Aankomend schooljaar gaat mijn oudste dochter naar het voortgezet onderwijs. Vorige week kreeg ik een brief dat zij in een combinatieklas havo/vwo zal komen. Omdat er veel aanmeldingen waren voor aankomend schooljaar was besloten een klas met uitsluitend vwo leerlingen te starten en de tweede vwo klas aan te vullen met hoog (cito) scorende havo leerlingen. Voor de vwo leerlingen was enkel gekeken naar de plaatsingswensen van de leerlingen zelf. Als argument gebruikte de school daarvoor dat vwo niveau sowieso hoog is.
Omdat mijn dochters schooladvies atheneum is en haar cito eind score 547 was ik daar nogal verbaasd over. Dochter zelf is vooral teleurgesteld. Ik heb daarom contact opgenomen met de school en uitleg daarover gevraagd.
Volgens de school zal mijn dochter in de combinatieklas “gewoon” les krijgen op vwo niveau. In de combinatieklas komen 9 vwo leerlingen en 14 havo leerlingen. Toetsen zullen op eigen niveau afgenomen en beoordeeld worden en de groep vwo leerlingen in de combinatieklas krijgt in het tweede jaar een eigen mentor.
In haar eigen magazine profileert de school zich als school waarin leerlingen al vanaf het begin van de middelbare school in een klas van hun eigen niveau zitten. Er zitten nu laag scorende vwo leerlingen in de uitsluitend vwo klas en hoog scorende vwo leerlingen in de combinatieklas. Ik hoorde van mijn dochter dat een ander kind in haar klas met cito score 550 zelfs in de combinatieklas geplaatst is.
Ik heb bij de school ook aangegeven dat ik me zorgen maak om het leerklimaat in de combinatieklas. Het niveau zal toch lager zijn dan in een klas met uitsluitend vwo leerlingen. En logischerwijs zullen ook meer kinderen het niveau niet halen.
Volgens de school hoefde ik me nergens zorgen over te maken. Mijn dochter zal gewoon haar vwo diploma halen en wellicht dat een aantal havo leerlingen zich aan de vwo leerlingen zal optrekken en ook vwo gaat doen.
Hoewel het plaatsen in de combinatieklas volgens de brief die ik kreeg een voorstel betrof is mij al wel te kennen gegeven dat er niets veranderd kan worden. Roosters zijn al gemaakt en dat soort dingen. De enige andere mogelijkheid is om mijn dochter op een andere school te plaatsen die tien kilometer verder ligt.
Eigenlijk ben ik best boos over de gang van zaken maar ik heb er ook belang bij een goede verstandhouding met de school te behouden.
Aankomende week is er een informatiebijeenkomst waarin uitleg gegeven gaat worden over de combinatieklas.
Graag zou ik argumenten en advies krijgen over een aantal punten zodat ik bezwaar kan maken tegen het plaatsen van mijn dochter in die klas.
-Verschil dakpanklas en combinatieklas in de praktijk? Volgens school is een combinatieklas geen dakpanklas. Ik zie zelf weinig verschil.
-Welk belang heeft mijn kind erbij dat andere kinderen zich aan haar op kunnen trekken? Het belang van de school hierin lijkt me duidelijk.
-Zijn er ergens cijfers bekend van schoolprestaties van havo/vwo en vwo brugklassen?
Indeling
Je schrijft:
Voor de vwo leerlingen was enkel gekeken naar de plaatsingswensen van de leerlingen zelf.
Wat bedoel je hier precies?
Toen ik nog leerling was in het voortgezet onderwijs (tijdje terug, ik ben inmiddels 29….) zat ik in ongeveer dezelfde situatie. De indeling van leerlingen over de verschillende brugklassen werd zogenaamd gemaakt op basis van de wensen van de leerlingen (iedere leerling mocht 2 namen opgeven van leerlingen waarbij hij graag in de klas wilde komen). In de praktijk kwam dit neer op indeling op basis van sociale klasse: de kinderen van artsen, advocaten kenden elkaar allemaal van de tennisclub of zaten al bij elkaar op de basisschool in de villawijk. De leraren van de school zorgden ook dat hun kinderen in die goede klas kwamen. Ik ben bang dat er met jouw kind een soortgelijk spelletje gespeeld wordt.
