45 Reacties

  1. Aleid Tuijens pakt de verkeerden aan…
    Citaat:’Plasterk liet dat na, en Van Bijsterveldt zal nooit haar bestuurlijke CDA-vriendjes uit het zadel lichten.
    Leraren, steun dat plan van Manja Smits luid en publiekelijk, ook op school. Meld je aan bij de BON, of bij de nieuwe vakbond LIA, die beide het belang van goed onderwijs verdedigen. Dóe iets, behalve jammeren als een geslagen hond.’

    Aleid Truijens pakt daarmee de verkeerden aan.
    Ze zou Van Bijsterveldt harder moeten aanpakken.

    • Gauw je verstoppen?
      Of het zin heeft om van Bijsterveld harder aan te pakken betwijfel ik. Ze is nu eenmaal voor haar beleid afhankelijk van haar CDA- en VVD-collegae in de regering en van de politici in het parlement.
      Ook ik vind het verbazingwekkend dat “zo’n enorme, hoogopgeleide en goedgebekte beroepsgroep niet beter voor zijn vak opkomt” Daaraan wil ik toevoegen dat haar leden ook best voor betere arbeidsvoorwaarden voor henzelf mogen opkomen. Of zijn er nu als zoveel laagopgeleide zich slecht in woord en geschrifte uitende leraren in het onderwijs werkzaam dat te veel leraren low profile veiliger vinden?
      Seger Weehuizen

      • Als je ageert tegen onbevoegde leraren, dan raak je collega’s
        Volgens mij is het eenvoudig. Iets versimpeld:
        1. Tot 15 jaar geleden meende 90% van de (hoog opgeleide) leraren dat de ellende wel over zou drijven (zoals zoveel luchtballonnetjes)
        2. De 10 jaar daarna meende men nog met overleg tot een goede oplossing te kunnen komen. In de tussentijd werd het aantal onbevoeegden steeds groter.
        3. De laatste 5 jaar zitten er in elke sectie onbevoegden: die hebben belang bij de huidige situatie. Dat zorgt voor een vereeld team. Ook wil je als bevoegde docent je onbevoegde (directe) collega niet aanvallen: is slecht voor de sfeer.

        Hier wreekt zich dat het beroep docent wel erg breed is: van klasseassistente op mbo niveau tot aan afgestudeerd fysicus. Aangezien docenten zich meestal niet erg laten voorstaan op titels is verdeel en heers door managers en bonden eenvoudig

        • Nog meer redenen
          Ik zie nog meer factoren. Zo is de onderbouw VWO tweedegraadsgebied geworden en de onderbouw van de HAVO is nu of was altijd al tweedegraads. Aan de onderkant van het voortgezet onderwijs zijn er door het optrekken van de leerplichtige leeftijd steeds meer leraren bijgekomen. Het eerstegraadsgebied is absoluut en relatief kleiner geworden en zelfs al zouden alle eerstegraads functies door eerstegraders bekleed worden, dan nog is hun aantal en hun betekenis afgenomen. Die eerstegraads lesgevende eerstegraders hoeven bij hun salariseisen en afwijkende eisen over werkomstandigheden maar op weinig steun van hun tweede- en derde-graads collega’s te rekenen. De lerarenkamer is op de meeste scholen vervangen door een personeelskamer. De academici onder de docenten kunnen, zeker op de brede scholengemeenschappen die er vroeger niet waren, ook al door hun numerieke onbeduidendheid,niet meer hun stempel op het onderwijs zetten.
          Er heerst in de onderbouw bovendien de onwil om de verschillen tussen de leerlingen van de verschillende schooltypen verstrekkender te zien dan een verschil in tempo en hoeveelheid leerstof.
          Een ander probleem is dat een weekje staken niet erg effectief zal zijn. Er zullen niet meetbaar meer leerlingen zijn die daardoor langer over hun opleiding doen of afhaken. Om de overheid bang te maken moet er lang gestaakt worden of moet dat in de examentijd gebeuren. Maar voor dat laatste zijn de meeste leraren te scrupuleus.
          Seger Weehuizen

          • Staken
            In Wallonië hebben ze op een gegeven moment maandenlang gestaakt, ook in de examentijd: asp.gva.be/dossiers/-o/onderwijsstaking/wallonie.asp
            Toevallig was er recent weer een grootschalige staking: www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20110505_060
            Het kan dus wel, zo’n lange staking maar om de een of andere reden heb je in Nederland zelfs geen korte stakingen, als er al eens een stakinkje is dan zijn er veel te veel spelbrekers.
            Misschien heeft Aleid gelijk en mogen de leraren best wel eens wat vuriger de belangen van zichzelf (WO’ers) en die van de leerlingen verdedigen.
            Persoonlijk vind ik het niet erg wanneer alle leerlingen een jaar blijven zitten als dat ervoor zou zorgen dat eindelijk eens wat probleempjes in het onderwijs worden opgelost.

