Berichten door Malmaison

Gisteren heb ik bij toeval een 4-mei-herdenking bijgewoond. Wat mij trof was dat Hitler bij onze oosterburen aan de macht kwam doordat de Duitsers hun vertrouwen in de politici en de democratie verloren en hun heil in de handen legden van een goedgebekte avonturier die de Duitsers welvaart en compensatie voor vernederingen beloofde. Bij mijzelf heeft het debat over onderwijs op deze website een grote afkeer van politiek en politici doen ontstaan en ik zal bij verkiezingen nooit stemmen op oude gevestigde partijen. Ik sta daar niet alleen in.

Het organiseren van het VWO-onderwijs in Nederland had zo eenvoudig kunnen zijn. Bedenk eindexamenpakketten waarmee iemand tot het universitaire onderwijs kan worden toegelaten. Daar mogen per vak ook verschillende versies van zijn. Voor Frans en Duits zou bijvoorbeeld vertalen daar deel van uit kunnen maken en voor wiskunde de Boolean algebra. De verschillende vakken van een pakket hoeven ook niet in eenzelfde jaar geëxamineerd te worden maar de examinering is wel in zijn geheel een externe aangelegenheid.

Alleen wonen heeft ook zijn positieve kanten. Wanneer je dan ’s morgens wakker wordt kan je aandacht zich niet richten op je bedgenoot en zijn er ook geen kinderen die deze opeisen. Er is tijd om In je hoofd ideeën te laten opwellen. Waarin lijken het Frankrijk van Louis XIV, het Rusland van Stalin en de terreur van het educapolitieke complex van Balkenende op elkaar?

Geachte mede-BON-ners,
Onderstaand een brief verzonden door de initiatiefgroep CoCoNo naar zijne excellentie minister Plasterk en een concept van een opvolgend brief.
Als u, mede in het licht van het concept van de tweede brief, het eens bent met de inhoud van de brief en het verzenden ervan verzoeken wij u een betuiging van bijval naar minister Plasterk te sturen en ons daarvan in kennis te stellen.

Seger Weehuizen
secretaris CoCoNo

OPMERKING: De typografische verzorging van de brieven zijn helaas niet in dit BLOG terug te vinden.

Een goede selectie in groep 8 van de basisschool zou BAVO en middenschool definitief overbodig kunnen maken. De NIO-test stelt zich daarvoor kandidaat. Sommige schoolbeturen willen de uitkomst van deze test als selectiecriterium verabsoluteren hoewel de makers van deze test daarvoor waarschuwen. Het “kiezen” van een vervolgopleiding wordt dan een farce. Moeten ouders in opstand komen?

men leze www.de-toermalijn.nl/nioverkort.pdf

[wegens mijn muisarm zal mijn bijdrage aan een eventuele discussie gering blijven]

Seger Weehuizen

Dit jaar hebben meer ouders dan ooit moeten vaststellen dat zij hun kind niet naar de school van hun of zijn/haar keuze konden sturen. Dat betekende vaak ook dat hun kind de toegang ontzegd werd tot onderwijs dat op het gebied van curriculum, diepgang, ambiance, onderwijsmethode of waardepatroon gewenst werd.
BON is geen vereniging van leraren maar staat open voor iedereen die achter haar doelstellingen staat. BON is ook een zeer succesvolle vereniging in die zin dat haar ideeën in de maatschappij gehoor vinden en beslissers in de wereld van het onderwijs haar niet meer kunnen negeren.

Interessant voor docenten die niet veel in grootschalige organisaties en managers zien is het levensverhaal van Eckart Wintzen, “een overjarige hippie met idealen”, NRC 25 maart 2008
Enkele citaten:

Als Plasterk volhardt in zijn afwijzing om eerstegraads docenten standaard een voor akademici gebruikelijk salaris te geven is het beter dat op scholen aan VWO-ers minder lessen gegeven worden maar dan wel door hooggekwalificeerde docenten. Veel zelfwerkzaamheid dus en eventueel hoorcolleges. Geen overhoringen e.d. meer . Maar wel met een volledige afschaffing van de ophokplicht. (excusez mijn muisarm).

De opstandige Haagse leraren willen o.a. een salarisverhoging die niet betaald wordt door oudere docenten voor hetzelfde geld weer full time te laten werken maar uit een extra begrotingsbedrag van 1,1 mega-EURO voor “Onderwijs”. Met het eerste ben ik het helemaal eens maar met het tweede slechts gedeeltelijk. In het onderwijs zijn veel vernieuwingen mislukt maar bij elke vernieuwing zijn banen en organisaties geschapen die na de mislukking ervan niet opgeheven zijn.

Ik hoor zo nu en dan stemmen van BON-leden opklinken die willen dat het BON-bestuur aanbevelingen doet over de wijze waarop in het onderwijs snel verbeteringen kunnen worden aangebracht. BON is met zijn 10 punten waaraan het onderwijs moet voldoen alleen maar duidelijk wat betreft de randvoorwaarden van een toekomstig onderwijsbestel. BON spreekt er zich b.v. niet over uit of de huidige schoolbesturen wel of niet geheel buiten spel gezet moeten worden.