In de Volkskrant van vandaag schrijven meisjes lezenswaardige stukken over het onderwijs aan jongens.
9 Reacties
Hele katern Het hele katern is gewijd aan de problemen van jongens in het onderwijs; echt interessant!
jongens kunnen niet .. of willen niet Soms, in momenten van gebrek aan politieke correctheid, denk ik wel eens dat het gaat om interessant versus saai onderwijs, om zaken die iedereen kan leren versus zaken waar niet iedereen voor geschikt is, waar je slimmer of abstracter voor moet kunnen denken.
Als ik nu kijk op de verschillende HBO opleidingen die ik ken, dan bestaat een groot deel van het onderwijs uit samenwerken in projectgroepjes. Overal zie ik bij die (gemeende) groepjes hetzelfde: de meisjes hebben braaf de agenda voorbereid, hebben de notulen gemaakt en starten iedere projectgroepvergadering als een volleerd voorzitter. De jongens hangen er wat bij, proberen excuses te bedenken waarom ze iets niet gedaan hebben en laten zich braaf alles zeggen wat de meisjes vinden dat er moet gebeuren. Zelden merk ik dat jongens het initiatief nemen, de leiding avn de vergadering nemen en hun mening doordrukken, als ze er al een hebben.
Nu zijn al die dingen die de meisjes doen eigenlijk nogal simpel: wat is er moeilijk aan een agenda uitprinten en notulen plaatsen, wat is er lastig aan een planning maken. Ik vind het bepaald geen uitdagend werk en probeer er zelf ook zoveel mogelijk onderuit te komen. Niet eens omdat het zo veel werkt is, maar het is zo vreselijk saai.
Als die groepjes een website moeten maken, dan zijn het zijn het de jongens die het doen. Ingewikkelder werk en plotseling vinden ze het wel interessant, hebben ze wel ideeën en gaan ze wel aan het werk.
Onderwijs is grotendeels saai geworden: wis- en natuurkunde zijn saaier, meer gericht op braaf dan op denken, de didactiek is saaier.
Dit past bij de gemanagede en gejuridiseerde maatschappij. Op bijna alle niveaus is er vooral behoefte aan zorgvuldige uitvoerders van procedures. De jongensbanen verdwijnen dus. Dat geldt ook voor technisch handwerk, vooral industrie, dat is verdwenen. Het onderwijs volgt de illusie van een bestuurlijke werkelijkheid.
Laat je het gebeuren dan? @1_1_2010
Als het onderwijs saaier is geworden, dan ligt dat toch ook aan de leerkrachten die dat laten gebeuren en dus geen tegenwicht bieden? Hoe zeldzaam is onderwijs zoals de natuurkunde van Kees Hooyman (in het Volkskrant-katern p. 36, artikel van Marjon Bolwijn)? (Sterk sturend-uitdagend in klassiklae interactie, dan aan het werk met de opgaven; jongens die achten en negens halen waar ze bij andere vakken de kantjes eraf lopen))
Interessant katern. Wekt bij mij de associatie op dat onderwijs meer en meer wordt gegeven vanuit de doelen en de boekjes, dan vanuit wat de leerlingen aan uitdaging nodig hebben. Dat zoiets voor meisjes niet rampzalig lijkt uit te werken, war het dat voor jongens wel doet, is nauwelijks een lichtpuntje. In die zin heb je misschien gelijk, en is ook het onderwijs sterker in de greep geraakt van de IDAP-mentaliteit (Ik Doe Alleen het Proces), ‘ik doe alles volgens het boekje.’
Ben.
Dat laat ik soms gebeuren Op plaatsen waar ik invloed heb op mijn eigen onderwijs laat ik dat, tegen de zin van mijn leidinggevende, niet gebeuren.
Op plaatsten waar ik geen enkele invloed heb, want volledig competentiegericht en massaal, met enorme projecten, strak geregiseerd en wel 100 projectgroepjes heb ik die invloed niet. Daar probeer ik collega’s en studenten gedoseerd te overtuigen het anders te gaan doen, maar mijn invloed is beperkt en ik probeer al te Don Quichiotterig gedrag te voorkomen. Inderdaad: hieruit kun je lezen dat het niet mogelijk is om in alle openheid te pleiten voor goed onderwijs. Dat gebeurt overal Ben, via intimidatie, door eenvoudigweg een megaschool te hebben waar de individuele keuzes van docenten niet aan de orde zijn. Het kan niet dat jij als individuele docent met je paar groepjes iets anders doet dan de 80-100 andere groepjes en de 32 collega’s waar je direct mee samenwerkt
32 collega’s @1_1_2010
Of je het dan laat gebeuren, was generiek bedoeld, dus die 32 collega’s laten het gebeuren.
