in temporum meliorum expectatione

Seger suis sociis salutem dicit
Na de maandenlange discussies op de website van BON heb ik geen nieuwe inzichten meer die ik hier verwoorden kan. Het is mijn volledige overtuiging dat ingrijpende verbeteringen in het onderwijs pas mogelijk zijn nadat het politico-educatieve complex, “de onderwijsprovincie”, ontmanteld is. Meer geld naar het onderwijs is bij de huidige structuur verkwistender dan het bouwen van de betuwelijn. De macht van van de onderwijsinstellingen binnen het genoemde complex is door de . BIO-wet onlangs nog vergroot. De staatssecretaressen van “ Onderwijs” lappen de belangen van leer(ge)willige leerlingen aan hun pantoffel. Minister Plasterk heeft gezegd dat hij de grote scholenorganiasties nergens toe kan dwingen en dat investeringen in de nieuwe grote scholengebouwen niet verloren mogen gaan. Nu ook van Dijk van de PSP van mening is dat de problemen bij het onderwijs vooral door meer geld opgelost moeten worden verwacht ik niet meer dat langs politieke weg een oplossing mogelijk is. Alleen burgerlijke ongehoorzaamheid kan nog iets uitrichten. Daaraan zouden ouders, leraren en leerlingen moeten deelnemen. Dit is niet het gevoelen van een substantieel aantal BON-leden en niet overeenkomstig de strategie van het BON-bestuur. Om bovengenoemde redenen trek ik mij nu terug uit de discussie maar ik blijf haar wel volgen. Ik zal nog wel navorsen hoe het met het stichten van scholen zit en ook probeer uit te vinden of het Nederlandse onderwijs terecht niet valt onder de bepalingen van de vrije Europesed markt. Waarom zou een Duitse organisatie geen school in Venlo mogen stichten?. Onderzoekt het BON-bestuur wel de mogelijkheden voor een class action?
Zodra ik merk dat de BON-leden een opstand willen zal ik mij weer melden.
Bonleden die vinden dat het tijd is voor acties worden verzocht onderstaaand te reageren.
Valete

10 Reacties

  1. Pontius Pilatus
    Waste zijn handen in onschuld. Als de politiek verantwoordelijken dat bij de komende onderwijsenquete ook doen kom ik in opstand.

  2. Heel flink.
    Dit klinkt allemaal heel flink, maar inmiddels ben ik wel genezen van het idee dat leraren op eigen kracht iets kunnen bereiken. Dank je voor het aanbod.

    Doe mij maar de stille diplomatie, dat heeft in korte tijd meer opgeleverd dan twee of drie opstandige, ongeduldige leraren.

    Verder vind ik het van ondankbaarheid getuigen jegens BON. En dat neem ik jullie wel kwalijk. Er wordt hard gewerkt, en jullie weten(!) dat er hard gewerkt wordt- waarom dan ook nog eens eisen dat BON het vakbondswerk voor haar rekening neemt?

    Ik vind dit een kinderachtige reactie.

    • Er is niet enkel stille diplomatie
      Ik denk dat BON zich bijzonder luid heeft laten horen. En eerlijk gezegd, ik denk ook dat een fiks conflict met uitgebreide stakingen zou helpen. Zo krijgen andere werknemers het ook voor elkaar. Ik denk alleen niet dat docenten daartoe bereid zijn. De verdeeldheid is te groot en het zijn watjes, die docenten (mezelf incluis).

      Ik zet mijn kaarten nog steeds op de luide en duidelijke boodschap. Het is een onderwerp dat velen aangaat en de kennis over de staat van ons onderwijs in NL is enorm vergroot vergeleken met anderhalf jaar geleden. Toen las je er zelden over, nu dagelijks.

      • Het gaat er mij om
        dat je NAUWELIJKS 1 JAAR geleden niets had waar je terecht kon, behalve BON. Van je collega’s moest je het al helemaal niet hebben (ik bedoel niet jullie, maar de collega’s op mijn school).