En ja, het onderwijsniveau in een klas met 9 VWO en 14 HAVO leerlingen zal lager zijn dan in een VWO klas. Ik heb het zelf met wat geluk en wijsheid gered, maar het had makkelijk anders af kunnen lopen. Ik zou in deze situatie vechten om mijn kind in een VWO klas te krijgen.
Combinatieklassen heel gewoon…
Op vele scholen zijn combinatieklassen heel gewoon.
Gedurende het schooljaar zullen de adviezen bij de rapportvergaderingen bepalen of Uw dochter aan het einde van het jaar naar havo of vwo over mag gaan.
Het beste advies is dat boven haar bureautje te plakken, want Uw dochter heeft haar lot in eigen hand.
U kunt daar natuurlijk een handje bij helpen.
verschil?
Dat iets heel gewoon is betekent niet dat het ook in het belang van mijn kind is.
De school schrijft in haar eigen magazine dat ze geen dakpanklassen wil. Toch lijkt een combinatieklas verdacht veel op een dakpanklas. Of zie ik dat verkeerd?
Ik probeer mijn dochter te helpen door te zorgen dat ze op de middelbare school direct in een klas komt die het best bij haar past.
inderdaad
Dat bedoel ik inderdaad. Er is voor de vwo leerlingen gekeken bij wie ze in de klas wilden komen. Voor mijn dochter geldt dat deze wensen ook niet gehonoreerd zijn.
Ik ben ook van plan hiervoor te strijden. Ik vind dat de hoge havo leerlingen eerlijk over de vwo klassen verdeeld moeten worden. Of dat bij de vwo leerlingen ook naar cito score gekeken moet worden.
Maar de klassen zijn ingedeeld en de roosters gemaakt en waarschijnlijk zal de school zich op overmacht beroepen.
Ik heb inmiddels wel een stuk uit 2006 gevonden over de verschillen tussen havo en vwo leerlingen waaruit blijkt dat motivatie en leerstijlen ook nogaleens verschillen tuseen havo en vwo leerlingen. Misschien dat ik daar iets mee kan…
de roosters gemaakt
Dat nog niet, denk ik. Dat kan pas met zekerheid na de rapportvergaderingen en die zijn voor zover ik weet op geen enkele school in het land al achter de rug.
Ik heb zelf in een HAVO-VWO-brugklas gezeten en dat ging prima. In klas 2 zelfs ook nog: we hadden een tweejarige brugperiode. Pas vanaf klas 3 zat ik in een gymnasiumklas.
Het zal waarschijnlijk alleen verschil maken voor die leerlingen die tussen HAVO en VWO inhangen. Zitten die in een ‘alleen VWO-klas’, dan kan het zijn dat ze het door de stimulans daar net redden. Al is het alleen maar omdat ze bij hun vriendjes in de klas willen blijven. Het verhaal dat zwakke kinderen zich op kunnen trekken aan de anderen geldt in de VWO-klas natuurlijk net zo goed als in de ‘combinatieklas’.
Zit een zwakke VWO-er in een HAVO/VWO-klas, dan is de neiging om met de vriendjes mee naar de HAVO te gaan misschien iets groter.
Voor sterke VWO-ers maakt het allemaal weinig uit, die komen er toch wel. Wellicht krijgen ze in een ongedeelde klas beter onderwijs in betere omstandigheden, maar op deze school zit dat er niet in. Er zal altijd een bepaald aantal leerlingen naar de combiklas moeten, is het niet jouw kind dan is het wel een ander. Wil je dit pertinent niet, dan zit er weinig anders op dan een andere school zoeken, denk ik.
Al met al zijn de belangrijkste factoren toch altijd het talent en de werklust van de leerling zelf, zoals Hals terecht aangeeft.
Het verhaal dat….
Het verhaal dat zwakke kinderen zich op kunnen trekken aan de anderen geldt alleen als de vwo-kinderen of de betere kinderen in de meerderheid zijn.
Combinatieklassen met merendeels havoklanten zullen het lage niveau en de anti-leersfeer gedurende het gehele jaar bepalen. In zulke klassen kun je je kind beter niet hebben.
Hetzelfde geldt voor vmbo/havo combiklassen.
lukraak
Daarom begrijp ik de keuze van de school ook niet.
indeling
Als je als school teveel leerlingen voor een vwo klas hebt en besluit om een tweede klas aan te vullen met hoge havo leerlingen waarom worden die havo leerlingen dan niet eerlijk over die twee klassen verdeeld?