          • Geen te hoge prijs
            Je moet hier natuurlijk wel het proportionaliteitsbeginsel toepassen. Maar ik denk dat je “probleempjes in het onderwijs” ironisch bedoelt. Als een jaar staking tot een grondige sanering van het onderwijs leidt (Wij BONners begrijpen wel wat daaronder verstaan moet worden) is dat voor de toekomst van leerlingen en leraren en onze welvaart geen te hoge prijs.
            Seger Weehuizen

        • op zoek naar een verloren schat
          Nu de leraren de veranderingen zo lang op hun beloop hebben gelaten dat ze niet meer bij machte zijn om de klok terug te draaien moet er een intervenrie van buiten het politiek-educatieve machtsblok komen. Daarvoor is een bondgenootschap nodig van alle belanghebbenden. Wie zijn dat? In de eerste plaats ouders natuurlijk, maar niet alle ouders. Als een kind van huis uit veel mee krijgt of de ouders kunnen een particuliere school betalen geeft dat bij slecht gesubsidieerd algemeen onderwijs een voorsprong bij het vinden van een leuke goedbetaalde baan. Het zal dus een sociale subtop moeten zijn die zich daarvoor opmaakt. De sociaaldemocratie heeft haar grote troef, de HBS, het hooggekwalificeerde VWO van die subtop, de nek om laten draaien. En nu zal ze moeten vechten om de onderwijsverworvenheden van vroeger weer terug te krijgen.
          Seger Weehuizen

      • De middelmaat regeert in Nederland!
        Vanzelfsprekend moet Van Bijsterveldt hard aangepakt worden. Zij is verantwoordelijk voor al die ellende waarin we (in het onderwijs) verkeren.
        Ze toont geen visie (ondanks alle contacten met BON, een zoethoudertje?), ze toont geen moed, ze past een beetje op de slecht geoutilleerde winkel met verkeerd personeel, zonder stevig in te grijpen.

        Wilt U jongens en meisjes apart? Doet U maar! Wel of geen competentieonderwijs? Binnenkort komt er een wetsvoorstel, of toch maar niet! Feminisering van het basisonderwijs, verminderde toestroom naar het vmbo, cgo in het mbo, geen lessen, geen roosters, gerommel met diploma’s, topsalarissen bij bestuurders, er is genoeg te doen, maar ze doet er niets aan. Dat heet besturen op afstand (CDA).
        Maar ze heeft eigenlijk geen idee waar ze mee bezig is, dit waanzinnige talent van het CDA.
        Wacht maar af, het duurt niet lang of ze zit nog in het torentje, want…
        ….de middelmaat regeert in Nederland!

        • Boter bij de visch
          Het vervelende is dat dat “doet u maar” alleen betrekking heeft op directeuren en schoolbesturen, dus op mensen die jaarlijks voor dat “maar iets doen” een heleboel geld krijgen. Als ze dat geld ook aan dissidenten ter beschikking zou stellen hadden we al een heleboel goede BON-scholen kunnen hebben.
          Seger Weehuizen

        • Het gemiddelde(!) regeert
          Iedere docent richt zich op het gemiddelde niveau van zijn leerlingen. Hopeloze gevallen stuur je na verloop van tijd met een kluitje het bos in; slimme leerlingen komen aan bod als de tijd en energie het toelaten. Daarom is passend onderwijs ook zo funest; je schuift energievreters de klas in, verlaagt het gemiddelde niveau en sloopt de energie en werklust van de leerkrachten. En door klassenvergroting wordt dat proces verder versterkt.

    • Grappig
      Grappig dat Aleid niet opriep om je bij de SP aan te sluiten. Manja is kamerlid voor deze partij. Of zijn drie nieuwe lidmaatschappen teveel van het goede?

      • Vleugellam…
        Als je wat wil bereiken, sluit je je toch niet aan bij een partij die al vanaf zijn oprichting vleugellam is.

  2. Meiden, jongens…
    …niet zo zuur! Laten we de mouwen opstropen en er ZELF wat van maken. Wanneer we wachten op opstand bij de hele beroepsgroep van docenten, dan kan dat wachten heel lang duren. Laten we ZELF beginnen met zorgen voor kwaliteit binnen de klassen die we ZELF onderwijzen. En laten we klagen – zo dat al nodig is – beperken tot hobby-klagen: even lekker mopperen om er dan weer verfrist tegenaan te gaan. Fijn jaar toegewenst!

    • @Anneke….Jouw vrolijk optimisme is….
      …..een schijnvertoning, die mij doet denken aan de Balkenendetijd: gezellig samen het graf in!