        Ook hebben we in het begin actie proberen te voeren, maar daar was geen animo voor. Toen had het bestuur daar nog wel oren naar, inmiddels -zeer terecht- niet meer.

        Ik vind het ondankbaar om mensen die zoveel gedaan hebben, nu in de schoenen te schuiven dat ze te braaf en te politiek zijn. Overigens, het valt niet te ontkennen dat BON elitair is: wat is daar op tegen? Liever een paar mensen met een goed stel hersenen in het bestuur, dan een stel heetgebakerde vakbondsleiders.

        Ik heb inmiddels mijn bekomst van al het schreeuwerige gedoe. Het loopt op het ogenblik, invergelijking met een jaar geleden, bijzonder goed.

        Overigens is het onwaar dat het bestuur ver van ons afstaat: een mailtje volstaat. Mark P. is dagelijks actief op het forum. Wat zijn de verdere wensen?

        Over actie gesproken: weet je dat je van vierduizend tientjes nog niet eens een fatsoenlijke tank kunt kopen? Hoe zouden wij de oorlog moeten winnen?

        Wie klein is moet slim zijn: en BON is slim, heel erg slim.

    • Concreet
      heeft het nog niets opgeleverd voor de lesboer. En ik denk dat het ook niet gaat gebeuren zolang er ‘onderhandeld’ wordt.

      • Fritzi, dat onderhandelen is pas van de laatste tijd.
        Hiervoor, een jaar tot een half jaar geleden, kon je rustig spreken van een media-offensief, gevoerd door BON. Dat heeft in ieder geval wel veel uitgehaald. Vergeten we dat dan maar voor het gemak? Overigens leek dat media-offensief halverwege de rit ook niet veel op te leveren. En toen, opeens, was daar een ommezwaai.

        Je weet niet wat de stille diplomatie oplevert. Ze is nog in volle gang.

        Het is overigens helemaal een saaie periode. En de komende maanden wordt het er niet beter op. Grote vakantie, komkommertijd.

        Pas na de vakantie, als de scholen beginnen -Prinsjesdag- mag je weer iets substantieels verwachten.

        En onze lonen, Fritzi, en de grootte van de klassen: dat alles zal, wat er ook gebeurt, niet op korte termijn veranderen. Onmogelijk. Niemand die je daarbij helpen kan. (Tenzij, ja natuurlijk, als nu ALLE docenten… wekenlang… alle scholen dicht… ) Vergeet het, dat gebeurt niet.

        80% van onze collega’s vindt de problemen niet zo groot. (En bedenk: dat is echt geen tekortkoming van BON).

        • Scheiding van doelstellingen
          Het is op het forum al een aantal malen aan de orde geweest: Bon is geen vakbond die belangen van individuele leraren behartigt.

          Bon concentreert zich op Beter Onderwijs, een doelstelling die zeker parallellen kan vertonen met de doelstelling van een onderwijsvakbond, maar uiteindelijk zijn het verschillende zaken. BON- en vakbondsbelangen staan b.v. tegenover elkaar zodra de vakbonden de belangen van leden verdedigen die slecht onderwijs verzorgen.

          Ik vind dat wat de BON doelen betreft er al heel veel goeds in gang gezet is en ik ben het bestuur zeer erkentelijk hiervoor. En ik verwacht dat BON heel expliciet niet mijn persoonlijke belangen als werknemer in het onderwijs behartigt, daarvoor ben ik al lid van een bond en heb ik een rechtsbijstandverzekering.

          Planeten Paultje

      • onderhandelen is de weg
        Fritzi, in een democratie heb je geen alternatieven dan onderhandelen. Welk alternatief en realistisch plan van aanpak zie jij dan voor je?

  3. Je terugtrekken is niet de manier
    Seger. Jammer. Je terugtrekken is denk ik niet de manier om iets te veranderen.

    • @ seger
      Hoe ging dat weer in het latijn, “Seger, zij die sterven gaan, groeten u”

Reacties zijn gesloten.