De politici lijken er tot in hun vingernagels van overtuigd dat zij in het belang van de maatschappij als geheel het recht hebben om voor alle kinderen het aanbod en genre van onderwijsmogelijkheden voor te schrijven en daarbinnen ook nog eens ouders voor te schrijven welke mogelijkheden voor hun in aanmerking komen. Kijk wat het eerste betreft bij voorbeeld naar O2032 maar ook naar de meeste eerdere beslissingen die op de weg daarheen genomen zijn. Wat het tweede betreft hebben we na de afschaffing van het toelatingsexamen vwo te maken met een lijdensweg van idiote toelatingsprocedures tot een bepaald niveau van secundair onderwijs die haar bekroning vond in het juffenoordeel. Van het recht van ouders om hun kind via een toelatingsexamen waarvoor gewerkt kan worden te qualificeren voor het vwo-niveau een naar een niet aan te vechten beoordeling van de capaciteien van je kind door voor die beoordeling ongequalificeerde juffen van de basisschool. Niemand behalve ikzelf probeert het de politici duidelijk te maken dat zij mensenrechten schenden omdat het in de eerste plaats aan de ouders toekomt de beste scholing voor hun kinderen te bepalen. Hoe komt het toch dat ook de leden van BON en haar bestuur daarvoor blind zijn? XXX
De regeldrift van de politici en de regering heeft er niet alleen er mee te maken dat de regering als hoeder van de schatkist tegen de samenleving verantwoording moet afleggen over de besteding van de overheidsgelden want ook ouders die bereid zijn om uit eigen zak voor de scholing van hun kinderen te betalen zijn via de leerplichtwet aan de grillen van de overheidsonderwijspolitiek onderworpen. Hoe kan het dat Nederland als demokratie er zo'n totalitair onderwijsstelsel op na houdt? M. i. komt dat omdat de demokratie die grondrechten en glijke rechten moet waarborgen geperverteerd is door de invoering van het uiterst vage bgrip gelijkwaardigheid. dat ertoe geleid heeft dat kinderen die door gebrek aan capaciteiten of een lage sociale afkomst benadeeld zijn toch hetzelfde moeten kunnen bereiken als kinderen waarvoor dat niet geldt. Op dit moment willen alle partijen veel geld en energie stoppen in gelijke kansen voor leerlingen met gelijke capaciteiten maar ongelijke afkomt. Dat is een monomane fixatie ten nadele van het onderwijs als geheel en van vele onderwezen leerlingen. Het is de ouders immers wel toegestaan om hun kinderen via een erfenis bij hun levensloop te helpen. De hoogte van de successiebelasting is daarbij een compromis tussen het recht van hun ouders met hun geld hun kinderen te steunen en gelijke rechten voor elk Nederlands of in Nederland geboren kind. In het onderwijs wordt helemaal niet naar zo'n compromis gestreefd. Waarom durft BON niet te zeggen dat gelijkwaardigheid een flauwekulgegrip is? Het moet om gelijkheid van rechten gaan voor zover de overheid daarvoor kan zorgen. In de tijd dat Nederlnd nog verzuild was trok de overheid zich bij het onderwijs meer van ouderrechten aan dan nu het geval is.
In de Déclaration des Droits
In de Déclaration des Droits de l'Homme et du Citoyen van 1789 komt het woord "gelijkwaardig" niet voor en krijgt het woord "geijk" pas betekenis door het ergens op te betrekken: "Les hommes naissent et demeurent libres et égaux en droits". Dat zou ook voor het woord "gelijkwaardigheid" moeten gebeuren.
Wat is het belang van mensenrechten? Les Représentants du Peuple Français, constitués en Assemblée Nationale, considérant que l'ignorance, l'oubli ou le mépris des droits de l'Homme sont les seules causes des malheurs publics et de la corruption des Gouvernements, ont résolu d'exposer, dans une Déclaration solennelle, les droits naturels, inaliénables et sacrés de l'Homme, ….. afin que les réclamations des citoyens, fondées désormais sur des principes simples et incontestables, tournent toujours au maintien de la Constitution et au bonheur de tous. Wij mogen helaas niet reclameren op basis van de grondwet!!!