Of dat tij in je eentje, als docent, is te keren: dat denk ik ook niet.
De vraag is: hoe dan wel? Dat platform van Rinnooy-Kan en Maassen-van den Brink gaf geen antwoord op die vraag, althans niet iets dat in de buurt komt van wat ik als antwoord zou kunnen zien.
Ben
dirigerend denken U denkt namens een dirigerende overheid?
Hoeft niet hoor. Groepjes ouders en leerkrachten kunnen er heel goed zelf wel uit komen. Hebben ze geen dirigenten voor nodig.
IDZB Vergeet niet de uitdrukkelijke keuze van de school van Hooyman voor bevoegde eerstegraders als docent! Bij voldoende vakkennis staat een docent “boven de methode” en kan hij lesgeven vanuit de IDZB-competentie (Ik doe het zonder boek).
Veel docenten zijn daar niet meer toe in staat: Theorieboek/Opgavenboek/Uitwerkingenboek/Toetsenboek. En voor (leraren-)vragen kan hij terecht op de internetsite van de uitgever.
Als ik nu kijk op de Als ik nu kijk op de verschillende HBO opleidingen die ik ken, dan bestaat een groot deel van het onderwijs uit samenwerken in projectgroepjes.
Wat is een groot deel?
10%?
33%?
50%?
57%?
Hoe sterk verschilt dit percentage tussen de opleidingen?
Het varieert Ik ken vier opleidingen van nabij.
Bij opl. A gaat het om ongeveer 20%
Bij opl B, C en D om zo’n 70%. Dat is afhankelijk hoe de stage is geregeld. Op twee werkt de stage ook in met groepjes, op de andere opleiding is stage wel individueel. Afstudeeropdracht is steeds individueel.
Opl A is eigenlijk pre HBO.
Reacties zijn gesloten.
Copyright & kopiëren; 2024|WordPress thema door MH Themes
Hele katern
Het hele katern is gewijd aan de problemen van jongens in het onderwijs; echt interessant!
jongens kunnen niet .. of willen niet
Soms, in momenten van gebrek aan politieke correctheid, denk ik wel eens dat het gaat om interessant versus saai onderwijs, om zaken die iedereen kan leren versus zaken waar niet iedereen voor geschikt is, waar je slimmer of abstracter voor moet kunnen denken.
Als ik nu kijk op de verschillende HBO opleidingen die ik ken, dan bestaat een groot deel van het onderwijs uit samenwerken in projectgroepjes. Overal zie ik bij die (gemeende) groepjes hetzelfde: de meisjes hebben braaf de agenda voorbereid, hebben de notulen gemaakt en starten iedere projectgroepvergadering als een volleerd voorzitter. De jongens hangen er wat bij, proberen excuses te bedenken waarom ze iets niet gedaan hebben en laten zich braaf alles zeggen wat de meisjes vinden dat er moet gebeuren. Zelden merk ik dat jongens het initiatief nemen, de leiding avn de vergadering nemen en hun mening doordrukken, als ze er al een hebben.
Nu zijn al die dingen die de meisjes doen eigenlijk nogal simpel: wat is er moeilijk aan een agenda uitprinten en notulen plaatsen, wat is er lastig aan een planning maken. Ik vind het bepaald geen uitdagend werk en probeer er zelf ook zoveel mogelijk onderuit te komen. Niet eens omdat het zo veel werkt is, maar het is zo vreselijk saai.
Als die groepjes een website moeten maken, dan zijn het zijn het de jongens die het doen. Ingewikkelder werk en plotseling vinden ze het wel interessant, hebben ze wel ideeën en gaan ze wel aan het werk.
Onderwijs is grotendeels saai geworden: wis- en natuurkunde zijn saaier, meer gericht op braaf dan op denken, de didactiek is saaier.
