Afschaffen die Onderwijsraad!
In 2010 starten de nieuwe CAO-onderhandelingen. De Onderwijsraad adviseert de minister van onderwijs een beroep te doen op de sociale partners om doelmatigheid te betrekken bij de te maken afspraken. De druk zal groot zijn. En met het opvoeren van die druk is men de afgelopen week begonnen. Leraren in Actie roept de leraren van Nederland op nu van zich af te bijten.
“”
Dinsdag 10 november 2009. De eerste termijn van de behandeling van de onderwijsbegroting in de Tweede Kamer begint. De politiek heeft ambities. Al snel komt de motie Hamer ter sprake. Het onderwijs moet in Nederland gaan behoren tot de top vijf van de ranglijst van het World Economic Forum.
Volgens de Kennisinvesteringsagenda (KIA) is hiervoor een extra investering van 5 miljard euro per jaar noodzakelijk. Oppositiepartijen SP, D66 en VVD vragen zich af hoe het kabinet deze doelstelling wil bereiken zonder extra investeringen. ‘Efficiency’ is het antwoord van onderwijswoordvoerders Jan Jacob van Dijk (CDA) en Marianne Besselink (PvdA). En wat het CDA onder ‘efficiency’ verstaat, laat Van Dijk ook doorschemeren: meer inzet van ICT, minder docenten en grotere groepen.
Vrijdag 13 november 2009. De Onderwijsraad presenteert haar advies aan de regering om de problemen in onderwijsland aan te pakken. Het stuk leest alsof er nooit een commissie Dijsselbloem is geweest. Zo zouden we het juist nooit meer doen. We zouden gaan luisteren naar de leraar.
In het advies is ‘efficiency’ vervangen door ‘doelmatigheid’. Maar dat is dan ook wel het enige verschil met de retoriek van het CDA en de PvdA in de Tweede Kamer. Een prachtig een-tweetje tussen de grote regeringspartijen en de Onderwijsraad. Verder lezen we alles terug wat in het begrotingsdebat al impliciet ter sprake kwam: Geen extra investeringen, 75 leerlingen op een studieplein, leerlingen geven elkaar les, bespreken thuis via internet met elkaar de lessen van gisteren, de leraar gaat tijdschrijven, bonussen, ICT en ga zo door. Geen woord over kwalitatief hoog onderwijs, alle ballen worden gespeeld op de doelmatigheid.
Het eerste voorstel om de doelmatigheid in het onderwijs te verbeteren moet zijn: afschaffen die Onderwijsraad. Het geld dat daarmee bespaard wordt, gaat naar het primaire proces.
Peter Althuizen
voorzitter LIA
Marcel de Haas
bestuurslid LIA
Leraren in Actie (LIA) is de nieuwe vakbond voor leraren in het voortgezet onderwijs
Weg met de onverbeterlijken
Ook hier blijkt weer de twijfel of de CDA en de PvdA bereid zijn om het onderwijs gezond te maken. Zouden wij niet moeten nadenken over mogelijkheden om die partijen bij de volgende verkiezingen als machtsfactor uit te schakelen?
HORA RUIT ad 2011
Seger Weehuizen
Uitschakelen
Ik denk niet dat wij de macht of invloed hebben om het CDA en de PvdA ‘uit te schakelen’ Seger.
