ALV in de Trouw

Toch maar een knip en plak aktie. Uit de Trouw van vandaag.

Aanvulling: daaronder ook de versie uit de azijnpissersbode (Volkskrant). Over zeuren gesproken…..
Maar de Volkskrant heeft natuurlijk jaren lang meegedaan aan het ophemelen van HNL

[Aanvulling van een webmaster [m79]: de versie van de NRC staat onderaan.]

Beter Onderwijs Nederland (BON) wil niet alleen maar zeuren, zo bleek zaterdag tijdens de allereerste ledenvergadering. “Voordat je het weet zijn we de VOL, de Vereniging van Ontevreden Leerkrachten. Dat laten we niet gebeuren.”

“Dit komt nog een beetje amateuristisch over”, zegt filosoof en BON-voorzitter Ad Verbrugge na wat geharrewar over de begroting. Maar dat vergeven de leden van de kersverse vereniging hem grif, zo blijkt uit het royale applaus dat opstijgt uit een uitpuilende collegezaal van de Technische Universiteit Eindhoven. Wiskundedocent Gerard Verhoef grijpt het woord, om de BON-bestuursleden voor hun inzet te bedanken: “Dit betekent waanzinnig veel voor mij, professioneel en emotioneel. Dat klinkt dramatisch, en dat is het ook.”

Ze maken zich zorgen, de ruim vierhonderd leraren die hier bijeen zijn voor de allereerste BON-vergadering. Over het ‘nieuwe leren’, waarin de nadruk ligt op vaardigheden en ‘competenties’. Over de verschraling van de vakkennis bij hun leerlingen en studenten, die – zoals onlangs bleek – bijvoorbeeld nauwelijks meer kunnen spellen. En over de onderwijskundigen, politici en managers die het onderwijs hervormen zonder daarbij de docent te betrekken.

“Er zijn bijna geen contacturen meer, de leraar is gereduceerd tot procesbegeleider”, zegt een hbo-docente, die anoniem wil blijven uit angst voor repercussies op school. Wie het nieuwe leren bekritiseert, vindt volgens haar totaal geen gehoor bij het management: “Critici worden als groep genegeerd en als individu buiten spel gezet.” Meer BON-leden hebben die ervaring, blijkt. Bij het Meldpunt Intimidatie van de vereniging kwamen tot nog toe zo’n 200 klachten binnen.

Kritiek leveren mag en moet, zo houdt Verbrugge de docenten voor: “Maar we willen geen klaagvereniging zijn.”

Ventileerde de BON vorig jaar nog vooral haar ontevredenheid, in 2007 wil de vereniging ook een positieve bijdrage leveren aan het debat.

Daarom krijgt formateur Wijffels binnenkort een lijst met voorstellen voor het nieuwe kabinet, en werkt het bestuur aan de ontwikkeling van een BON-keurmerk voor scholen. Ook wil de vereniging, die nu nog vooral uit docenten in het voortgezet en hoger onderwijs bestaat, meer ouders, leerlingen en studenten werven. “We overwegen een gezinslidmaatschap”, grapt Verbrugge.

De BON wil dus niet alleen treuren over de teloorgang, maar ook meedenken over de verbetering van het onderwijs. Dat een beetje klagen intussen wél prettig is, blijkt uit de staande ovatie voor hogeschooldocent Wim Sterken. Die verwoordt zijn frustraties in het ironische ‘Competentielied’, dat hij onder pianobegeleiding ten gehore brengt: “Lieve God, u moet me helpen, ik krijg ze niet meer gemotiveerd. En dan moet ik ze ook nog leren leren, dat heb ik zelf nog nooit geleerd.”

NOTES: ‘Er zijn bijna geen contacturen, de leraar is slechts procesbegeleider’; Wat wil de BON?; Beter Onderwijs Nederland, in 2006 opgericht door filosoof Ad Verbrugge en enkele geestverwanten, heeft inmiddels ruim 3200 leden. De vereniging pleit onder meer voor:; meer zeggenschap van docenten over de inrichting van het onderwijs; meer nadruk op de vakinhoudelijke en algemene vorming van leerlingen; een royaal aantal contacturen per vak; meer ‘ouderwets’ klassikaal onderwijs; herstel van het verschil tussen theoretische en praktische opleidingen; strengere overheidscontrole op de eindexamens, om de kwaliteit van diploma’s te waarborgen; een hogere salariëring voor docenten

================================================
Volkskrant
================================================
EINDHOVEN Beter Onderwijs Nederland is een vereniging van leraren. Dat staat vast, want voorzitter en boegbeeld Ad Verbrugge zei het zaterdag in de openingsspeech van de eerste jaarvergadering.

