In de volkskrant een artikel van Chris van Bokkum. Van Bokkum is directeur van TechniekTalent.nu. Hij heeft blijkens zijn artikel 30 miljoen euro voor vijf jaar beschikbaar, maar wil nog wat meer van het ministerie van onderwijs. Zijn opdracht: zorgen dat meer leerlingen voor techniek kiezen. Zijn middel: oproepen tot numeri fixi in het beroepsonderwijs (in andere woorden: leerlingen te dwingen voor een bepaalde opleiding te ‘kiezen’).
De heer Van Bokkum zelf zat voor hij aan deze taak begon overigens bij de FNV. Ten tijde van zijn aanstelling werd in het persbericht geschreven:
De heer Van Bokkum heeft veel ervaring in het uitvoeren van complexe programma’s en in het optreden in een complexe bestuurlijke omgeving, waarbij hij werkgevers- en werknemersorganisaties weet te binden.
De heer Van Bokkum is momenteel Divisiemanager Collectief van FNV Bondgenoten en geeft leiding aan de bestuurders in de sector Metaal, Handel, Diensten, Uitkeringsgerechtigden en Ouderen. Hij is in die functie algemeen verantwoordelijk op het gebied van personele, organisatorische en budgettaire aangelegenheden. Binnen FNV Bondgenoten was hij opdrachtgever van belangrijke organisatie-ontwikkelprojecten.
Kiezen voor techniek deed Chris van Bokkum dus zelf niet. Daar dwingt hij liever anderen toe.
Techniek
Kies voor een opleiding in de Techniek, dan weet je zeker dat al je docenten teveel taken hebben, de ruimtes te klein zijn, de praktijklessen niet voldoen aan de Arbo-wet en de inrichting van de lokalen benepen is. Techniek krijgt namelijk simpelweg te weinig geld. En het geld dat er kennelijk wel is gaat naar promotiemanagers en andere reclamejongens.
PR-machine
Het moet gezegd worden: Techniektalent.nu heeft een geoliede PR-machine. Ook het Financieele Dagblad van dinsdag 14-2-2012 heeft enkele artikelen over het tekort aan technisch opgeleiden en ook nog een ingezonden brief van Van Bokkum op de Opiniepagina. Dat deel van de campagne lijkt dus wel geslaagd te zijn. Nu nog de effecten.
Las vanochtend
een opiniestuk in een van de kranten over het gezeur van o.a. werkgevers dat er zo weinig studenten techniek zijn en dat door de vergrijzing straks er een tekort aan techneuten zou ontstaan. Ze roepen de regering dan op om er iets aan te doen. De opinie kwam er op neer dat de werkgevers niet de regering moeten oproepen maar er zelf iets moeten aan doen. Zoals het tegenovergestelde als wat ze nu doen. Geen flexibele maar vaste contracten, geen gemiddeld loontje maar een goed loon met een degelijke pensioenvoorziening, geen geknibbel op reiskosten en andere emolumenten maar aantrekkelijke secundaire arbeidsvoorwaarden. Enfin iets in de zin van wat in het onderwijs ook zou moeten gebeuren ( LOL)
PR-machine?
Van techniek? Platform Beta en Techniek was ook van…….
Was….is
Het Platform Beta en Techniek bestaat nog steeds. Twee organisaties met de snuit in dezelfde trog.
Zo krijg je de leugens
de wereld in. Waar of niet waar, blaat gewoon overal over een zogenaamd tekort aan technici. Geen hedendaagse journalist meer die echt achter de cijfers aan gaat. Het is echt een leugen.
Als het al voor de toekomst (en niet voor nu) zou gelden vraag je je af waarom bedrijven niet gewoon investeren in die toekomst en bijvoorbeeld leerwerkplekken en stages aanbieden. IK heb ze in de aanbieding hoor: de monteurs, metaalbewerkers, bouwvakkers én bouwkundigen.
gekte
Chris van Bokkum, geciteerd :
‘Er zijn te weinig storingsmonteurs en te veel jongeren met een sportopleiding.’
Hij heeft gelijk. Om zijn intelligente genius nog te verrijken :
[1] er zijn (ook) teveel gesubsidieerde directeurjes,
[2] er zijn zeker ook teveel mensen met te weinig inzicht in techniek,
[3] er zijn ook teveel subsidie-graaiers,
[4] en weer te weinig, enzovoort.
De remedie ligt voor de hand : subsidie voor de hobbie van vB stop zetten, TNT re-nationaliseren en de postzegel weer invoeren, vervolgens van Bokkum postzegels laten plakken. Hem de gelegenheid bieden, hoofd van het postzegelplakkersgilde te worden ; en daarna onbezoldigd directeur.
Deze mijnheer wist natuurlijk al dat “het gebied van personele, organisatorische en budgettaire aangelegenheden” is uitgegroeid als een waterhoofd op een kuiken. Met die wetenschap werd de brave man dan ook al spoedig “opdrachtgever van belangrijke organisatie-ontwikkelprojecten”.
Vanaf dat moment waarschijnlijk zocht de weledelgeleerde vB een ander baantje.
Helaas (in overdrachtelijke zin), zoals Wim Kan al vroeger opmerkte, naar aanleiding van een bij de THD aangestelde houtbewerker, die zich eenmaal en andermaal met zijn hamer op zijn vingers sloeg : “het was een twee duimstimmerman”.