26 maart: tijd voor actie

Leraren en leerlingen bundelen krachten tegen falend onderwijsbeleid

De SP steunt de leraren en leerlingen die actie gaan voeren voor de kwaliteit van het onderwijs en meer waardering voor de leraar. Op 26 maart om 15.00 organiseren leraren een Manifestatie op het Plein voor de Tweede Kamer. De leerlingen van het Laks hebben zich daarbij aangesloten. SP-Kamerlid Jasper van Dijk: “Het is veelzeggend dat leerlingen én leraren samen actie willen voeren voor beter onderwijs.”

De acties zijn gericht tegen het schrale onderwijsbeleid van de regering.
Echte investeringen blijven achterwege, de ophokplicht leidt tot nutteloze lessen en de leraar heeft nauwelijks inspraak. Van Dijk: “Leraren en leerlingen zijn het zat. Het is tijd voor forse investeringen. Dus geen verslechteringen, zoals het plan van Plasterk om de verlofregeling voor oudere leraren af te schaffen (de Bapo-regeling). Daarmee wordt de rekening bij de oudere leraar gelegd, terwijl extra geld buiten de onderwijsbegroting moet worden gevonden.”

Ook het voorstel om schoolmanagers te laten bepalen wat een leraar gaat verdienen, leidt tot protesten. Dat leidt tot willekeur en verdeeldheid in de lerarenkamer. Veel beter is een algemene salarisverhoging en een stevige koppeling tussen opleiding en salaris. Van Dijk: “Een minister met visie zou inzien dat er dit jaar knopen moet worden doorgehakt. De problemen zijn bekend, gelet op Dijsselbloem, de ophokplicht en het lerarentekort. Het wordt tijd voor een trendbreuk.”

30 Reacties

  1. ouders en managers voor meer kwaliteit
    Vreemd dat slechts leraren en leerlingen inzien dat de kwaliteit omhoog moet. Waar zijn de ouders? Willen die geen goed onderwijs voor hun kinderen? Als ouder wil je toch het beste voor je prinsje en je prinsesje? En waarom komen de onderwijsmanagers niet in actie? Zij willen op de site van de school toch kunnen pronken met het fantastische onderwijs dat er gegeven wordt? Ouders en managers hoor je niet. Ik begrijp dat niet. Waarom schrijft alleen Aleid Truijens in de Volkskrant over onderwijs? Waarom wordt niet iedere week de krant overstelpt met brieven van bezorgde ouders? Heeft BON voet aan de grond bij het tijdschrift Ouders van nu, of J/M (of hoe heten die bladen?)? Welke BON’er schrijft er een goed artikel voor?

    • 26 maart
      Ouders denken op korte termijn en vooral in het directe belang van hun kind(eren). Zij zien de misstanden pas op het moment dat zij er mee worden geconfronteerd (het moment dat hun zoon/dochter in het onderwijs terecht komt) en ouders vertonen dan liefst conflictvermijdend gedrag, immers hun zoon/dochter zou er eens de dupe van kunnen worden.
      Een begrijpelijke reactie.

      • Stemmen met de voeten
        Het beschreven oudergedrag doet zich zeker voor. Een BON-nige school zou echter wel eens een dermate grote aantrekkingskracht op ouders kunnen hebben dat ze met de voeten gaan stemmen en hun kind juist op díe school plaatsen. Een school waar gewoon les wordt gegeven, het overgrote deel van de lessen ook daadwerkelijk plaatsvindt en waar het kind echt iets leert zou voor menig ouder een verademing zijn.

        • Stemmen met de voeten!
          Stemmen met de voeten heb ik zelf mee mogen maken toen ik werkzaam was op een havo-vwo school, die beslist niet groter wilde worden dan 900 leerlingen.
          Het gevolg was wachtlijsten en een leerlingenstop.
          Ergo: ouders weten meestal prima wat goede scholen in de omgeving zijn; ze kiezen vaak liefst voor een wat kleinere school (geborgenheid, veilige omgeving, aandacht). Maar ja, als je, net zoals ik nu, in een situatie zit dat er bijvoorbeeld geen enkele basisschool te vinden is waar ze níet aan realistisch rekenen doen … dan heb je geen keuze. En over schoolgrootte: kleinschalige MBO-opleidingen zijn er nauwelijks meer, met de ROC’s. Je kunt als ouder geen kant meer op. Dan “slik” je je ongenoegen maar – omwille van de kinderen. Maar zo schieten we geen steek op natuurlijk.

