Klinkende munt

Het afgelopen schooljaar heeft het bol gestaan van de acties in het onderwijs. Vooral de mensen in het primair onderwijs hebben, samen in PO in actie, de nek uitgestoken voor beter onderwijs en betere arbeidsvoorwaarden. Dat smaakt naar meer. Op dit moment is er een een groot tekort aan leraren. Hoe kan dat toch? Hadden die actievoerende leraren soms ongelijk. Nee, zij maakten van het begin af aan duidelijk. Er zijn veel te weinig leraren en er is een groot tekort aan nieuwkomers, de klassen zijn veel te groot en de werkdruk blijft alsmaar stijgen. Wat deed het kabinet, wat deden de besturenorganisaties? Rutte probeert de dividendbelasting af te schaffen, minister Slob en van Engelshoven zwegen in alle toonaarden en de besturen gingen op vakantie. In politiek Den Haag zweefde nog even de roddel dat de lumpsum financiering afgeschaft werd. En na de zomervakantie waren er nog minder leraren die voor een hongerloontje het land mogen redden. We zijn toch een land waar de kenniseconomie prioriteit nummer een is?  Wat mij betreft moeten we ons als onderwijsgevenden niet meer voor de gek laten houden en gewoon maar eens kwaliteit in de vorm van een stevige klinkende munt eisen. Wat in de rest van de maatschappij ook kan, zie ING, een jaarlijkse loonsverhoging van 100% dat hamert er tenminste in. Willen we serieus zorgen dat er goed onderwijs tot stand komt, dan zal Nederland over de brug moeten komen met een salarisverhoging van 100% voor alle leraren.