Dit past bij de gemanagede en gejuridiseerde maatschappij. Op bijna alle niveaus is er vooral behoefte aan zorgvuldige uitvoerders van procedures. De jongensbanen verdwijnen dus. Dat geldt ook voor technisch handwerk, vooral industrie, dat is verdwenen. Het onderwijs volgt de illusie van een bestuurlijke werkelijkheid.
Laat je het gebeuren dan?
@1_1_2010
Als het onderwijs saaier is geworden, dan ligt dat toch ook aan de leerkrachten die dat laten gebeuren en dus geen tegenwicht bieden? Hoe zeldzaam is onderwijs zoals de natuurkunde van Kees Hooyman (in het Volkskrant-katern p. 36, artikel van Marjon Bolwijn)? (Sterk sturend-uitdagend in klassiklae interactie, dan aan het werk met de opgaven; jongens die achten en negens halen waar ze bij andere vakken de kantjes eraf lopen))
Interessant katern. Wekt bij mij de associatie op dat onderwijs meer en meer wordt gegeven vanuit de doelen en de boekjes, dan vanuit wat de leerlingen aan uitdaging nodig hebben. Dat zoiets voor meisjes niet rampzalig lijkt uit te werken, war het dat voor jongens wel doet, is nauwelijks een lichtpuntje. In die zin heb je misschien gelijk, en is ook het onderwijs sterker in de greep geraakt van de IDAP-mentaliteit (Ik Doe Alleen het Proces), ‘ik doe alles volgens het boekje.’
Ben.
Dat laat ik soms gebeuren
Op plaatsen waar ik invloed heb op mijn eigen onderwijs laat ik dat, tegen de zin van mijn leidinggevende, niet gebeuren.
Op plaatsten waar ik geen enkele invloed heb, want volledig competentiegericht en massaal, met enorme projecten, strak geregiseerd en wel 100 projectgroepjes heb ik die invloed niet. Daar probeer ik collega’s en studenten gedoseerd te overtuigen het anders te gaan doen, maar mijn invloed is beperkt en ik probeer al te Don Quichiotterig gedrag te voorkomen. Inderdaad: hieruit kun je lezen dat het niet mogelijk is om in alle openheid te pleiten voor goed onderwijs. Dat gebeurt overal Ben, via intimidatie, door eenvoudigweg een megaschool te hebben waar de individuele keuzes van docenten niet aan de orde zijn. Het kan niet dat jij als individuele docent met je paar groepjes iets anders doet dan de 80-100 andere groepjes en de 32 collega’s waar je direct mee samenwerkt
32 collega’s
@1_1_2010
Of je het dan laat gebeuren, was generiek bedoeld, dus die 32 collega’s laten het gebeuren.
Of dat tij in je eentje, als docent, is te keren: dat denk ik ook niet.
De vraag is: hoe dan wel? Dat platform van Rinnooy-Kan en Maassen-van den Brink gaf geen antwoord op die vraag, althans niet iets dat in de buurt komt van wat ik als antwoord zou kunnen zien.
Ben
dirigerend denken
U denkt namens een dirigerende overheid?
Hoeft niet hoor. Groepjes ouders en leerkrachten kunnen er heel goed zelf wel uit komen. Hebben ze geen dirigenten voor nodig.
IDZB
Vergeet niet de uitdrukkelijke keuze van de school van Hooyman voor bevoegde eerstegraders als docent! Bij voldoende vakkennis staat een docent “boven de methode” en kan hij lesgeven vanuit de IDZB-competentie (Ik doe het zonder boek).
Veel docenten zijn daar niet meer toe in staat: Theorieboek/Opgavenboek/Uitwerkingenboek/Toetsenboek. En voor (leraren-)vragen kan hij terecht op de internetsite van de uitgever.
Als ik nu kijk op de
Als ik nu kijk op de verschillende HBO opleidingen die ik ken, dan bestaat een groot deel van het onderwijs uit samenwerken in projectgroepjes.
Wat is een groot deel?
10%?
33%?
50%?
57%?
Hoe sterk verschilt dit percentage tussen de opleidingen?
Het varieert
Ik ken vier opleidingen van nabij.
Bij opl. A gaat het om ongeveer 20%
Bij opl B, C en D om zo’n 70%. Dat is afhankelijk hoe de stage is geregeld. Op twee werkt de stage ook in met groepjes, op de andere opleiding is stage wel individueel. Afstudeeropdracht is steeds individueel.
Opl A is eigenlijk pre HBO.