      • blikveld politici 4 jaar, ouders hoogstens 6 jaar.
        Als ouderraadlid heb ik dat conflictmijdend gedrag uit eigen observatie kunnen waarnemen.
        Seger Weehuizen

    • Paradox
      Paradoxaal genoeg hebben veel ouders belang bij slecht onderwijs dat softe leerdoelen stelt in plaats van harde. Iedere ouder die zelf het VWO niet heeft aangekund, vindt het prachtig dat zoonlief of dochterlief dit nu wel kan, of beter: lijkt te kunnen. Dat dit vaak alleen mogelijk is door de versuffing en versofting, dat weten velen niet en als ze het weten zal het ze een rotzorg zijn. Onder andere hierdoor kan slecht onderwijs zichzelf in stand houden, en zelfs als kool groeien ten koste van goed onderwijs.

      Maar de kwaliteit van het onderwijs is dan ook alleen in goede handen bij de echte experts, de docenten, niet, althans zeker niet in de eerste plaats, bij de ouders.

  2. levée en masse voor revolutionaire veranderingen
    Het is goed dat de SP, althans Jasper van Dijk, inziet dat een actie van leraren en leerlingen voor beter onderwijs, (overigens in de eerste plaats tegen tegen de misstanden in het onderwijs), de voorkeur moet hebben boven een staking van leraren om hoger salaris en betere arbeidsvoorwaarden. (jammer dat hij de ouders niet genoemd heeft). Het is ook correct dat het geld dat daarmee gemoeid is binnen de onderwijsbegroting moet worden gevonden. Maar anders dan hij lijkt te bedoelen. Want veel exta geld zal Plasterk niet krijgen. En er moeten knopen worden doorgehakt. Omdat er vast niet veel meer geld naar “onderwijs” zal gaan moet men het doorhakzwaard binnen het onderwijs hanteren. Het slechte salaris en de betutteling van de leraren op de werkvloer is een belangrijke reden van het nu al onafwendbare lerarentekort. Deze beide oorzaken kunnen verdwijnen door het vrijwel geheel wegsnijden van de grote hiërarchische laag van directeuren coördinatoren managers etc. vanaf net boven de werkvloer. De strijd moet gericht worden tegen het voortbestaan van semi-onafhankelijke miniministeries van onderwijs en geldslurpende adviesbureaux en onderwijsresearchinstellingen. Mindere actie- of stakings-doelstellingen komen overeen met het bedelen om oplapwerk. Seger Weehuizen

    • S16
      En waarom zou een rector van een scholengemeenschap schaal 16 moeten krijgen? Dat gebeurt! Dat verzin ik niet! 14 lijkt mij goed genoeg. 1e graders (die ook werken in het 1e graads gebeid) S12 (of LD, hoe je het noemt, maakt me niet uit), conrectoren 13 en rectoren 14. Bovenschoolse managers S9 (MBO+ niveau, goede MEAO’ers kunnen dat wel). Moet je opletten hoeveel geld er dan over blijft voor de docenten.

      • Schaal 16
        Ik zie zelfs niet in waarom een rector schaal 14 zou moeten krijgen. Evenveel verdienen als de meestverdienende docent lijkt me meer dan genoeg.

        • schaal 16 – mark79
          ref schaal 16 – mark79 – 13/03/2008

          hartgrondig mee eens ; en nog iets belangrijks : die rector zal voor zijn geld ook als docent moeten optreden, dus lessen moeten geven ; bijvoorbeeld een halve weektaak ;

          maarten

        • Wel marktconform
          Je moet wel marktconform belonen. Wat voor docenten geldt moet ook voor bestuurders gelden. Toch? Onder omstandigheden zou schaal 16 best wel eens redelijk kunnen zijn. Rector zijn is zwaar werk, vergis je niet.

