professionaliteit geldt niet alleen voor onze plichten, ook voor onze rechten

Hoewel ik redelijk veel begrip heb voor de problemen die het afschudden van een ingesleten patroon met zich meebrengt, wil ik iets kwijt.

Los van alle ondoorzichtigheid met taakbelasting en dergelijke, is er een onderdeeltje dat zo open en bloot ongewenst ingezet wordt, dat je er bijna over struikelt.

 

De reden waarom ik er niet eerder mee gekomen ben: Ik heb er niets mee te maken. Ik heb het wel in de algemene overzichten gezet, maar voor mij persoonlijk is het niet van toepassing: het verplaatsen tussen locaties.

 

Collega’s, jullie hebben echt geen idee hoever je al gehersenspoeld bent. Mijn eigen sectieleider vond het prima om in de docentenkamer te melden: de kleine pauze is alleen om je te verplaatsen.

Ik zal het maar verklappen: alle tijd die je nodig hebt om van werkplek A naar werkplek B te gaan, telt als werktijd.

Wat voor effect het gaat hebben als iedereen dat op gaat eisen, wil je niet weten. Voor de niet-docenten: er wordt geen minuut voor gefaciliteerd.

 

Toch is de bedoeling dat na de modernisering van de arbeidsvoorwaarden, het schriftelijk is inbegrepen dat docenten erin toe stemmen om grenzeloos van de ene locatie naar de andere te worden gestuurd.

Op die manier probeert een bestuur te bezuinigen. Dat bezuinigen lukt alleen maar, als de reistijd niet als werktijd betaald wordt!

Hoe vanzelfsprekend elke docent dit ook vindt: het staat in de wet dat het werktijd is………

Dat houdt in:

  • Dat elke vakbond of docent die ermee te maken heeft, een soort inkopper heeft qua eis.
  • Dat er in of onder de CAO geschoven kan worden tot iedereen scheel ziet, zolang de wet dwingend is, is het leidend.

Misschien moet je vooral aanmoedigen dat personeel de hele stad of soms zelfs regio gestuurd wordt. Zodra die regels geactiveerd zijn, kan elke vakbond op haar gemak een paar docenten kiezen die per week een aantal keer heen en weer moeten racen.

 

Om het beeld voor niet-docenten te schetsen:

Het is in het onderwijs “normaal”dat je het 3euur les geeft op locatie A, en of in een pauze of in een tussenuur de leerlingen afschudt die nog iets willen vragen. Je brood al lopend of fietsend naar binnen propt of maar helemaal vergeet en je uiterste best doet om op tijd op een andere locatie in een klaslokaal een klas te verwelkomen.

Die locaties liggen echt niet naast elkaar. Ik heb zat collega’s die heen en weer tuffen tussen Rijnsburg, Oegstgeest en Leiden. Die weten niet eens meer dat die tijd werktijd is.

 

Maar de vakbonden horen dat wel te weten. Door dat soort zaken zonder enig commentaar goed te vinden, werk je heel hard mee aan het ondergraven van de positie van de leraar.

Voor elke goed bedoelende collega die het “not done” vindt om op die strepen te gaan staan:

 

Professionaliteit geldt niet alleen voor onze plichten, ook voor onze rechten.

  • Waarom wil je zo graag de schlemiel zijn die het altijd gratis doet
  • Waarom mag de buitenwereld niet weten wat je allemaal doet.
  • Wat is er in vredesnaam mis mee, dat het meetelt, hoeveel tijd jij je aan het verplaatsen bent in opdracht van de baas?

Professionele werknemers worden betaald voor hun tijd. Als ik voor een verzekeringskantoor naar een klant reed, schreef ik dat keurig in mijn arbeidstijdenoverzicht. Er was werkelijk niemand die het probeerde om dat standaard mijn vrije tijd te noemen. Als de trip aansloot op iets van mezelf, schreef ik de tijd niet volledig op. Nooit een ongetogen woord over gevallen.

 

Waarom hier nooit ook maar 1 actie op is ondernomen snap ik niet. Of ik snap het wel en dan is het een teken van immense ongeschiktheid voor het vertegenwoordigen van personeelsbelangen.