Snafu

3 Reacties

1. Veel wijsheid
   Dank voor de link hendrikush. Het is een inspirerende tekst.
   Twee citaten:
   A study by a team of researchers at Stanford came out a couple of months ago. The investigators wanted to figure out how today’s college students were able to multitask so much more effectively than adults. How do they manage to do it, the researchers asked? The answer, they discovered—and this is by no means what they expected—is that they don’t. The enhanced cognitive abilities the investigators expected to find, the mental faculties that enable people to multitask effectively, were simply not there. In other words, people do not multitask effectively. And here’s the really surprising finding: the more people multitask, the worse they are, not just at other mental abilities, but at multitasking itself.

   en

   Multitasking, in short, is not only not thinking, it impairs your ability to think.

   Ik meen dat die Stanford studie hier eerder ter sprake is gekomen

   • Groepjesleren is ook multitasking
     In dit verband zou ik gaarne willen opmerken dat ook het werken in groepjes een vorm van Multi-tasking is. Als je binnen een werkgroepje iets moet leren en begrijpen wordt je streven sterk gehinderd doordat je begrijpen moet wat anderen denken en zeggen en daarop reageren moet. Je wilt je groepsgenoten toeschreeuwen “houden jullie nu eindelijk eens je mond zodat ik rustig kan nadenken”. Als de getrokken conclusies aanvaard worden moet dat ook een reden zijn om aan het leren in werkgroepjes een einde te maken.
     Seger Weehuizen

     • Eerst nadenken en dan communiceren
       Klopt Seger.

       Iets nieuws en moeilijks leren terwijl je in een groepje met elkaar aan het praten bent (zelfs al gaat dat uitsluitend en gedisciplineerd over het onderwerp) kan niet. Je hebt momenten in afzondering nodig waarbij je niet gestoord wordt. Natuurlijk kan het dan verstandig zijn om het resultaat van dat denkproces eens te bespreken met iemand anders, maar die moet daar zelf dan ook eerst goed over heben kunnen nadenken.

       Samenwerkend leren gebeurt ook in de echte maatschappij nergens. Er wordt wel samengewerkt, maar dan gaat het om vergaderingen waarbij verschillende mensen die allemaal hun standpunten zelf al goed hebben doordacht en voorbereid, komen tot een gezamelijke beslissing. En die laatste zou eigenlijk na afloop van de vergadering nog even bij iedereen moeten rijpen om te kijken of het wel juist is, of het wel kan kloppen.