          • wisselende markten
            Op het moment dat een student slaagt voor het vakinhoudelijke deel van zijn opleiding is hij een stuk “koopwaar” van zowel de onderwijsmarkt als de markt waartoe zijn leervak behoort. Als hij kiest voor het onderwijs moet hij in veel gevallen een garantie hebben dat zijn werkgevers geen misbruik zullen maken van zijn daardoor mogelijke afnemende waarde op de andere markt. Bij een eventuele promotie naar een leidinggevende functie in het onderwijs, zoals die van rector of directeur, speelt die garantie geen rol. De sollicitant solliciteert naar een leidinggevende functie en heeft als asset zijn ervaring in het onderwijs. Het salaris waarvoor hij in aanmerking komt wordt dus bepaald door zijn waarde op de algemene markt voor leidinggevenden en de kwaliteiten van collega-leraren die ook voor die functie in aanmerking willen komen.
            Seger Weehuizen

          • Re: wel marktconform
            Managers zouden een negatief inkomen moeten hebben als je hen naar waarde zou betalen (vrij naar Tinbergen). Rector zou je slechts tijdelijk moeten zijn, daarna moet je weer gewoon full-time les gaan geven. Dat kan niet als je schaal 16 gaat geven aan de rector… Een goede secretaresse is belangrijk en die kun je voor heel wat minder dan schaal 16 krijgen.

    • indirecte kosten in onderwijs
      de grote indirecte kosten-posten in onderwijs zijn de betuttelende, ministeriele, ambtelijke, overheidelijke, dirigerende, beherende, verplichtende, ondersteunende, adviserende, coordinerende, overleggende, vernieuwende, zeurende, ruziende, extracurriculaire, dissiderende, ludieke en daarmee vergelijkende bezigheden van iedereen, die NIET voor de klas staat en direct met onderwijs bezig is ;

      die sector zuigt -een ruwe schatting- 30 procent weg van het geld voor het eigenlijke werk ; dat is veel te veel ;

      eigenaardig, dat al die adviseurs en -eurtjes daar nog niet op gekomen waren ; zou niet moeilijk moeten zijn om de remedie te vinden :

      [1] tien procent overhead (overhead = indirecte kosten) is genoeg ; het kan zelfs ook voor minder ;
      toelichting :
      er bestaan uitgebreide studies naar de kosten-verdeling in non-profit organisaties, waaruit kan blijken dat deze zeer ruim varieren en in veel gevallen veel te hoog zijn ;

      [2] het verschil tussen de niveaus van salariering voor docenten en voor manasjement/beglijding/adviezzen/en-zo-meer wordt afgebouwd ;
      super salarissen of super vergoedingen, met geld van het ministerie, worden niet langer meegerekend in de budgettering ;
      in plat nederlands heet dat : op weg naar een “platte organisatie” ;

      [3] de minister stelt een cap op de indirecte uitgaven van elke school, in bovenstaande zin ;

      [4] de minister begint aan het ontrafelen van mega school-organisaties, door voor personele overhead kosten een cap te stellen ;

      leuk detail :
      mw bijsterveldt heeft gisteren, in de tweede kamer (ref: schoolboeken), gerept over een Task Force (gaat 45 millioen euro kosten) die de scholen gaat bij staan in de europese aanbesteding van schoolboeken ;
      mijn conclusie : er kan van alles, maar het eerst nodige kan (nog) niet !

      weehuizen heeft gelijk als hij pleit voor revolutionaire veranderingen ; minder is niet goed genoeg ;

      maarten

  3. Beste Jasper.
    Leraren bundelen hun krachten niet met leerlingen tegen falend onderwijsbeleid.
    Drie verschillende agenda’s komen nooit samen. Salarisverhoging en dan niet 3 tientjes, scholieren die niet opgehokt willen worden en politici, die al ’n jaar of 30 met minzame beloften komen, rijmen niet.
    Echte visie en dat die ontbreekt, dat klopt dan weer wel.