      Terwijl er in het onderwijs bloed aan de paal kleeft, realiseer jij je blijkbaar niet hoeveel docenten, leerlingen en ouders slachtoffer zijn van de passieve houding van Den Haag.
      Een beetje goed bestuurder zal geen moeite hebben om de zaak weer op de rails te zetten, maar de wil is er niet. Boven noemde ik al een aantal punten, stuk voor stuk om niet vrolijk van te worden. In de docentenkamer en voor de klas zijn wij heus geen verzuurde leraren, maar het gaat hier om beleid.
      Je mag blij zijn dat er leraren en ouders zijn die zich op BON sterk maken voor beter onderwijs, binnen de discussie de zaak proberen op te lossen, aangeven hoe het beter kan of gewoon hun zegje doen, zodat ze de volgende dag weer schoongewassen voor de klas kunnen staan.

      Chargeren mag je, maar het is m.i. volledig ongepast zulke mensen voor ‘zuur’ uit te maken. Dan mis je de kern van de zaak.
      Maar misschien moet jij je maar blijven wentelen in je ongebreidelde vrolijkheid en optimisme, want ieder doet het op zijn manier.

      • ‘zuur’
        Het is natuurlijk wel gemakkelijk om een zuurpruim te worden, zeker als steeds meer werk gedaan moet worden dat tegen je zin is. Verder erken ik de valkuil het verleden te idealiseren: terugblikkend moet ik erkennen dat goede zaken werden gerealiseerd na moeite en strijd. Die moeite wordt achteraf gemakkelijk vergeten waarna alleen het ‘succesverhaal’ kan overblijven in de herinnering.
        Maar het ‘doe iets’ suggereert te gemakkelijk dat ‘klagers’ niets gedaan zouden hebben. Zij hebben zich waarschijnlijk al jarenlang ingezet voor leerlingen, hebben tegen de stroom ingeroeid en hebben actief of passief verzet gepleegd. Maar hoe lang kan iemand een tegendraadse houding volhouden?
        Bovendien zijn het steeds theorie-en die liggen achter die vernieuwingen. Een idee heeft praktische gevolgen (zie CGO b.v.).
        Daarom is het nuttig proberen te ontdekken waar zulke idee-en niet kloppen en waarom ze niet blijken te ‘werken’.
        Als mensen dat duidelijk kunnen maken, vind ik dat eerder geestverruimend en opwekkend, dan ‘zuur’.

    • een “sadistisch” voorstel
      Zonde om al die inspanning te besteden aan oplapwerk. Bovendien kunnen niet alle docenten dat jarenlang volhouden. Er zijn niet voor niets zoveel zieke docenten en burn-outs! En het is ook schrijnend dat daardoor de mensen am langeren End des Hebels, de managers, de mensen van de Schoolleiding en de schoolbestuurderen zo nog jarenlang tegen een goed salaris hun hobbies mogen uitleven. Een “sadistisch” voorstel Anneke!
      Seger Weehuizen

      • Oplapwerk
        Sinds wanneer is gewoon goed lesgeven oplapwerk?
        Of vind je echt dat alle docenten moeten stoppen met hun best doen?

        Volgens mij kunnen docenten op hun eigen school veel bereiken, ook zonder dat er allerlei landelijke maatregelen worden doorgevoerd. Maar dan moeten ze wel op hun eigen school de kat de bel aan durven binden. En in mijn ervaring schort het daaraan. Docenten zijn doorgaans veel te braaf tegenover hun eigen schoolleiding.

        Wachten op landelijke beleidsveranderingen is de dood in de pot. Als ik dat had gedaan had ik zeker een burn-out gekregen!

        Natuurlijk is er van alles mis met salarissen van managers, beleid van ministers, kleilagen, exameneisen, niveau van lerarenopleidingen en zo voorts en zo verder.
        Dat is inmiddels honderduizend keer aan bod geweest op dit forum.
        En mag er dan iemand misschien eens een keer een ander geluid laten horen zonder meteen die zure voorspelbare reacties over zich heen te krijgen?

        Wat mij betreft: leve Anneke, en leve Aleid Truijens.