Het auditorium van de Technische Universiteit Eindhoven zit met vierhonderd man vol. De vrouwen, de ruime meerderheid van onderwijsgevenden, zijn met een kwart ondervertegenwoordigd. Allochtonen zijn er nauwelijks. De gemiddelde leeftijd lijkt ruim boven de 50 te liggen.

Onderwijs staat weer op de agenda, en dat is voor een aanzienlijk deel aan BON toe te schrijven. De BON-bestuurders vulden afgelopen maanden de opiniepagina’s met hun pleidooien tegen modieuze onderwijsvernieuwingen in het algemeen en competentiegericht onderwijs in het bijzonder.

Maar wat beweegt de achterban van deze bruisende vereniging? Het wordt een beetje duidelijk als hoogleraar Marijk van der Wende, geen lid, een voordracht houdt waarin zij duidelijk maakt dat competenties (ofwel vaardigheden) niet alleen in het Nederlandse onderwijs oprukken, maar overal in Europa. En dat dat misschien niet alleen maar slecht is.

De zaal, tot dan toe een brave applausmachine, mort. Sommige aanwezigen vertrekken. Henk Vergeer loopt hoofdschuddend de deur uit. ‘Wat een gelul.’

De 56-jarige Vergeer is leraar Nederlands aan een gymnasium in Alkmaar, waar hij aan het begin van het jaar altijd op het bord schrijft: ‘Gymnasium is elite’. Hij zegt: ‘De laatste decennia is er een immense schade aan de inhoud van het onderwijs toegebracht. Het ergste is dat er steeds meer geld wordt besteed aan het management van scholen.’

Hub Baggen, leraar economie in Roermond, is 61 jaar. Volgens hem verkeert het Nederlandse onderwijs in een diepe crisis. ‘Vroeger was ik onderwijzer op een basisschool en legde ik uit hoe procenten werken. Nu werk ik op een atheneum en leg ik nog steeds uit hoe procenten werken.’

Maar het grootste gevaar is dat leraren alleen maar zessen geven, om van het gezeur af te zijn. Baggen deelt nog onvoldoendes uit.

Intussen zit Henk Mennes (52) verbijsterd achter zijn thee. Mennes hekelt vooral ‘al dat toetsen en testen, al die leerlingvolgsystemen’. Hij werkte op de Vrije School, maar ook daar drong deze trend door. Nu leidt hij leraren op voor de Vrije School. Mennes’ grootste bezwaar tegen het moderne onderwijs is dat het kind niet meer centraal staat. Maar hij moet toegeven dat bij BON niemand het over het kind heeft. ‘In het bestuur zit geen enkele onderwijzer. Alleen maar hoogleraren.’

NOTES: Beter Onderwijs Nederland wil nog dit jaar een keurmerk lanceren voor scholen ‘die werken in de geest van Beter Onderwijs Nederland’.; Voorzitter Ad Verbrugge zei tijdens de eerste jaarvergadering van zijn vereniging, zaterdag in Eindhoven, dat met enkele scholen al wordt gesproken over het keurmerk.; BON is een jaar geleden begonnen met een programma dat gericht is op meer aandacht voor kennis in het onderwijs, minder aandacht voor competenties, en herwaardering van de leraar.; Tot nu toe opereerde de vereniging vooral in de publiciteit, waar met veel succes de aanval werd ingezet op modieuze onderwijsvernieuwingen.; Scholen die het keurmerk willen verwerven, moeten aantonen dat ze werken met kleine groepen, bevoegde leraren, veel ingeroosterde contacturen, veel aandacht voor kennis en minder aandacht voor algemene vaardigheden.