    • Er is veel geld
      De belangen van de leraren op de werkvloer, de leerlingen die naar school komen om te leren en hun ouders vallen samen onder de noemer “beter onderwijs” en er is geen enkele reden waarom de genoemde personen niet tot één agenda zouden kunnen komen. Hun tegenstanders zijn de mensen die door promotie de werkvloer hebben verlaten en organisatorische en ideologische taken gekregen hebben en andere van direct onderwijs geven vrijgestelden alsmede de politici van vooral de regeringspartijen die nauwe banden hebben met de goedverdienende trendsetters in de onderwijshiërarchie. De genoemden tegenstanders hebben geen belang bij goed onderwijs maar bij het handhaven en het consolideren van de status quo. De van onderwijs geven vrijgestelden zijn talrijk en goedverdienend en vormen een enorme kostenpost zonder dat hun aanwezigheid tot beter onderwijs heeft geleid. Als Plasterk beweert dat hij geen geld heeft om het salaris van de lesgevers flink te verhogen liegt hij, camoufleert hij zijn politieke machteloosheid of heeft hij een geheime agenda. De macht van de verenigde leraren, leerlingen en ouders moet gelegen zijn in de eendracht waarmee zij dit aan hem duidelijk maken.Seger Weehuizen

      • Veel geld
        en politieke machteloosheid maakt droevig.
        Veel geld
        en ’n nog geheime agenda is spannend.
        Wie van de drie?

        • kansloze actie/staking op 26 maart
          Op de voorlopige website van de optandige Randstadleraren heb ik een bijdrage geplaatst om hen aan te sporen om het geld voor betere salarissen daarvandaan te halen waar het binnen het budget van het ministerie van onderwijs niet efficiënt gebruikt wordt. Mijn tekst luidde: BEGIN De leraren op de werkvloer moeten zich realiseren dat er wel degelijk geld is voor een forse salarisverhoging. Op de scholen lopen vele functionarissen rond die aanmerkelijk meer verdienen dan zij. Functionarissen van adviebureau’s en onderwijsreseachers nemen ook een grote hap uit het onderwijsbudget. Deze enorme aantallen dure mensen zijn aangesteld in het kader van onderwijsvernieuwingen die de kwaliteit van het onderwijs niet verbeterd hebben en kunnen dus maar het beste grotendeels ontslagen worden. Daar kan dan de genoemde forse salarisverhoging voor de werkelijk belangrijke mensen, de leraren op de werkvloer, van betaald worden. END. Deze tekst lijkt verdwenen te zijn, waarschijnlijk om reden van solidariteit. Volgens mij heeft de actie/staking van 26 maart daardoor op financieel gebied geen enkele kans van slagen meer.Seger Weehuizen

          • Hm
            Ik ben geen strateeg en weet niet wat het beste is. Ze kiezen er wellicht voor de schoolbesturen/schoolleidingen niet bij voorbaat tegen zich in het harnas te jagen omdat ze hopen dat ook die zich aan zullen sluiten. Ik kan me daar wel wat bij voorstellen. Samen ten strijde maakt meer indruk dan je laten verdelen en dus niet heersen.
            Managers op scholen zijn niet per se De Vijand. Ook al zit een coordinator in schaal 12, of een rector in schaal 14, dat betekent niet dat die niet graag goed opgeleide leraren wil kunnen aannemen tegen een schaal 12. En het betekent niet dat die ook niet liever zou zien dat er minder personeel uitvalt door de hoge werkdruk.
            Dat iemand blij is met z’n eigen hoge salaris betekent niet dat hij verder niet achter de acties kan staan.

            Kortom: wat mij betreft is die actiedag op 26 maart een goede kans op in elk geval opschudding in onderwijsland. Van de AOB moeten we het niet hebben, en er zal toch IETS moeten gebeuren. Betere alternatieven dan de acties van lerareninactie.nl zijn mij nog niet bekend.