        • Op zoek naar Mozes
          Het verrichten van lapwerk, het oplappen van iets, staat meestal tegenover vernieuwen. Dat laatste woord heeft in onderwijsland een slechte reputatie omdat het vaak gebruikt werd voor veranderingen die zeker verbetering zouden inhouden maar verslechteringen bleken te zijn. Oplappen staat voor herstel zoals het aanbrengen van een elastiek in een onderbroek, het stoppen van sokken en het herstellen van een laag rendement verwarmingsketel. In de huidige tijd zijn de genoemde voorbeelden de uitkomst van een verkeerde kosten en baten analyse. Voor lesgeven ligt dat gecompliceerder. Vernieuwing in het onderwijs zou restauratie genoemd moeten kunnen worden in plaats van synoniem te zijn met pseudoverbeteringen. De keuze van docenten om tegen de stroom in te roeien staat gelijk met het verrichten van lapwerk. De oplappende docent heeft geen keuze en zijn bazen hebben hun belangen. Voor de leerlingen en de docenten zou restauratie de beste keuze zijn, maar niet voor hun bazen en daarom is die keuze er niet. Docenten houden met hun schop het kanaal naar het eindexamen open terwijl een baggerboot de klus snel geklaard zou hebben. Docenten laten zich als horigen uit de tijd van vóór de Russische revolutie behandelen of inzetten zoals Stalin met weerspannige intellectuelen deed. Wanneer staat er een Mozes op die de docenten uit hun Aegyptische ballingschap verlost? Wanneer wordt de goelag opgeheven?
          Seger Weehuizen

          • Het één doen … denk ik.
            Een docent hoort goed les te geven, of op zijn minst daar zijn best voor te doen.
            Ik blijf het vreemd vinden dat lapwerk te noemen: denigrerend t.o.v. alle collega’s die inderdaad gewoon hun best doen.
            Daarnaast zou ook ik willen dat er meer opstandigheid komt. Ik heb dat in mijn vorige reactie ook al gezegd.

            Volgens mij herkennen veel docenten zich niet in jouw beeld van ‘horigen voor de Russische revolutie’. Ik in ieder geval niet.
            We moeten niet wachten op een Mozes, we zitten niet in ballingschap. Zo’n fatalistisch beeld levert niets op.
            Wat wel moet gebeuren is dat meer docenten hun stem verheffen, zeker degenen die al wat langer meedraaien. Zij moeten om te beginnen gaan eisen dat ze op hun eigen school gehoord worden, dat er naar hen geluisterd wordt, en dat de schoolleiding het gesprek aangaat over de zaken die op de eigen school beter moeten gaan. Kortom, dat hun professionaliteit serieus genomen wordt.
            Als die gelatenheid doorbroken wordt wordt de macht van de kleilagen vanzelf minder.
            En als je serieus genomen wilt worden moet je sowieso eerst gewoon goed lesgeven.

            Mocht er een Mozes opstaan: hoera. Hoewel ik denk dat wij bij elke denkbare Mozes wel weer een heleboel bedenkingen zullen weten te bedenken. Denk je niet?

          • מֹשֶׁה
            Het was Mozes niet vergund om het land Chanaàn in te trekken. Alleen de contouren mocht hij zien vanaf een hoge berg. Als de bevrijder van het onderwijs het lot van מֹשֶׁה Μωυσῆς موسى wacht en heel jong is houdt dat in dat de sanering lang zal duren. Mozes is nooit gekopt. Wat triester is Hij zou ook niet bestaan hebben
            Seger Weehuizen

          • De schoenlapper die zijn baas aan zijn laars lapte
            Een schoenlapper was ooit een hoog gewaardeerd vakman. Geen Mister Minute.
            Seger Weehuizen

    • Kom kom!
      Beste Anneke, je kunt er gerust van uit gaan dat alle docenten al alles doen wat mogelijk is om er zelf wat van te maken. Het gaat er juist om dat we elke keer tegen de grenzen daarvan aanlopen. En die grenzen komen van buiten.

      Het heeft dus absoluut geen zin er alleen maar het beste van te maken. We moeten ons luidkeels laten horen. Juist die grenzen zorgen voor slechter in plaats van beter onderwijs.

      Voor zover je nog wilt weten aan wat voor grenzen we moeten denken:
      – nodeloze en onbewezen vernieuwingen
      – afschaffing (praktisch) van het Speciaal Onderwijs, invoering van Weer Samen Naar School en de dreigende move naar ‘Passend Onderwijs’
      – de vrijheid van schoolbesturen om bedrijfje te spelen met overheidsgeld, inclusief een veel te hoog salaris
      – de bemoeizucht van zogenaamde deskundigen die meer ideologie dan ervaring hebben
      – de verplichting vanuit voornoemde schoolbesturen om voornoemde zelfbenoemde deskundigen te volgen in hun wanen
      – de invoering van de mogelijkheid in het beroepsonderwijs om onbevoegden aan te stellen
      – het steeds meer bagatelliseren van vakinhoud ten gunste van kletscompetenties

      Daar gaat het om! De abominabele arbeidsomstandigheden heeft andere Anneke treffend verwoord. Het is helaas gewoon helemaal waar!

  3. Wordt lid van de BON
    Leuk, dat Aleid Truijens het heeft over “de BON” en hiermee de naam van onze vereniging verheft tot een begrip als de Blokker, de Zeeman of de AH. Noemen ze dat in de reclamewereld niet een merk ?

