Het is mogelijk dat er werkelijk een kentering is in het denken over het onderwijs en dat er hoop is op maatregelen die leiden tot het opruimen van de talrijke misstanden die er nu zijn. Niet omdat er nu pas kritiek geleverd wordt op het onderwijsbeleid. Vincent Icke heeft ( NRC Handelsblad 14 maart), citerend uit eigen werk , laten zien dat hij meer dan 20 jaar geleden al protest aantekende tegen het doen en laten van de beleidsmakers. En ikzelf – en sommige anderen – deden dat meer dan dertig jaar geleden al. Het haalde, toen, niets uit.
Vermoedelijk is er zoiets als de ‘tijdgeest’, die nu pas de geesten rijp maakt voor beter inzicht. Ondertussen is de analyse van Vincent Icke op een aantal punten heel belangrijk. Hij laat zien hoe het bederf in alle lagen van het onderwijs is doorgedrongen en hoe de tekorten van het basisonderwijs worden meegenomen naar het voortgezet en vandaar weer naar het hoger onderwijs.
En ook dat de achteruitgang niet alleen de alpha- en gammarichtingen treft maar evengoed de bètastudies. Ik bedoel , er zullen niet zo veel mensen zijn die het erg vinden dat de classicus nieuwe stijl vergeleken met vroeger maar een halve studie achter de rug heeft en dat een hedendaagse predikant de Bijbel niet in de grondtekst kan lezen. Maar dat natuurkundigen en medici ook hebben moeten inleveren is een vaststelling die heel wat pijnlijker is.
Iemand die ook al geruime tijd een scherpe blik richt op de gebeurtenissen in het onderwijs is Aleid Truijens. Zij vertelt ( de Volkskrant 14 maart) over dhr Rinnooy Kan die op een symposion van BON suggereerde dat mevr Truijens zeker terug wilde naar de tijd vóór 1995, toen ‘ de overheid heer en meester was in het onderwijs. In die pre-lumpsumtijd werd àlles, de inhoud van het onderwijs en de vorm, de salarissen en de lesprogramma’s van bovenaf bepaald.’ Het valt me tegen van Rinnooy Kan dat hij gebruik maakte van zo’n goedkope discussietruc maar dat niet alleen – het hier geciteerde klopt ook niet. Zeker, het aantal lesuren stond vast. Er waren regels voor het samenstellen van vakkenpakketten, er waren eindexamenprogramma’s maar er was toch ook veel vrijheid voor de leraren om hun lessen naar eigen inzicht in te vullen. Er is nu vaak minder vrijheid.
Hoe dit ook zij: de recente gebeurtenissen aan de Universiteit van Amsterdam moeten en kunnen aanleiding zijn voor verandering, voor verbetering. Mevr. Louise Gunning heeft gezegd dat ze ‘iets heeft geleerd’. Hoeveel is niet duidelijk maar veel bestuurders hebben nog niets geleerd en willen ook niets leren. Een taai ongerief waar hard tegen geageerd moet worden om te voorkomen dat de periode van neergang nog langer gaat duren.
J.C. Traas
Vergeet niet de weerstand
Vergeet niet de weerstand tegen de exponentieel toenemende circulairedrift vanuit het Ministerie.
Mij zou het niet verbazen als dit één van de hoofdoorzaken is geweest van het huidige "zoek het dan zelf maar uit" beleid.
Inderdaad, de gele papieren
Inderdaad, de gele papieren waar de scholen wanhopig van werden.
De discussietruc van Rinnooy Kan is gevaarlijk. In het verzet van deze moderne liberalen tegen elke regeling die van de overheid komt, zien ze over het hoofd dat er helemaal niet zoveel nodig is. Nodig zijn enkele regels die gelden uit de lumpsump daar laten komen waarvoor ze bedoeld zijn. Dat is geen overdreven staatsbemoeienis.
En wat nodig is dat de leraren "hun vak weer terug krijgen" en bemoeials als Dekker cs teruggedrongen worden die er aan werken om bekwaamheden die des leraars zijn, niet in te voeren en die leraren willen controleren via een register dat niet in handen van de leraren zelf is.
D66 lijdt aan ideologische verblinding. Ineens is elke regeling verdacht. Daarmee geeft de partij, tegen haar traditionele uitgangspunten in, de macht aan ondeskundige bestuurders die aantoonbaar voor veel ellende hebben verzorgd.
Wil de alwetende econoom
Wil de alwetende econoom Rinnooy Kan naar een alomvattende TTIP? Dat wordt pas feest. Bij de blinde EU-juichapen van D66 zal ik nergens meer verbaasd om zijn. Leve de Chicago-doctrine (ook). Zie 'De gedurfde sprong voorwaarts', en mijn opmerking over de 'shock doctrine' bij 'Woede over onderwijsellende komt steeds meer aan de oppervlakte'. Via het zoekwoord 'TTIP' is er meer te vinden.
"In short, there are growing pressures from some governments and industry lobby groups to use trade agreements like the TTIP to create new markets for education services."
"However, private and for-profit education companies and several countries have been increasingly active in pressing for the inclusion of education services in trade agreements like the TTIP. Recently, for instance, the UK government indicated in its international education strategy policy that "in order to ensure the UK is best placed to take advantage of global opportunities in the education services sector, the Government will look actively at how significant trade negotiations, both ongoing and future, could address the market access barriers which our education services suppliers face in some third country markets.
Additionally, a paper published earlier this year by the conservative Cato Institute urges the United States and other countries to pursue the liberalisation of trade in education, particularly higher education that will "reduce the role of government and lead to significant growth in the presence of for-profit companies.""
Standpunten politieke
Standpunten politieke partijen over TTIP. Wat is TTIP? Rol EU-commissaris Timmermans. Stop TTIP. 18 april 2015 [twitteraccount] wereldwijde actiedag tegen TTIP. De onderhandelingen gaan door. Doe iets voor het te laat is.
De democratie van Nederland zal met het handelsverdrag verder worden uitgehold. Een 'level playing field' ('speelveld' onder dezelfde regels) voor EU en USA kan een democratie verzwakken, als een handelspartij via procederen tegen een staat haar gelijke rechten wenst te verwerven. Parlementair overeengekomen regels kunnen sneuvelen. Bijvoorbeeld: een Amerikaans bedrijf procedeert op grond van het soortgelijke handelsverdrag NAFTA (ook) tegen de Canadese staat vanwege het besluit fracking niet in Québec toe te staan. Amerikaanse bedrijven hebben een grotere thuismarkt, waardoor er veelal meer financiële macht ('oorlogskas') is om in het buitenland te opereren. Monopolies en marktmacht belemmeren juist een vrije markt. Ik hoop dat de Europese Commissie het onderwijs niet volledig vrijgeeft. De ogen zijn (nu) op het hoger onderwijs gericht. Eerder – zie: TTIP update no. 3, December 2014 – heb ik aangegeven dat via hybride constructies (publiek-privaat onderwijs; hybride geldstromen), bijvoorbeeld een internationale bachelor e-dienst (e-commerce) – vallend onder TiSA -, en onduidelijke definities van publiek en privaat onderwijs, het onderwijs (vanaf dan: 'onderwijsmarkt') door bedrijven op gelijke voorwaarden zouden kunnen worden betreden.