          • Sorry Seger,
            Maar aan het

            Sorry Seger,
            Maar aan het budget van de minister heb ik geen enkele boodschap. Dat zoekt hij maar fijn met vriendje Bos uit. Ik ga dus ook niet zoeken waar in het budget ruimte zit om docenten financieel fatsoenlijker te behandelen. Daar is Plasterk met zijn ambtenaren voor ingehuurd. Ik constateer slechts financieel en ander (werkdruk) onfatsoenlijk werkgeverschap en verlang een betere behandeling voor mijn beroepsgroep. Hopelijk zijn velen, dat goed georganiseerd, bereid kracht bij te zetten. Dat moet op korte termijn maar of dat 26/3 lukt? Ik heb mijn twijfels. Acties lijken onvermijdelijk maar als je het doet moet je het wel verdomd goed doen!

          • Mee eens historica. Het
            Mee eens historica. Het budget van Plasterk is onze zorg niet. Kwaliteit van onderwijs is onze zorg.

            Vooralsnog lijkt de actie van 26/3 mij wel de beste optie. Wachten tot mei om dan actie te voeren voor de 3,5% van de AOB? Daar krijg je al helemaal niemand voor de straat op, en zelfs indien wel, dan wordt er nog niets substantieels bereikt.

          • Pin em vast!!!!!
            Historica en Classica,
            Dat de actievoerders/stakers niet hebben willen wachten op de uitslag van het overleg tussen de gevestigde onderwijsbonden en minister Plasterk is op zichzelf heel goed nieuws. De bonden hebben zitten slapen en soms vraag je je af aan welke kant ze eigenlijk staan. Dat de opstandige leraren samen willen werken met de opstandige scholieren is ook heel goed nieuws en met de mensen die schrijven dat die samenwerking door verschillende deelbelangen uit elkaar zal vallen ben ik het niet eens. Wat ik niet wil is dat Plasterk tijd kan winnen door te beweren dat het hogere soldij voor de rank and file van zijn collega’s van de andere departementen moet komen. Geef hem geen kans voor uitvluchten! Laat hem erkennen dat het onderwijs een grote cirkusvoorstelling geworden is waar handige jongens en meisjes veel geld verdienen zonder dat de leerlingen er veel wijzer van worden. Hij moet onmiddellijk het snoeimes gaan hanteren. HET GELD “IS” ER. Eis dat het eindelijk efficiënt gebruikt gaat worden. Alles en iedereen die niet kan aantonen dat hij nuttige dingen doet moet weg van de plaats waar hij zit. Veel wordt duidelijk uit de analyse van Hans Wansink in “De Volkskrant” waarvan Hals net een blog heeft gemaakt.
            Seger Weehuizen

          • acties ‘voorbarig’
            Volgens Marleen Barth:

            ‘Dit plan ga ik uitvoeren’, riep minister Plasterk toen het rapport LeerKracht! van de commissie Rinnooij Kan vorig jaar september uitkwam.

            Het duurde echter drie maanden alvorens hij zijn reactie in de vorm van een Actieplan LeerKracht gereed had. Eind februari zijn de onderhandelingen tussen vakbonden, werkgevers en de minister over de beschikbare € 1,1 miljard echt van start gegaan. Ambtelijke molens draaien langzaam, geen wonder dus dat de onrust onder leraren zo langzamerhand begint te groeien. Onrust die er op enkele scholen zelfs heeft geleid tot de oproep om op woensdag 26 maart geen lessen meer te verzorgen. En dan hebben we ook nog columnist Aleid Truijens van de Volkskrant die deze week uithaalt naar de vakbonden omdat die volgens haar vooral de belangen behartigen van voorhossers (leraren die voor de Herziening Onderwijs Salarissen in 1985 van toenmalig minister Deetman al in dienst waren van een school) en geen oog hebben voor jonge academici in het onderwijs. Deze aantijgingen raken kant noch wal. CNV Onderwijs is met een eigen eisenpakket dat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat vertegenwoordigd aan de onderhandelingstafel. Wat wij willen is: meer hogere salarisschalen voor leraren met lesgeven als hoofdtaak, terugbrengen van het aantal stappen in de schaal naar twaalf, de werkdruk herkenbaar verminderen en de mogelijkheid voor iedereen in het onderwijs een uitstekende seniorenregeling te treffen. Op dit moment roepen wij dus niet op tot stakingsacties. Wij willen de onderhandelingen een faire kans geven. Dat zijn we onszelf en het onderwijs verplicht. Als blijkt dat we er echt niet uitkomen zal CNV Onderwijs niet aarzelen om op te roepen tot protest!

