In een congres voor voetbalcoaches heeft de nieuwe bondscoach van het Nederlands elftal gesproken. Het moet helemaal anders! Nederland wint allang niet meer de prijzen met voetbal die het ooit won, vroeger….. toen de guldens nog van hout waren. Dus het moet helemaal anders!
Snelle modernisering van het voetbal is nodig om aan te sluiten bij de nieuwe ontwikkelingen bij het voetbal en de inviduele behoefte van de voetbalspelers. De raad van voetbalcoaches maakt gebruik van 'voetbalinfo' (www.schoolinfo.nl/leerling-2020-differentieren-op-maat)
Het project voetbal2020 wordt bestempeld als kansrijke manier om gepersonaliseerd en gedifferentieerd trainen van spelers een manier is om spelers voor te bereiden op de toekomst en geen talent te verspillen.
Dankzij de mogelijkheden van nieuwe technologie zijn vormen van differentiatie en maatwerk mogelijk die zonder ICT niet uitvoerbaar zouden zijn. Niet langer worden de spelers onderverdeeld in groepen naar niveau, maar een voetballer kan bijvoorbeeld het onderdeel 'bal ingooien vanaf de zijlijn' best op een hoger niveau uitvoeren dan de groep waarin hij zit. Het is beter als spelers niet meer ingedeeld worden naar niveau, maar hun eigen traject volgen, waarbij een speler op verschillende niveau's kan trainen; conditietraining op A niveau, maar doelpunten scoren op E niveau, tenslotte moet iedereen een eerlijke kans krijgen en gaat het om meer dan cijfers alleen. Het is natuurlijk ook niet eerlijk om een speler die best goed is in bal ingooien vanaf de zijlijn op niveau A, bij een team te laten voetballen dat in z'n geheel traint op niveau D.
ICT is hierbij een handig hulpmiddel, want zo kan de trainer ingezet worden als coach vanaf de zijlijn. De speler is immers eigenaar van zijn of haar eigen opleiding. Onderdelen van het voetbalspel kunnen worden geoefend digitaal en de computer geeft hierop meteen feedback. De trainer, pardon coach, kan dan uitlezen op welk niveau elke speler geoefend heeft en hoe de voortgang er voor staat. Bewijs voor het verbeteren van de prestaties op het veld met deze aanpak ontbreken nog, maar een paar vage rapporten geven aan dat het in elk geval geen negatieve invloed heeft, dus het is het overwegen waard.
Daar waar vroeger de trainer bepaalde welke speler in welk niveau werd ingedeeld, kan dit nu deels worden overgenomen door de computer. Een voorbeeld daarvan is 'serious gaming'. De trainingssituatie is gevat in een vooraf gestandaardiseerde gameplay en de speler krijgt alleen situaties aangeboden die een passende feedback zijn op de reacties die de spelers geven tijdens het spel. De analyse van de spelersreacties, wordt door het systeem aan de hand van algoritmes uitgevoerd. Op basis daarvan beslist het computerprogramma wat het beste is voor de speler in de vorm van feedback of aanbod van nieuwe trainingsdoelen.
Het is natuurlijk ook niet
Het is natuurlijk ook niet eerlijk om een speler die één been mist uit te sluiten van de voetbaltraining en hem daarmee de mogelijkheid tot zelfontplooing te ontnemen. Dat is een groot onrecht en in strijd met de mensenrechten.
Ja, ja, dat zijn ernstige
Ja, ja, dat zijn ernstige problemen. Actueel voorbeeld : onze buurjongen, acht jaar, wil op voetbal, "want de hele klas". Zijn ouders brengen hem er heen en verzekeren omstanders dat het joch in kwestie helemaal geen voetbaltalent is of heeft ; nada, spaans voor "niets", volgens de eminent-spaanse Cruijff.
Blij te moe dat de voetbalgekte ook BON heeft bereikt. Aldus kan en mag BON een partijtje mee blazen ! Zonder voetbal is de natie tot ondergang gedoemd ; en met voetbal ook.