En als je dat als school niet wilt zou het toch logischer zijn om de vwo leerlingen ook op basis van hun cito score bij elkaar te plaatsen?
Zeker wanneer je als school in je eigen schoolmagazine van afgelopen januari schrijft “Het is belangrijk dat leerlingen in de eerste klas meteen op hun eigen niveau functioneren,….”.
Re:indeling
Mede daardoor ben ik er bang voor dat er andere redenen zijn. Bijvoorbeeld dat de rector zijn zoontje in een VWO klas wil zonder HAVO klantjes.
misschien.
Of domheid?
nee hoor, de school is juist heel humaan.
Nee hoor, de school stelt de slimste leerlingen aan intekllectuele deprivatie bloot omdat juist zij de grootste kans zouden hebben om dat te overleven.
Seger Weehuizen
En dan
Heb je het maar te accepteren.
Ik ben nooit docent op een
Ik ben nooit docent op een middelbare school geweest en daarom roept jouw tekst vele vermoedens en vragen op. Mijn indruk uit “de groep vwo leerlingen in de combinatieklas krijgt in het tweede jaar een eigen mentor” is dat het verschil tussen VWO en HAVO pas in de 2-de klasse serieus wordt. (Heet daarom de eerste klasse dakpanklas?). De school vertelt niet hoe ze het probleem van een combinatieklas in het derde leerjaar willen oplossen. In het eerste jaar worden mogelijk geen gedifferentieerde leerboeken gebruikt. Zullen dan de moeilijkere problemen (“met een sterretje”) in de combiklas worden overgeslagen? Dat is natuurlijk nadelig voor de VWO-kinderen. De volgende vraag is: Zijn er voorbeelden van het werken met leerlingen waarvan de IQ-verdelingen 2-toppig is? Hoe heeft de school het verschil tussen een combinatieklas en een dakpanklas gedefinieerd? Intelligente kinderen systematisch gebruiken om minder slimme kinderen omhoog te trekken is kinderarbeid, dus misbruik.Seger Weehuizen
pas geopend
De school is eigenlijk een soort dependance waar alleen de eerste twee jaar middelbaar onderwijs worden gegeven. Daarna moeten de leerlingen naar een andere locatie zo’n tien kilometer verderop. De dependance is pas twee jaar geleden geopend.
Volgens de school is de combinatieklas geen dakpanklas. Hoe ze het verschil precies definieren weet ik niet, zal ik van de week nog eens vragen. Ik begreep dat het verschil vooral zit in eigen boeken en eigen toetsen en , als ik het goed heb begrepen, extra opdrachten voor de vwo leerlingen.
De school is eigenlijk een soort dependance …
Als dat zou is, zou ik voor mijn kind een mooie fiets kopen (met goed slot) en tien kilometer laten fietsen.
Als het maar niet door de bossen van Doorn is of over lange eenzame weggetjes tussen de weilanden door. Dat zou ik zéker niet riskeren.
Net een nieuwe fiets
Ik heb haar ook voorgesteld al meteen op die andere lokatie te beginnen. Maar daar ziet ze erg tegenop. Op de andere lokatie kent ze niemand en ze is niet echt een allemansvriend. Ze zou juist naar deze school gaan omdat er meer kinderen heen gaan die ze kent.
De brief waarin gemeld werd dat ze in een combinatieklas komt kreeg ik pas eind vorige week.
Praatje maken…
Dan zou ik eens een vriendelijk praatje gaan maken en alle argumenten op tafel leggen. U hebt kans dat U het wint, omdat directies nogal bang zijn van de ouders.
Maar verlang wel de hoogste baas en niet een of andere adjudant, want de laatste zal zich verschuilen achter zijn opdracht en aan zijn eigen carrière denken.
vanavond
Heb afgelopen maandag al een aantal mensen van de school gebeld. Goede gesprekken waarin ik mijn argumenten inderdaad op tafel heb gelegd. De directeur vond aanvankelijk ook dat ik goede argumenten had. Later belde hij terug en vertelde dat ik als ik het er niet mee eens ben mijn kind maar op de andere locatie moest plaatsen.
