Nietszeggende banen

 

De columniste Anne-Marije Buckens vertelt in de Volkskrant hoe ze een man heeft ontmoet die na dertig jaar tot het inzicht is gekomen dat zijn baan als ‘senior consultant” eigenlijk niets te betekenen heeft. Hij schrijft, zegt hij, “heel duurbetaalde adviesrapportjes met een heleboel blabla”, waar dan vervolgens niets mee gedaan wordt. Voor zijn gevoel leeft hij al dertig jaar onder een stolp.

 

Ik moest dadelijk denken aan al die adviseurs en begeleiders in het onderwijs die ook zo functioneren maar soms nog erger zijn omdat hun ideeën regelmatig serieus beproefd worden in de praktijk. Maar zover ik weet is het onderwijs daar nooit beter van geworden, maar vaak wel slechter.

Vele duizenden onderwijskundigen en pedagogen hebben zich de afgelopen vijftig jaar bemoeid met de gang van zaken in het onderwijs en dat heeft verrassend weinig opgeleverd, voornamelijk lege briefjes , en natuurlijk ergernis en frustratie voor de leraren.

Ze zijn vaak overbelast, moeten dingen doen waar ze niet in geloven. En als je niet kunt zijn wie je wilt zijn wordt het heel moeilijk.

 

De Romeinse dichter Vergilius zei het al: het is gemakkelijk de weg omlaag te gaan, naar de onderwereld, maar om daar weer uit terug te keren, is wel heel moeilijk. In het onderwijs moet gebeuren wat bijna onmogelijk lijkt, men moet terugkeren  naar wat voltooid verleden tijd scheen. Hoge eisen stellen, om te beginnen aan de opleiding tot het beroep van leraar, beproefde methoden om de basisvaardigheden te leren in ere herstellen, geen tijd verlummelen maar oefenen en herhalen, veel lezen en voorlezen ,alleen  directeuren aanstellen  die zelf voor de klas staan, kleinschaligheid nastreven.

 

En al die onderwijskundigen dan?  Ik heb niets tegen adviezen voor onderwijzers en leraren – als die afkomstig zijn van mensen die de praktijk van het onderwijs uit eigen ervaring kennen. Theorie kan nooit een substituut zijn voor de praktijk.

De overheid zou – had dat al lang moeten doen –  al diegenen die zich opdringen  aan het onderwijsveld op basis van twijfelachtige theorieën , moeten verplichten  eerst een ‘rijbewijs’ te halen waaruit blijkt dat ze een behoorlijke competentie hebben in het vak waarover ze willen adviseren.

 

 

J.C. Traas