Cruijff moet met de F-jes
Cruijff moet met de F-jes spelen, omdat hij zijn talent ten dienste van, en ter instructie van, de minderbedeelden kan inzetten. Hij zal daar geen nadeel van ondervinden, want hij heeft talent genoeg. Talent is immers een gave die niet hoeft te worden onderhouden. De minderbedeelden daarentegen… Die kunnen wel een zetje richting Champions League gebruiken. Als ze dat niet redden, noemen we hen de Cruijff-generatie. En zo komt iedereen uiteindelijk op zijn (gehaakte) pootjes terecht. Niet voor niets staat Nederland bekend als eerlijk en sociaal.
Natuurlijk kan de BON over
Natuurlijk kan de BON over voetbal meepraten. Het is kennelijk volkomen geaccepteerd dat je niet gehinderd door enige kennis alles kunt roepen over iets waar je totaal geen ervaring mee heb. Paul Rosenmuller over onderwijs, BON over voetbal. Wellicht waren we beter af geweest met Johan Cruijff als voorzitter van de VO-raad.
Cruijff hecht in ieder geval
Cruijff hecht in ieder geval aan vakmanschap. Jaren geleden hoorde ik een interview met hem over de dreiging die altijd boven een trainer hangt als de resultaten uitblijven of om welke reden dan ook. Hij pleitte er voor nooit te luisteren naar voetbalclubvoorzitters en zijn redenering was even simpel als elegant.
Een voetbalvoorzitter neemt je in dienst omdat je iets kan wat hij niet kan, Als hij zich met je werk bemoeit en je luisterr daar niet naar, dan kun je ontslagen worden omdat je niet luistert. Luister je wel dan doe je je werk slechter dan anders, want jij bent de vakman en hij niet. Grote kans dat de resultaten slechter worden en je daarom ontslagen wordt. Ik keis leiver voor onstalg terwijl ik mijn werk op mijn manier doe, aldus JC.
De man had makkelijk praten, want financieel onafhankelijk en van naam en wereldfaam, maar toch …
Die basic-wijsheid van Cruyff
Die basic-wijsheid van Cruyff is zo wijs dat een 'intellectueel' zulke waarheden helemaal over het hoofd weet te zien.
Intussen is dat voetbal vaak een fraaie metafoor voor tal van ontwikkelingen. Zo hebben we de 'supporters' die geen bal weten te trappen maar precies weten wat de voetballer behoort te doen. Zo hebben we de leraar die zich voelt alsof hij op het veld van de voetbal-arena staat: met het constante geschreeuw van 'het moet beter!!!'. Zo hebben we ouders die vinden dat voetbal vooral 'leuk' moet zijn voor het psychisch welbevinden, naast ouders die alles opzij willen zetten als er maar gewonnen wordt.
Zo hebben we bestuurders die geen bal kunnen trappen, maar wel voor de werkenden denken te kunnen redeneren.
Zo hebben we eindeloze saaie trainingen die in de wereld van het voetbal meer wordt aanvaard dan in de wereld van het onderwijs, omdat school beschouwd is gaan worden als een gebouw voor persoonlijk welbevinden en psychologische therapie.
Onlangs hoorde ik iemand over die voetballers zeggen, dat zij bereid zouden moeten zijn om meer te zwoegen en te zweten. Net als die Duitsers, voor wie elke wedstrijd een zaak is van 'bloed, zweet en tranen'. Waar Nederlanders zich als verwende jongens gedragen die 'het allemaal veel beter weten'.
Goed onderwijs is ook 'bloed, zweet en tranen', maar alle vernieuwers denken dat zij de beste 'concepten' hebben en daarmee alle gelijk van de hele wereld. Zelfs het voortdurend verliezen schijnt zulke aanhangers van een "heb-gelijk" doctrine NIET de ogen te openen.