Ik sta pal voor de onafhankelijkheid van de rechtspraak.

Ik sta pal voor de onafhankelijkheid van de rechtspraak.

Bovenstaande uitspraak is van de vorige minister van Justitie. In deze korte dagen waar nacht en duister nog steeds de overhand hebben op het licht en de dag en ik een beetje overvallen ben door een griepje surfde ik doelloos en met traanoogjes en loopneus rond op het wereld wijde web. Op een of ander forum las ik iets over een uitspraak van de rechtbank in Zwolle en de Hogeschool Windesheim, laten we het maar houden op beroepsdeformatie. De bijgevoegde link voerde mij naar rechtspraak.nl. Een interessante site waar zowat de volledige jurisprudentie van het Nederlandse recht te vinden is, ook de uitspraak waar naar werd verwezen. De laatste zin van de uitspraak viel op, laat ik hem citeren zodat er geen misverstand kan ontstaan.

“Dat leidt tot de slotsom dat, hoewel Windesheim haar wettelijke verplichtingen op dit punt met name na oktober 2009 niet is nagekomen, geen afdoende grond bestaat aan [werknemer] een vergoeding wegens de ontbinding van de arbeidsovereenkomst toe te kennen”.

Met mijn lekenverstand denk ik dan, anders gezegd, Windesheim heeft de wet niet nageleefd, daardoor schijnbaar schade toegebracht aan de werknemer, maar dat vindt de rechter geen reden om een vergoeding, hoe die ook mag heten, toe te kennen.

Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Op de site van vrouwe Justitia vind je ook het register van nevenfuncties. Rechters zijn min of meer verplicht om er nevenfuncties op na te houden, niet dat ze niet genoeg werk hebben aan het rechter zijn, maar zo ‘houden ze voeling met de maatschappij’(sic). Even kijken dus wat de nevenfuncties van de rechter in het gevalletje Hogeschool Windesheim-werknemer zijn. Blijkt de gestrenge man in zijn vrije tijd plaatsvervangend voorzitter te zijn van het LVGS (het Landelijk Verband voor Gereformeerde Schoolverenigingen) en voorzitter van het college van beroep van de Hogeschool Drenthe. Alle alarmbellen in mijn hoofd begonnen tegelijkertijd te rinkelen, hoezo onafhankelijke rechtspraak? De zoektocht kon beginnen.

Niets zo lekker dan het oude turfwerk, stukje voor stukje, rechtbank na rechtbank, rechter na rechter, het register met de nevenfuncties er op nageslagen, met de minuut werd mijn verbijstering en ontzetting groter en groter. Waar ik ‘voorzitter van de heemkring ‘de ronde molen’ als nevenfunctie verwachtte, las ik ‘voorzitter college van beroep christelijke hogescholen Windesheim’, ‘plv. voorzitter bezwarencommissie personeel van Chr. Hogescholen Windesheim Zwolle’, ‘secretaris Raad van Toezicht van Openbaar onderwijs Zwolle en regio’, Vice voorzitter college van beroep Hogeschool Windesheim’, ‘Lid van beroepenveld SAXION hogeschool Enschede’, ‘Lid beroepscommissie voor examens ROC Landstede’, ‘lid raad van toezicht stichting scholengroep Christelijk Onderwijs Landstede Zwolle’, ‘Lid college van beroep voor examens Hogeschool NOVI’ enz … enz…

Bijna de helft van de rechters, verbonden aan de kantongerechten zijn direct of indirect door hun nevenfuncties, verbonden of verbonden geweest met het onderwijs. Dat gaat van het onschuldige ‘lid van de medezeggenschapsraad van basisschool ‘het klaviertje’ vanwege de kleine spruit, tot het, in mijn ogen, minder onschuldige ‘docent communicatie’ en het bedenkelijke ‘Lid van de raad van toezicht van ROC X’ en al het bovenstaande dat u al heeft kunnen lezen. En dan gaat het alleen maar over de rechters van dienst en niet over de rechters plaatsvervangers. Mag ik dan twijfelen aan die onafhankelijkheid van de rechtspraak waar onze ex minister pal voor staat?

Wij weten met zijn allen dat er ‘golfvriendjes’ bestaan, dat er iets is als onzichtbare netwerken van bestuurders die echt niet facebook, hyves, of LinkdIn genoemd worden en waar alleen insiders kennis hebben van ons-kent-ons, wie-kent-wie en niets-voor-niets.

Met meer dan een bezwaard hart heb ik het turfwerk naast me neergelegd en mijn gedachten gingen onmiddellijk uit naar al die collega docenten in het land die zich in de laatste jaren van reorganisatie, fusies en boventalligheid tot de rechter hebben gewend in de hoop een rechtvaardige beslissing te mogen aanhoren. Hoevelen zijn er niet teleurgesteld? Hoevelen hebben mogen horen dat de werkgever zijn wettelijke plicht niet is nagekomen maar dat dit nog geen reden is om de schade te vergoeden. Hoeveel keer heeft de rechter van dienst het ons-kent-ons, wie-kent-wie en niets-voor-niets laten meewegen in zijn beslissing, de gestrenge heer of mevrouw is immers onderdeel van het nevenfunctienetwerk en vrouwe Justitie is het zicht ontnomen door een blinddoek. Nevenfuncties waar hij het spel speelt van de oude wijze man of vrouw die bij Salomon op schoot heeft gezeten, voor het leven benoemd en niet gehinderd door wetboek of rechtsregels spreekt hij in zijn nevenfuncties (Salomons)oordelen uit. In hoeverre mag een collega docent er nog op vertrouwen dat de rechter van dienst nog onafhankelijk is als het golfvriendje van de rechter ‘voorzitter van de beroepscommissie van de hogeschool zus of zo’ is?

Met zwaar gemoed ga ik het nieuwe jaar in. Het wordt een jaar van bezuinigen, ook bij het onderwijs. De volgende ronde reorganisaties worden aangekondigd. Sommige van de collega docenten zullen de ‘afvloeiing- en boventalligheidslijsten’ niet pikken en de gang naar de rechter maken, voor hun geldt niet ‘bezint eer ge begint’ maar ‘sla er eerst het register van de nevenfucties op na’.

J.Jeronimoon