Op school worden meer sociale vaardigheden verlangd dan vroeger waardoor meer kinderen dan vroeger slecht functioneren.
2 Reacties
bij iedereen zit wel een schroefje los De diagnose AUTISME geeft ouders recht op extra voorzieningen voor hun kind. Ik denk dat het ter voorkoming van een kostenexplosie belangrijk is om bij de besteding van publieke middelen 4 aspecten te onderscheiden:
* dienen de middelen vooral het individuele welzijn van de betreffenden of het algemene welzijn? Bij het voorkomen dat de jeugd ontspoort zijn beide aspecten aanwezig
* staat de omvang van de gebruikte middelen in een redelijke verhouding tot de nagestreefde en bereikbare doelstellingen?
* kan en/of moet zo v t van mensen die van bepaalde extra voorzieningen gebruik maken een bijdrage in de vorm van inzet of geld gevraagd worden en mag er dwang uitgeoefend worden? B.v. in het geval bij taallessen voor allochtonen.
* worden de belangen van “redelijke” of “normale” mensen voldoende gerespecteerd bij de keuze voor extra voorzieningen voor abnormale mensen? Rugzakleerlingen in een klas van normale kinderen kan de rechten van “normale” kinderen op goed onderwijs aantasten. De invoering van de bv was omgekeerd een aantasting van de rechten van abnormale, in casu meer dan gemiddeld intelligente kinderen, op passend onderwijs. De eis tot het aanbrengen van voorzieningen voor gehandicapten kan soms onbedoelde neveneffecten hebben t. k. v. “normale” mensen b. v. het aanbrengen van voorzieningen voor gehandicapten in kleine historische boten.
Ik heb het hier over het transparant maken. In combinatie met morele overwegingen moeten beleidsverantwoordelijken zo acceptabele keuzes kunnen maken.
“Een schroefje los” is geen uitdrukking uit het psychiatrisch vakjargon. Maar er zijn blijkbaar veel leerlingen die een zwak maar zichtbaar streepje tonen in hun psychisch spectogram waarmee hun plaats bepaald wordt in het autistisch spectrum. Vroeger konden die leerlingen voldoende meekomen met de ‘normale’ leerlingen en het moet mogelijk zijn om het onderwijs weer zo in te richten dat dat kan zonder dat de “spectralen” te veel aandacht opeisen.
Sommigen sparen die kaarten….., …. ik ken zelfs gezinnen die er een extra inkomen aan overhouden.
Vroeger heette dat gewoon ‘slecht hebben leren lezen of schrijven’ of ‘jongetjes moeten zich wat vriendelijker en socialer gedragen’.
Nu heet dat Autisme of ADHD.
Er is een hele industrie op gezet die er massa’s geld aan verdient.
Ook de scholen.
In stand houden die twijfelgevallen. Straks is er niemand meer normaal.
Reacties zijn gesloten.
Copyright & kopiëren; 2025|WordPress thema door MH Themes
bij iedereen zit wel een schroefje los
De diagnose AUTISME geeft ouders recht op extra voorzieningen voor hun kind. Ik denk dat het ter voorkoming van een kostenexplosie belangrijk is om bij de besteding van publieke middelen 4 aspecten te onderscheiden:
* dienen de middelen vooral het individuele welzijn van de betreffenden of het algemene welzijn? Bij het voorkomen dat de jeugd ontspoort zijn beide aspecten aanwezig
* staat de omvang van de gebruikte middelen in een redelijke verhouding tot de nagestreefde en bereikbare doelstellingen?
* kan en/of moet zo v t van mensen die van bepaalde extra voorzieningen gebruik maken een bijdrage in de vorm van inzet of geld gevraagd worden en mag er dwang uitgeoefend worden? B.v. in het geval bij taallessen voor allochtonen.
* worden de belangen van “redelijke” of “normale” mensen voldoende gerespecteerd bij de keuze voor extra voorzieningen voor abnormale mensen? Rugzakleerlingen in een klas van normale kinderen kan de rechten van “normale” kinderen op goed onderwijs aantasten. De invoering van de bv was omgekeerd een aantasting van de rechten van abnormale, in casu meer dan gemiddeld intelligente kinderen, op passend onderwijs. De eis tot het aanbrengen van voorzieningen voor gehandicapten kan soms onbedoelde neveneffecten hebben t. k. v. “normale” mensen b. v. het aanbrengen van voorzieningen voor gehandicapten in kleine historische boten.
Ik heb het hier over het transparant maken. In combinatie met morele overwegingen moeten beleidsverantwoordelijken zo acceptabele keuzes kunnen maken.
“Een schroefje los” is geen uitdrukking uit het psychiatrisch vakjargon. Maar er zijn blijkbaar veel leerlingen die een zwak maar zichtbaar streepje tonen in hun psychisch spectogram waarmee hun plaats bepaald wordt in het autistisch spectrum. Vroeger konden die leerlingen voldoende meekomen met de ‘normale’ leerlingen en het moet mogelijk zijn om het onderwijs weer zo in te richten dat dat kan zonder dat de “spectralen” te veel aandacht opeisen.
Sommigen sparen die kaarten…..,
…. ik ken zelfs gezinnen die er een extra inkomen aan overhouden.
Vroeger heette dat gewoon ‘slecht hebben leren lezen of schrijven’ of ‘jongetjes moeten zich wat vriendelijker en socialer gedragen’.
Nu heet dat Autisme of ADHD.
Er is een hele industrie op gezet die er massa’s geld aan verdient.
Ook de scholen.
In stand houden die twijfelgevallen. Straks is er niemand meer normaal.