Belastingeld gebruiken om het kinderen van arme ouders net als kinderen van gefortuneerde ouders mogelijk te maken om een Gymnasiumopleiding te volgen en zo die kinderen zo toegang te geven tot beroepen die anders voor hen gesloten zouden blijven wordt slechts door weinig mensen afgewezen. (Later kon men steeds meer universitaire opleidingen volgen met een diploma van de HBS). Afschaffen van schoolgeld en een verbod voor gesubsidieerde scholen om een aanvullend schoolgeld te vragen waren goede maatregelen om tegen te gaan dat er VWO-scholen voor rijkelui’s kinderen naast VWO-scholen voor armelui’s kinderen zouden ontstaan. Deze preventieve maatregelen werden door vrijwel iedereen zonder mokken geaccepteerd. Maar er waren neveneffecten waarover vooral hoogopgeleide ouders die eigen ideeën hadden over wat hun kinderen op school moesten opsteken in toenemende mate ontevreden werden. Nadat het probleem van de kansenongelijkheid bij kinderen met gelijke kansen grotendeels opgelost was ging de overheid meer aandacht besteden aan betere kansen voor leerlingen met maar weinig capaciteiten en schuwde daarbij niet om dat ten koste van leerlingen met een VWO-qualificatie te doe. En dat ten “koste van hielt meer in” dan het afknijpen van de subsidie voor VWO-leerlingen;; de gehele vooropleiding voor de universiteiten werd geinfantiliseerd, gesimplificeerd en gebanaliseerd en het minimale niveau van de docenten in de onderbouw werd omlaaggebracht. In het onderwijs slopen oneigenlijke taken binnen, zoals het bijbrengen van gelijkwaardigheidsbesef (niemand heeft tot nog toe mij bevredigend kunnen uitleggen wat met gelijkwaardigheid bedoeld werd) en een poging om via een verlengde selectieperiode al dan niet gecombineerd met heterogene klassen goede leerlingen te frustreren en op halve kracht te laten werken.
De mogelijkheden om voor je kind te bepalen wat hij in zijn jeugd moet leren en het beslissen over de wijze waarop een kind het beste kan leren zijn door de opvolgende regeringen steeds verder ingeperkt. De politici hebben belangrijke beslissingsrechten van ouders over hun kinderen geüsurpeerd. daarbij ondervonden vrijwel alle leerlingen fusie-schade; moest aanwezige leerbereidheid wijken voor leukmakerij en werd onderwijs werd een wildwest voor goud- en geld-zoekers.
Het proces dat in gang gezet werd om kinderen van laagopgeleide ouders meer kansen te geven om op de sociale ladder te stijgen is nu definitief uit de fase van snelle vooruitgang gekomen en “meer kinderen naar het VWO betekent dat een VWO-diploma steeds minder waard wordt. Alleen voor bemiddelde ouders zal het nog mogelijk zijn om hun kinderen nog goed primair en secundair onderwijs te laten volgen. De toestand van slechter of minder onderwijs voor kinderen van onbemiddelde ouders is weer terug. De bemiddelde ouders krijgen het door hen opgebrachte deel van belastinggeld waarmee goed omderwijs voor alle kinderen verzorgd had moeten worden echter niet terug. Ten gevolge van collaterale schade en onvoorziene meelifters (middenschoolexperimenten, basisvorming, krankzinnige leertheorieën, versterving van Gymnasim-β en opheffing van het Gymnasium-α) dreigt de overall winst in verlies te veranderen. Het wordt tijd om het onderwijs anders te gaan inrichten.
Steeds meer ouders worden zich in de laatste jaren van bewust dat ze het recht verloren hebben om hun kinderen binnen of buiten het gesubsidieerde onderwijs door hen gewenst onderwijs, gegeven door gequalificeerde leraren, te laten volgen. De staat en de onderwijsraden zijn consequent bezig met het afsluiten van niet recent door hen aangelegde zij en bijwegen, zoals in een stadswijk met een 30 km zone die je maar op een klein aantal plaatsen kunt in- of uitrijden. Waarom mag er niet geëxperimenteerd worden met vaste bedragen per leerling en per leerjaar die ouders vrij mogen besteden onder voorwaarde dat hun kind in dat jaar voldoende zaken leert die de overheid belangrijk vindt. Zowel ouders als leraren maar ook samenwerkende ouders en leraren kunnen dan scholen oprichten die zowel aan de eisen van de ouders, de wensen van de docenten als de resultaatwensen van de overheid voldoen. Er komen dan een groot aantal kleine overzichtelijke scholen die geen geld verspillen aan overhead en daarom voortreffelijk onderijs kunnen bieden. Ik denk dat ook veel onbemiddelde ouders daar nu rijp voor zijn.
Als ik schrijf over nieuwe verhoudingen tussen de staat, de ouders en de lesgevende leraren krijg ik weinig reacties. Mogelijk loop ik te ver voor de troepen uit. Maar zo weet ik niet of BON en de BONners mijn ideeën slecht of slechts onhaalbaar vinden. Voorlopig zal ik de ideeën waarvan ik overloop blijven spuien en blijf ik hopen op medestanders die zich bij mij willen aansluiten.
Er zijn, op dit moment,
Er zijn, op dit moment, mensen bezig om te proberen het onderwijs te veranderen.Een beetje op de manier die overeenkomt met de ideeën van BON.Of het mogelijk is zal blijken uit de uitspraak van de Raad van State, over een aantal weken.Misschien dat bij een positieve uitspraak de weg geopend wordt voor onderwijshervorming zoals BON dat, naar mijn mening, voorstaat.
De volgende link geeft hierover meer info:
www.cerberus.nl/index.php/raad-van-state/bericht/onderwijsgeld_in_klas_en_aan_leerling_besteden/t.
Een zeer hoopvol bericht van
Een zeer hoopvol bericht van waakhond Κέρϐερος, Marianne! Ik twijfel soms aan BON omdat zij niet voldoende verbeten de onderwijskleilaag naar de stort wil brengen. Ik ben geradicaliseerd.En wraakzuchtig. Ik hoop dat de PVV en D66 spijt zullen krijgen van die kansen die ze hebben laten liggen. Maar als wat BON wil bereikt kan worden en voor mijn geradicaliseerde opvattingen (“Les nouveaux riches aux Laternes!” zoals dat met de aristocraten gebeurde tijdens de Franse revolutie) onvoldoende steun is ben ik toch dolblij!