Klimaatonderzoek en de overeenkomst met het onderwijs

Simon Rozendaal heeft in Elsevier een verslagje geschreven over zijn gesprekken met een aantal dissidente klimaatonderzoekers.

De overeenkomsten met onderwijs zijn beangstigend.

9 Reacties

  1. Dissidente onderzoekers
    Meestal hebben `dissidente onderzoekers’ het gewoon bij het verkeerd eind en krijgen ze veel te veel aandacht van de media. Maar soms…..

    • Inderdaad. Het probleem is
      Inderdaad. Het probleem is natuurlijk uitvinden wanneer dat ‘soms’ is…

  2. Kuddegedrag…
    Elsevier: Nederland is een vrij land, jawel, veel vrijer dan heel veel andere landen, maar ook hier heeft de vrijheid van meningsuiting grenzen. Als iedereen denkt dat de hemel groen is, wordt het niet gewaardeerd wanneer iemand zegt dat de hemel blauw is.
    Inzake het klimaat weten we het allang, dat mensen die een ander standpunt verkondigen inzake de opwarming van de aarde, de laan uitgestuurd worden.
    Inzake het onderwijs: idem dito.
    En hoe noemen we dat ook alweer? ……….juist!

    • Kuddegedrag op deze site
      …komt net zo goed voor. De discussie over het gezakte onderwijspeil kan men hier op de site als allang beslist beschouwen. Komt iemand van buiten met een dissidente mening, dan wordt hij beleefd maar beslist gekielhaald.
      Ik wil met nadruk stellen dat ik met veel genoegen mee doe aan dat kielhalen, en dat ik vind dat we daar goede redenen voor hebben, maar zoiets wordt door een tegenstander net zo goed als kuddegedrag beschouwd. We hoeven dus niet verbaasd te zijn wanneer dat klimaatartikel met veel instemming door Luc Stevens of een andere goeroe wordt aangehaald.

      • Toch geen reden
        voor mij, om met ’n beleefd blub blub naar de bodem te zinken.
        Het genoegen om mee te doen aan het kielhalen en de zelfvoldane zelfverzekerheid daarover, doet me denken aan ’n middel dat erger is dan de kwaal.

      • en toch…
        Het klinkt zo eerlijk: we doen het zelf ook. Maar het is tegelijkertijd de relativering van het gezonde verstand. Er is een verschil of je tijdens een etentje opmerkt dat die medewerker “wim” het verkeerd ziet en dat dat wel eens gevolgen kan hebben voor je volgende subsidievraag of opdracht of dat je lekaar met argumenten probeert te overtuigen of onderuit te halen.
        Die relativering is dodelijk. Het twijfelen aan je eigen gelijk op andere basis dan op basis van argumenten is dodelijk voor “de waarheid”.

        Als alles relatief is, wordt kanibalisme een kwestie van smaak.

        • Goeie metafoor ’45: “Als
          Goeie metafoor ’45: “Als alles relatief is wordt kannibalisme een kwestie van smaak.” Die probeer ik erin te houden (in mijn systeem tenminste)!

        • Inz. de profeet en de kudde
          Dat ziet u goed: de argumenten horen de doorslag te geven. Ik zeg ook niet dat wij ons schuldig maken aan kuddegedrag, maar ik kan me wel voorstellen dat een tegenstander dat zo ziet (zodra we met genoeg voor een kudde zijn). Daarom zou ik dat klimaatverhaal er maar niet bijhalen. Iedereen kan zo’n verhaal voor zijn eigen doeleinden gebruiken. Zowel de geïsoleerde profeet, die als enige het licht ziet (één klein dorpje bleef zich verzetten), als de meerderheid met het gezond verstand (iedereen merkt toch dat het warmer wordt?) kan hier steun in vinden. En dan is het net als in de oorlog: beide partijen strijden met God aan hun zijde.

Reacties zijn gesloten.