  4. BON
    BON wordt ook genoemd in een artikel van hoogleraar filosofie Joep Dohmen in de volkskrant:

    Het wordt tijd dat Ad Verbrugge, de oprichter van Beter Onderwijs Nederland, een academische variant bedenkt.

    Waar de auteur het idee vandaan haalt dat BON zich niet inzet voor het academisch onderwijs is mij overigens een raadsel. Maar ook zijn dedain voor de natuurwetenschappen geeft aan dat we hier met een filosoof te maken hebben die niet zo goed lijkt te kunnen denken.

    • Korte bocht
      De heer Dohmen houdt een pleidooi voor Bildung. Volgens mij een van de stokpaardjes (terecht overigens) van veel forumschrijvers.
      Hij heeft geen dedain voor natuurwetenschappen, maar verbaast zich erover dat alleen de exacte vakken nog aandacht krijgen. Daarin vergist hij zich overigens, want wij weten met zijn allen dat ook de exacte vakken veel te weinig serieuze aandacht krijgen.

      Zijn stuk is vooral een instemmende bespreking van het manifest Niet voor de winst – het belang van alfa-onderwijs voor de democratie van Martha Nussbaum. Een pleidooi voor algemene vorming.
      Het artikel is een aanrader voor iedereen die weer eens een andere kant van de onderwijsproblematiek belicht wil zien. Het kan je aan het denken zetten.

      Ik vind wel dat hij de algemene vorming te veel wil opdringen aan iedereen. Volgens mij is het geen enkel probleem als er ook eenzijdige nerds worden opgeleid. Maar het gehalte Bildung ligt nu in veel gevallen wel erg laag.

      Tenslotte snap ik wel dat hij een academische variant van BON zou willen. Niet omdat BON niets aan universitair onderwijs doet, maar de meeste aandacht gaat toch echt naar het middelbaar onderwijs – zoals ook Leo ons met enige regelmaat weer onder de neus wrijft.

    • Beperkte blik
      Het artikel op zich deugt wel, het fulmineert tegen eenzijdig op economisch gewin gericht onderwijs. Competentiegericht onderwijs is daar een extreme vorm van, alles wat niet direct toegepast kan worden wordt geschrapt.
      Maar inderdaad heeft deze alpha-filosoof niet door dat (zuivere) wiskunde en de natuurwetenschappen ook deel uitmaken van de cultuur en niet alleen beoefend worden met het oog op winstbejag, maar vooral uit nieuwsgierigheid en als intellectuele uitdaging.

  5. Lid worden van LiA: waarom ik dat nog niet doe
    Naast mijn lidmaatschap van BON, wil ik eigenlijk al langere tijd lid worden van LiA. Afgelopen voorjaar heb ik ook meegestaakt; ik was de enige op mijn school, maar wat maakt het uit. Er is echter iets wat me tegenhoudt om lid te worden van deze vakbond.

    Wat mij tegenhoudt, is te zien op hun website: plaatjes van leerlingen. Wat hebben leerlingen te zoeken op de website van een vakbond? Wat mij betreft hetzelfde als wat leerlingen te zoeken hebben in de docentenkamer: helemaal niets.

    Natuurlijk zit hier wat achter: het willen uitstralen van “Wij zijn écht geen zuurpruimen, maar we doen het allemaal voor de leerlingen”. Alsof er wat mis mee is om voor jezelf op te komen, en alsof het sowieso niet in het belang van de leerlingen is als docenten voor zichzelf opkomen. Oftewel: LiA gaat met deze keuze meteen in de verdediging en stelt zich daarmee op met de onderdanigheid die de tegenstanders van LiA zo graag zien.

    Zodra die foto’s van die leerlingen (het schijnen overigens Amerikaanse modellen te zijn) van de site worden gehaald, word ik lid, en kan ik eindelijk mijn collega’s vragen hetzelfde te doen. Nú kan ik daar nog niet mee aankomen.

    • de machinest en de treinen die hij stuurt
      Als ik machinist zou zijn zou ik er geen enkel probleem mee hebben als een paar locomotieven op de website van mijn vakbond afgebeeld zouden staan en als leraar niet dat er leerlingen op staan. Als in het laatste geval de plaatjes van leerlingen maar niet uitstralen dat ze om oneigenlijke reden zich op school fijn voelen. Lia moet natuurlijk 2 boodschappen verkondigen, namelijk wat goed is voor de leraar is ook goed voor de leerlingen en soms is dat direct “kleine klassen”, “beste leraar voor de klas” en “een leraar moet bevoegd, bekwaam en betrokken zijn” en soms indirect “kleinere klassen”en “minder lesuren”. Want uiteindelijk betaalt de staat het gesubsidieerd onderwijs niet om mensen aan een baantje te helpen. De bovengenoemde 5 boodschappen worden telkens herhaald en daarbij worden zowel “leraren”als “leerlingen” afgebeeld; “machinisten” en hun te sturen materiaal, hun “treinen” . Niets mis mee.Seger Weehuizen

      • Machinisten en treinen
        Als er treinen op de website van een vakbond voor spoorwegpersoneel zouden staan, zou ik dat als machinist óók niet raar vinden. Maar als er vooral veel blije reizigers op stonden, terwijl je als machinist tot je eigen ongenoegen maar al te vaak door desinvesteringen met ontevreden reizigers te maken krijgt, dan zou ik denken: waarom staan er blije reizigers op deze website van en voor kritische machinisten?

