn. “leerlingenbesprekingen” (vroeger noemden we dat gewoon rapportvergaderingen). Maar omdat het stormde werden de vergaderingen halverwege afgebroken en de docenten de file in gejaagd. Een week later werden de besprekingen afgerond. Er zijn gegevens over de leerlingen uit de onderbouw, maar die worden niet automatisch doorgegeven. Er is geen goed leerlingvolgsysteem. Er zijn mentoren, maar die geven niet altijd les aan hun mentorleerlingen. Ik vind het moeilijk werken.