===============================================
NRC
================================================
Beter Onderwijs Nederland is niet de Vereniging van Ontevreden Leerkrachten, zegt rector magnificus Hans van Duijn van de Technische Universiteit Eindhoven. De vereniging is ook niet de hobby van een klein clubje gefrustreerden, zegt filosoof Ad Verbrugge, voorzitter van Beter Onderwijs Nederland (BON). Toch laten de sprekers op de eerste jaarvergadering zich vrijwel uitsluitend negatief uit over de toestand van het huidige Nederlandse onderwijs. “Rampzalig en schadelijk”, noemt Van Duijn het Nederlandse onderwijsbeleid. Verbrugge zegt dat hij zich “geen illusies” maakt: de schade valt niet binnen een paar jaar te herstellen. Het is de taak van BON, aldus de voorzitter, om de publieke opinie van de problemen te doordringen. De enige spreker die later iets positiefs over het onderwijs zegt, hoogleraar onderwijskunde Marijk van der Wende van de Universiteit Twente, krijgt hardop kritiek in plaats van applaus.

De ledenvergadering, met aansluitend een symposium over de staat van het Nederlandse onderwijs, trok naar schatting ruim 600 leden naar het auditorium van de Eindhovense universiteit.

Sinds de oprichting heeft BON geregeld de publiciteit gehaald met kritiek op de huidige onderwijspraktijk. De grootste ergernis is het ‘nieuwe leren’, waarbij leerlingen zich overwegend zelfstandig de lesstof eigen maken en leraren vooral als coach optreden. Volgens BON moet de leraar weer een centrale positie in het onderwijs krijgen. Hij moet weer voor de klas instructie geven, zodat leerlingen weer basiskennis opdoen.

Een ander struikelblok is volgens BON het management op scholen. Er zijn te veel managers, is de boodschap. Bovendien zouden ze leraren te veel administratieve taken opleggen, wat ten koste zou gaan van het lesgeven.

De wensen van de vereniging blijven niet zonder weerklank: onder meer het Wetenschappelijk Instituut van het CDA spreekt met BON over onderwijsvisies.

Kritiek op BON was er het afgelopen jaar ook. Rancuneuze leraren zouden hun eigen koninkrijkje voor de klas weer terug willen en de vereniging zou weer terug willen naar de onderwijspraktijk van de jaren vijftig. Niettemin meldden zich vele honderden mensen als lid.

Diverse toespraken op het symposium zijn koren op de molen van de aanwezigen. Publicist Paul Scheffer roept in herinnering dat Nederland internationaal slecht scoort met het hoge aantal schoolverlaters. Onderwijs moet leerlingen weer burgerschap bijbrengen, aldus Scheffer, en er moet een parlementaire enquête komen naar het onderwijsbeleid.

Vmbo-leraar Wim van de Merwe wint de sympathie van de aanwezigen door te laten zien hoe hij zijn leerlingen enthousiast maakt voor het lassen. Ook leraar Wim Sterken mag een open doekje in ontvangst nemen. Hij zingt het Competentielied, waarin hij zich beklaagt over de vele “veranderingsprocessen” die hij als leraar heeft moeten doorstaan.

Twee onderwijskundigen vergasten het publiek op zeer uiteenlopende visies. Hoogleraar Greetje van der Werf van de Rijksuniversiteit Groningen blijft het dichtst bij de boodschap van BON door met cijfers te onderbouwen dat het niveau op de basisschool en de middelbare school in de afgelopen jaren is gedaald. Vooral haar opvatting dat managers op scholen de juiste condities zouden moeten scheppen voor leraren, “en meer niet”, krijgt veel bijval uit de zaal.

Dat geldt bepaald niet voor het verhaal van hoogleraar Marijk van der Wende. Het niveau van de publieke discussie over onderwijs stelt teleur, zegt zij. Het is tegenwoordig “politiek correct” om te zeggen dat managers niet deugen, en een “woordenstrijd zonder feiten” bederft de discussie over het nieuwe leren. Van der Wende toont optimisme over ontwikkelingen als meer contacturen in het hoger onderwijs en wachtlijsten voor gymnasia. Als ze vervolgens zegt dat BON niet zo’n gepolariseerd standpunt in het onderwijsdebat zou moeten innemen, protesteren enkele aanwezigen hardop. Verbrugge wordt op zijn beurt toegejuicht met zijn boodschap dat hij niet zal ophouden met polariseren.

En dat willen de leden ook niet. Van der Wende is onterecht optimistisch, zegt leraar Duits W. Smeets van het Bouwens van der Boijecollege in Panningen. “Ik voorspel dat het onderwijs naar de verdommenis gaat als het zo doorgaat.” Smeets ergert zich aan managers, zegt hij. “Zij gaan op studiereis naar het buitenland. Daar hebben wij niets aan.” Lesgeven, daar gaat het volgens Smeets om. “Maar als je kritiek hebt, ben je een mopperaar.”