        Ik zou het verder óók niet raar vinden als op een website voor docenten bijvoorbeeld schoolgebouwen en schoolborden zouden staan. Immers, zoals treinen voor machinisten de middelen zijn, zijn schoolborden e.d. de middelen van docenten.

        Blije leerlingen op een website zetten, dat vind ik erg lijken de beeldtaal van megascholen die met dure marketing een onrealistisch zonnig plaatje van hun zieke organisatie willen scheppen.

        Op de website van een docentenvakbond horen, net zoals in de docentenkamer, geen leerlingen thuis. Doe je dat tóch, dan zeg je eigenlijk: “Wij vinden het belangrijker om in te gaan tegen de vooroordelen die veel mensen over docenten hebben, dan dat wij kritische docenten aan ons binden.” Want de vooroordelen verdwijnen tóch niet zolang ze een duidelijk doel dienen: het voor eigen gewin klein houden van docenten. En ondertussen blijf je een belangrijke groep docenten van je vervreemden.

        • relevante typering kiezen
          Ik denk dat het moeilijker is om treinreizigers te typeren dan leerlingen. Bovendien heeft een leraar eigen leerlingen waarmee hij veel nauwer verbonden is dan een treinmachinist met al die anonieme reizigers. Daarom kun je leraren beter aan leerlingen koppelen en machinisten beter aan treinen. Trouwens een leraar stuurt leerlingen en een machinist treinen, geen treinreizigers. het is ook niet de verantwoordelijkheid van treinmachinisten om voor tevreden reizigers te zorgen; dat moet de directie doen door die machinisten verstandig in te zetten. Maar een leraar moet wel tot tevredenheid van zijn leerlingen les geven, mits de leerlingen op goede gronden tevreden zijn.
          Een docent moet op bewuste wijze gebruik van zijn schoolbord maken, het bord moet ook gestuurd worden. Maar trapezanomie is echt maar een klein onderdeel van de paedonomie. Bij het woord leraar denk ik niet in de eerste plaats aan een verstandige bordbeheerder.
          Ik zou wel liever scholieren in schooluniform zien of netjes aangekleed. Onderwijs is een serieuze zaak en geen permanent zomerkamp. Of laat leerlingen zien op een eeindexamenzitting: het resultaat!. Leraren dragen kennis en inzicht over en het succes daarvan moet gemeten worden op het eindexamen. Entertainment is niet meer dan een mogelijk middel daartoe.
          De uitstraling moet zijn “leraren willen hooggequalificeerde arbeid kunnen verrichten en verantwoordelijkheid voor het resultaat daarvan dragen en dat moet tot uitdrukking komen in zelfstandigheid en een respectvolle behandeling van de leraar door de directie en door de ouders alsmede door een bijpassend salaris”.
          Seger Weehuizen

          • Re: relevante typering
            Elke docent die de afgelopen vijf á tien jaar in het Nederlandse onderwijs heeft gewerkt, weet dat de uitdrukking “de leerling centraal” door het schoolmanagement misbruikt is om de meest docent- en leerlingvijandige onderwijsvernieuwingen erdoor te drukken.

            Foto’s van blije leerlingen is de beeldvariant van datzelfde besmette mantra.

            De mensen van LiA weten dat natuurlijk ook wel, maar bedienen zich – gelukkig welbewust en met de beste bedoelingen – tóch van dezelfde strategie: “We verbinden ons aan de leerlingen, dan kunnen ze ons niets maken.”

            Mij lijkt dat dus niet verstandig. Het heeft ook iets kinderachtigs, en kinderachtigheid is het laatste dat je uit wilt stralen.