          • faire kans op wat?
            Plasterk wil de honorering van de docenten nog sterker afhankelijk maken van het oordeel van de schoolleiders. Deze financiële afhankelijkheidsvergroting is in strijd met het streven naar weer grotere onafhankelijkheid en verantwoordelijkheid van de docent bij het lesgeven. Plasterk mag dan wel voor de terugkeer van literatuuronderwijs zijn; het zijn holle woorden zo lang hij de bovenbouw HAVO/VWO financieel onaantrekkelijk laat voor academisch gevormde docenten. Niks wachten. Opstand!
            Seger Weehuizen

          • Ben het met je eens
            Kon er gisteren geen reactie achteraan typen, vanwege maximum van 2000 woorden, maar ik vind het hoog tijd dat leraren professionele arbeidsomstandigheden eisen, en de bonden doen het niet voor ons. Sterker nog: wat mij betreft beledigen ze ons, door de niet-concrete of, indien wel concreet, volstrekt slappe eisen die ze op tafel leggen.

            We zijn al die jaren veel te braaf geweest, hebben het allemaal maar gepikt en in stilte gehoopt op beter. De bonden zijn nog steeds te braaf, hoog tijd dus dat we beseffen dat we het zelf moeten doen. Lerareninactie.nl komt met stevige eisen, maar wel terechte eisen. En noodzakelijke eisen om te voorkomen dat de huidige leegloop in een nog hoger tempo doorgaat.

            Ik zie het alweer voor me: straks een CAO afgesloten, bonden tevreden, personeel absoluut niet, problemen in het onderwijs worden alsmaar groter, een hoop gemor, en niemand die actie onderneemt. Alleen al daarom zouden we massaal onze kans moeten grijpen en onze steun betuigen nu er wel een groep zijn stem laat horen, ook al is het volgens de bonden ‘te vroeg en niet fair om de onderhandelingen geen kans te geven’. Als deze actie geen bijval krijgt, komt er niet gauw een nieuwe. Bovendien kan het duidelijk maken hoe hoog de nood is, en zo juist een steun zijn voor de bonden.

          • Plasterk moet rekening
            Plasterk moet rekening houden met zijn eigen partijideologie: de ‘gewone man’ moet profiteren. Dus de VMBO-leraar, tweedegraders, onbevoegden, etc . Niet een ‘kleine’ groep betweterige academici. Politiek en electoraal kiest Plasterk voor een nietszeggende middenkoers.

          • Ik weet dat het zo werkt bij
            Ik weet dat het zo werkt bij de PvdA, maar de club gaat wel al decennia aan 1 feit voorbij: juist de kinderen van ‘de gewone man’ moeten het hebben van goed onderwijs. Bij slecht onderwijs wordt in de ‘upper class’ de schade nog beperkt door het milieu van het kind, en eventueel door een duur huiswerkinstituut. De kinderen van ‘de gewone man’ echter, zijn bij slecht onderwijs verloren.

          • de in de steek gelaten achterban
            Toch gaat het ook om de VMBO-leraren en de onbevoegden. Het leven is in de randstad heel wat duurder dan in de provincie en het financiële water staat veel randstedelijke leraren tot aan de lippen. (De hoogte van het onderwijzerstractement was vroeger verbonden aan de woonplaats; in Amsterdam kon je er immers niet nog een geit en een paar kippen bij houden). Als je taak zwaar is, is het veel moeilijker om zuinig te leven, je eigen band repareren etc.. In hoe verre laag opgeleide ouders begrijpen dat ze in de maling genomen worden weet ik niet. De propaganda van de schoolorganisaties is van een Amerikaanse doortraptheid en misschien geloven die ouders echt dat een school vooral “leuk” moet zijn.
            Seger Weehuizen

Reacties zijn gesloten.