Op naar de politieke arena
Het CDA en het PvdA zijn inderdaad harde noten om te kraken. Maar ik denk ook aan de vergelijking van de druppels die uiteindelijk een steen uithollen. Wij hebben nog 548 dagen tot de volgende parlementsverkiezing. Ik lijkt mij dat we om te beginnen een provocerende onderwijsparagraaf voor het verkiezingsprogramma van een politieke partij moeten opstellen en deze aan alle politieke partijen moeten aanbieden. Zo garanderen wij onze politieke neutraliteit bij alle verkiezingspunten die niets met onderwijs te maken hebben. Als geen enkele politieke partij de door ons voorgestelde onderwijsparagraaf vrijwel integraal wil overnemen is naar mij dunkt het tijdstip aangebroken waarop BON de oprichting van een nieuwe partij met BONdoelstellingen moet steunen. BON heeft dan voldoende duidelijk aangegeven dat het graag politiek neutraal had willen blijven en we krijgen zo een instapje in de politieke arena waar we mee kunnen doen met de gevechten.Seger Weehuizen
2 wegen naar de verlossing
Couzijn stelt: “Sindsdien (en na enig nadenken) sta ik op het standpunt dat we ofwel de allerbeste leraren moeten werven en hun de verantwoordelijkheid laten om goed onderwijs te maken, ofwel jan-en-alleman voor het onderwijs moeten werven en dan heel strenge eisen stellen t.a.v. de resultaten (met als centraal mechanisme dat de wal het schip keert). De eerste figuur heeft mijn voorkeur” Ik deel die conclusie niet en ik vind onduidelijk wie met “we” bedoeld wordt. Maar het lijkt er op dat hij bij de eerste optie denkt aan in organisatorisch opzicht terug te keren naar de situatie van vóór de Mammouthwet. Daar voel ik ook veel voor. Maar ik heb er bezwaar tegen dat het stellen van heel strenge eisen t.a.v. de resultaten gekoppeld wordt met aan het aannemen van jan-en –alleman. Eindexamens met centraal schriftelijke opgaven en mondeling onder toezicht van een gecommitteerde waren in de tijd dat de leraren hoogopgeleid en autonoom waren regel. Er zouden “we’s” kunnen zijn die aan de strenge eisen t.a.v. de resultaten willen voldoen door te werken met hoogopgeleide docenten die een grote vrijheid van handelen hebben. Maar dan moet het stichten van scholen gefaciliteerd i.p.v. tegengewerkt worden en moet de overheid al haar eisen m.b.t. de gang van zaken (organiastie, lesmethoden) op een school schrappen.
BON kan zich wel degelijk in Onderwijsland politiek profileren en zo bijdragen aan de ondermijning van het educapolitieke complex dat door het CDA en de PvdA in stand gehouden wordt.
Seger Weehuizen
Stemhokje
Ik begin langzamerhand zo razend te worden over het gesol met het onderwijs, dat ik met de volgende landelijke verkiezingen m’n overige politieke uitgangspunten in de ijskast zet om op ’n partij te stemmen die op onderwijsgebied nog wel van realiteitszin blijk geeft.
Da’s wat we in ieder geval kunnen doen – stemmen met de voeten. En je kunt nog altijd “blanco” stemmen.
niet stemmen, blanco stemmen, van harte stemmen
Met “stemmen met de voeten” wordt meestal bedoeld “niet stemmen”. Blanco stemmen is een nog sterker middel om je ongenoegen te uiten. Maar het beste is toch om er voor te zorgen dat er een partij aan de verkiezingen meedoet met op het gebied van onderwijs een programma waar je het bijna helmaal mee eens bent.
Seger Weehuizen
Er is een enkele partij die…
…goede bedoelingen heeft met het onderwijs.
Blanco stemmen lijkt me geen optie, want dat is een weggegooide stem.
Beleid
Beleid, zo is me al vaker opgevallen, vertoont opvallend veel overeenkomsten met vrome gebedjes. Concrete meetbare doelen, bijbehorende middelen gebaseerd op juiste analyses van wat er waarom veranderd zou moeten worden ontbreken zoals gewoonlijk weer eens geheel.
Ons beleid is doelmatigheid
Ons beleid is hogere winstgevendheid
Ons beleid is kwaliteitsverhoging
Ons beleid is minder regen
Ons beleid is meer cadeautjes met Sinterklaas.
Mee eens!
LIA slaat in dit schrijven de spijker op de kop. Het gevecht in het onderwijs is het gevecht van de werkvloer, ouders en leerlingen tegen de managers. Deze managers zijn goed vertegenwoordigd in de politiek en vooral bij het CDA. Neemt niet weg dat de feiten zijn zoals ze zijn en dat betekent volhouden en samenwerken en blijven toeteren.
Onderwijsraad opheffen! Ben benieuwd wat dan niet meer goed zou gaan in onderwijsland?
Doelmatigheid nastreven zonder outputnormen is niks. Het meest doelmatig ben je als je niets meer doet, geen onderwijs meer, de kosten zijn dan namelijk ook nul.
75 Mensen in een leertuin, waarom geen 150? Leren van elkaar, waar op school of op straat?
Nee politiek eerst de exameneisen vastleggen en handhaven en dan pas nadenken over doelmatigheid.