          • dupliek: relevante typering
            Ik ben het grotendeels eens met wat je schrijft als weerwoord op “Relevante Typering” Die afgebeelde “blije leerlingen” vinden hun subcultuur belangrijker dan het verwerven van schoolse kennis en om die leerlingen toch nog wat bij te brengen moeten leraren in hun leefwereld afdalen zodat ze hun kunnen verleiden om toch nog iets op school op te steken. Om die reden wil ik graag dat de leerlingen anders afgebeeld worden zodat geaccentueerd wordt dat ze op school zijn om schoolse kennis op te doen en dat de leraar het beste medium is om daarvoor te zorgen. Het onderwijs is er voor de vorming en de toekomst van de leerling maar daaruit volgt absoluut niet dat een leraar daarom de leerlingen ter wille moet zijn. Die uitstraling van kinderachtigheid en blijheid staat niet los van het centraal stellen van de leerling en het afdalen van een leraar naar een kinderlijk niveau. Ik ben het ook met je eens dat de website wat betreft de afgebeelde blije kinders verbeterd moet worden. Maar ik zie geen bezwaar in het handhaven van afbeeldingen van groepjes leerlingen op de website van LIA. Verder geloof ik niet dat Lia leerlingengroepjes heeft afgebeeld om zich tegen kritiek in te dekken.
            Seger Weehuizen

  6. in de verdediging
    Ik snap wat je bedoelt, maar ik denk dat je bij een beroep op eigenbelang leraren nauwelijks in beweging krijgt. Het merendeel is geen kostwinner en voelt zich simpelweg niet genoodzaakt voor het eigen belang op te komen. “Ik heb niets te klagen over mijn salaris”, zeggen ze, als ik ze vraag mee te gaan naar een actie. En: “Ik werk parttime dus ik heb geen last van een hoge werkdruk”. Een moreel appel om het in het belang van de leerlingen te doen heeft dan meer kans van slagen.

    • RE: in de verdediging
      Ook ik denk dat je met een beroep op eigenbelang nauwelijks in beweging krijgt. Maar als je ze met dát beroep al niet in beweging krijgt, dan krijg je ze met een beroep op het belang van anderen al helemáál niet in beweging.

      Aan de uitspraken “Ik ben eigenlijk best te vreden” voegen ze gewoon toe: “Ik vind dat de leerlingen best redelijk onderwijs krijgen.” Natúúrlijk vinden ze dat: anders zouden ze én het gevoel hebben zichzelf te diskwalificeren, en óók nog in actie moeten komen, en dát gaan ze natuurlijk niet doen, want daar hebben ze sowieso geen zin in: zelf voelen ze immers geen groot probleem. Sterker nog: die hogere salarissen en diplomeringseisen zouden op termijn wel eens onwelkome concurrenten kunnen opleveren op de werkvloer.

      En wat zou het verder voor zin hebben als LiA vol zou stromen met leden die toch niet willen vechten, die als het erop aankomt niet het werk willen neerleggen voor verbetering? Want zo krijg je er in de praktijk gewoon een AOb bij.

      Politieke partijen weten ook dat ze maar beter héél duidelijk kunnen zijn. Kleine partijen die willen groeien weten dat vaak het beste. En wanneer gaan grote partijen alsnog de mist in? Wanneer ze wisselende, tegenstrijdige en/of vage boodschappen uit gaan zenden. En dat is precies wat LiA nu ook doet op haar website. Het lijkt me een kansloze strategie.

  7. tegenstrijdige boodschappen
    @Em70

    LIA houdt zich aanbevolen voor een overzicht van de ‘wisselende, tegenstrijdige en/of vage boodschappen’ die jij op haar site constateert. Misschien wel zo handig als je dat meteen op www.lerareninactie.nl doet….

    • Tegenstrijdige boodschap
      Met dat overzicht ben ik snel klaar: de enige tegenstrijdige boodschap die LiA op haar site doet, is wat ik hier heb aangekaart en toegelicht: die foto’s van blije leerlingen die, althans zoals ik het zie, niet kloppen met waar LiA voor staat. Nogmaals: er is niets mis met blije leerlingen, maar het is de beeldtaal uit de hoek waaruit juist zoveel problemen waar LiA zich tegen keert zijn voortgekomen.

      • Samen sterker
        Over de opmaak van de LIA site kan iedereen het zijne/hare denken, maar ik til er niet zo zwaar aan. Ik vind het er wel goed uitzien. Het chagrijn hoeft er toch niet vanaf te stralen. Aleid noemt BON en LIA in een adem. En dan denk ik: ja, waarom gaan deze twee eigenlijk niet samen. Ik heb de indruk dat BON zich al te nadrukkelijk wentelt in “splendid isolation”. Je kunt de verschillen blijven koestere maar “samen sta je sterker”.

        • BON is geen vakbond
          BON is geen vakbond en is ook niet enkel voor leraren. Een samengaan met LIA is dus (voor mij) ondenkbaar.