Op reis door Frankrijk, deze
Op reis door Frankrijk, deze maand, kwam het volgende in mij op :
De franse revolutie kwam voort uit een schitterend concept – liberté, égalité, fraternité. Dat was toen ; het was, historisch gezien, dringend geworden, onontkoombaar ; het duurde even, een paar decennia ; 1848 was het voorbij.
Stelling : de fransen zijn nog steeds bezig, hun revolutie te verwezenlijken. Sterker nog : ze zijn nog niet eens halverwege.
Wat wij (toeristen) in Frankrijk zo bewonderen, de romaanse kerken, pittoreske dorpen, de grandiose (en arrogante) savoir vivre, de musea, cultuur, historie, verworvenheden – rusten ze niet op de vermolmde fundamenten van een verkeerd begrepen historisch inzicht ? Waren niet de ondergang van de katharen (13e eeuw), de centralisatie van macht in Parijs, de met bloed bekochte suprematie door de klerus, waren dat niet de feitelijke (zeer vroegtijdige) signalen van de komende neergang van de franse civilisatie – die giganteske fossilisatie, ook al duurde het 600, 700 jaar voordat deze zichtbaar werd – 1871, Verdun 1916, de Gaulle, zijn Force de frappe, de tuin van het Elysée en de pyramide van het Louvre, de façade van de kathedraal in Reims, aangetast door erosie ; Carrefour, vendredi noir ; zoveel signalen.
Niet dat het er elders beter voorstaat. Het Magna Carta van 1215 belette Cameron, recente premier van het (nog) verenigde Koninkrijk, niet in zijn studentikoze spelletje over Europa met zijn Oxfordse vrienden ; noch dat ms May zal doen wat ze niet zegt. Dat zag, toen het erop aan kwam, en deed Churchill anders.
De Charters of freedom, daarin de Bill of rights (1781-1791) van het koloniale Amerika, ontstond in dezelfde periode van gisting als de franse revolutie ; vaak geciteerd, nog vaker (nog steeds) de illustratie van ongelijkheid tussen amerikanen.
Historisch gezien ontsnapten de duitsers aan hun dag des oordeels, tot 1945. De vertraging werd "mede mogelijk gemaakt" (die abjecte kreet uit de reclame) door de bisschop van Munster (Westfalen, na 1635) die de lijken van zijn adversaries (wederdopers, protestanten dus, uit de Republiek) liet ophangen in kooien aan de buitenkant van zijn Lambertus Kirche, gieren deden de rest ; typisch voorbeeld van verkeerd gehangenen, waar der Führer and friends and relations tenslotte aan ondergingen, en andere staats-notabelen nog zullen ten onder gaan, zo eenvoudig is voorspellen.
De abberaties, afwijkingen over liberté, égalité, fraternité vandaag de dag zijn talloos ; en weer actueel. Probeer ze in het licht te zien van diegenen die de Bill of Rights blijven citeren, of liberté, égalité, fraternité blijven roepen. Emigreren (waarheen ?) zal niet helpen.
Bij het schetsen van
Bij het schetsen van meeslepende politieke vergezichten wordt maar zelden de intrinsieke zwakheid en rottigheid van de mens betrokken. Vandaar de repressie waarin zulke idealen blijken te vervallen.
Internet stond bol van de mooie beloften en niemand besefte waar we nu mee te maken hebben: gigantische beveiligingsproblemen vanwege hackers en andere duizenden aanvallen per dag.
Onderwijsidealen blijken ook los van de nuchtere werkelijkheid te staan. Tekenend dat b.v. ortho-pedagogen de weg gingen wijzen.
Ouders moeten het recht hebben zich hieraan te onttrekken, mits men binnen de regels van de humaniteit en democratische vrijheden (het erkennen van dezelfde vrijheden voor anderen) blijft.
Amerika werd gesticht door vooral protestanten die zich weinig illusies maakten omtrent de aard van de mens.