          • Dat geldt ook voor mij
            Ik ben bij BON gekomen als “gefrustreerd ouder”. Ik kijk vooral naar de belangen van ouders en kinderen in het algemeen en naar die van de intelligente leerlingen in het bijzonder. Dat past dus helemaal niet met Lia die ik overigens een warm hart toedraag. Er is natuurlijk wel een grote overlap in de belangen van leraren en ouders en leerlingen. Leraren moeten goed in hun vel zitten om goed te kunnen functioneren. Maar sommige ideeën van mij kunnen voor bepaalde leraren bedreigend zijn. Het idee dat je om het onderwijs te saneren het ook helemaal zou kunnen liberaliseren in plaats van terug te gaan naar een oppermachtig Ministerie van Onderwijs. Grote vrijheid van onderwijs gecombineerd met een strenge externe meting van de afgespoken resultaten. Scholen worden dan niet gecontroleerd op het volgen van regels maar op wat de leerlingen op school hebben opgestoken. Alle scholen kunnen dan het onderwijs inrichten zoals ze willen en ouders of leraren die niet tevreden zijn met het bestaande aanbod kunnen zelf een school oprichten. Omdat scholen zo gedwongen worden om goede resultaten te halen kan een bekwaam leraar goede primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden bij zijn directie afdwingen. Alle scholen zijn min of meer private scholen die, al dan niet via vouchers van de leerlingen of rechtstreeks door de overheid gesubsidieerd worden. Maar zo’n systeem kan voor sommige leraren bedreigend zijn. Wat ik wil kan ik bij BON wel propageren maar, naar ik denk, bij Lia niet. Overigens ben ik an und für sich niet tegen herstel van de onderwijsstructuur van vóór de Mammoethwet.
            Seger Weehuizen

  8. BON en LIA
    De kernpunten van BON sluiten aan bij de doelstellingen van LIA, maar LIA wil de verbetering van het onderwijs bereiken via de rechtspositie van de docent. Als bijvoorbeeld BON in zijn tweede kernpunt zegt:

    ‘Organiseer goed onderwijs door hoogopgeleide docenten’

    redeneren wij:

    ‘hoogopgeleide leraren krijg je door goede primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden’

    De ideeën liggen dus in elkaars verlengde: veel LIA-leden (en alle LIA-bestuursleden) zijn tevens BON-lid, veel BON-leden zijn lid of sympathisant van LIA.

    LIA is bovendien uitsluitend vakbond voor het voortgezet onderwijs: dat is de sector waarin wij werken, dat is de sector waar wij verstand van hebben. Wij denken dat wij door deze beperking beter de belangen van de leraren in die sector kunnen behartigen. Dat hoeft niet strijdig te zijn met het ideaal van Seger. Wij zouden de leraarsalarissen het liefste uit de lumpsum halen, zodat ook de docenten die op de door hem gewenste school werken gewoon naar hun opleidingsniveau betaald worden.

    • Weg uit de polder
      In een polderland lukt het zelden om een eigen weggetje van A naar B te vinden. Je komt immers bijna ltijd bij een brede sloot zonder brug terecht en dan moet je weer terug. Polderen dwingt mensen voorbedachte wegen te volgen.

      Eén van de vele redenen waarom het onderwijs de vernieling is ingegaan was het “polderen” in Onderwijsland dat tot onwerkbare en schadelijke compromissen geleid heeft. Daarnaast heeft het polderen het beginsel van vrijheid van onderwijs aangetast. Daarom moet het onderwijs snel ontpolderen en moeten hetzij oude wegen naar acceptabele onderwijsdoelstellingen weer opengesteld worden hetzij het landschap ingrijpend veranderd worden.
      Mijn voorkeur voor herstel van het onderwijs gaat uit naar terugkeer naar de periode van vóór de Mammoetwet, zowel betreft wat de eisen die aan leraren gesteld worden en hun rechtspositie als de lesmethode en de leerstofinhoud. Dit kan echter niet omdat er te weinig leraren zijn die aan de vroeger gestelde eisen voldoen en omdat de machtige schoolbesturen met al hun niet lesgevende medewerkers niet zo maar opzij geschoven kunnen worden.
      We kunnen beter de andere kant opgaan, die van volledige liberalisatie waarbij de overheid overal waar gestelde doelstellingen betreffende het kennen en kunnen van de leerlingen gehaald zijn subsidie geeft. Daar kan men direct mee beginnen zonder dat eerst een complete nieuwe generatie leraren moet worden opgeleid en aan opstappende dignitarissen hoge vertrekpremies moeten worden uitbetaald. De directies worden bij de tweede oplossing genoodzaakt leraren die goede resultaten hebben hun gang te laten gaan en goed te betalen. Die “goede resultaten” van de docenten vallen dan samen met de “goede incrementele resultaten” van de school op centrale toetsen.
      Als de opleiding voor leraren aan de eisen voldoet zullen bekwame leraren meestal ook bevoegde leraren zijn.
      Seger Weehuizen

Reacties zijn gesloten.