Vanavond is de informatiebijeenkomst. De directeur en twee managers zullen daar antwoord geven op vragen. Ik ga daar natuurlijk weer mijn vragen stellen en argumenten tegen het plan op tafel leggen. Ik hoop dat er meer ouders zijn die vraagtekens bij dit plan hebben.
“De directeur vond aanvankelijk…
…ook dat ik goede argumenten had.”
Dat zou ik hem onder zijn neus wrijven en vervolgens vragen waarom Uw verzoek niet gehonoreerd kan worden.
Eigen ervaring: Stá op het VWO
Voor mijn oudste dochter (diagnose hoogbegaafd) heb ik heel veel moeite moeten doen om dat op de basisschool erkend te krijgen. Uiteindelijk kon ze (na weggepest te zijn) via een andere basisschool een VWO advies krijgen. Ze haalde in één keer Gymnasium N+G
Voor de tweede dochter (ongeveer even slim) durfde ik niet nog een keer zoveel heisa te maken (heb je die moeder weer die denkt dat ze een wonderkind gebaard heeft). Ik accepteerde het HAVO/VWO advies en accepteerde de HAVO/VWO brugklas. Wat heb ik daar een spijt van. Ook nummer twee stond klaar om eindelijk een écht wat te leren. Zij is in die gemengde brugklas erg vaak voor ‘stuud’ uitgemaakt en werd aan het eind van dat eerste jaar (gemiddeld een 8) rechtstreeks naar de ongedeelde VWO-2 klas doorgestuurd. Helaas was het kwaad toen al geschied. Ze heeft zich voorgenomen om nooit meer enthousiast en hard te werken, want de kwalificatie ‘stuud’ was ze nu wel eens zat. Natuurlijk heeft ze het VWO gehaald; met allemaal zesjes en een paar perongelukke zevens. Zonde, zonde, zonde!
Ze is overigens best wel gelukkig nu hoor, maar toch!
Mijn advies: Zoek nu nog naar een school waar ze rechtstreeks in een ongedeelde VWO-klas terechtkomt. Het is echt de moeite waard!
Staan op
Volgens mij zijn het niet de ouders die ergens op moeten staan maar de kinderen zelf. En waar de sfeer van negativiteit met betrekking tot inzet en ijver vandaan komt weet ik ook niet precies maar het kunnen weerstaan van een dergelijke instelling is waarschijnlijk toch een, vergeef mij het woord, voorwaardelijke competentie. En die realiseer je als ouder niet door ergens op te gaan staan.
Zou het trouwens een idee zijn om niet op te delen naar niveau maar naar mate stuud zijn?
12 jaar
Volgens mij moeten kinderen daarin door ouders gesteund worden.
dorp
Het gaat mij nog niet eens om die ongedeelde vwo klas. Als kleine school moet je soms compromissen sluiten.
Maar in de opzet zoals die nu staat krijg je twee klassen van ongelijk niveau. Het niveau in een klas met uitsluitend vwo leerlingen zal altijd hoger zijn dan in een klas met havo en vwo leerlingen.
in gesprek
Met dat argument zou ik het gesprek aangaan met de school. Probeer hen ook te begrijpen en vertel vriendelijk en helder wat je bezwaar is en of zij dit ook zo zien. Wellicht breng je de school op een idee?
te vriendelijk?
Dat ga ik ook zeker doen. Is voor alle kinderen in die twee klassen tenslotte eerlijker om havo leerlingen eerlijk te verdelen.
Heb afgelopen maandag al een vriendelijk gesprek gehad met aantal mensen van de school. Misschien toch iets te vriendelijk omdat ze vooralsnog niet van plan zijn het plan aan te passen.
ouders die zich roeren
Ofschoon ik me in dit geval moeilijk kan inleven, omdat ik zelf dus klas 1 en 2 in een HAVO-VWO-brugklas gedaan heb zonder daar enige schade van te ondervinden, vind ik het in zijn algemeenheid wel een goed teken dat ouders zich meer en meer beginnen te bemoeien met de onderwijskwaliteit.
Ouders die zich bemoeien met ingenomen mobieltjes of met zogenaamd te streng genormeerde SO’s, daar kan ik niet zoveel mee, maar ouders die in actie komen om een Zwols gymnasium uit een groot bestuur te krijgen, of om te voorkomen dat hun kind in een klas van 33 komt, dat vind ik een prima ontwikkeling. Het heeft me toch altijd al hogelijk verbaasd dat half Nederland in kranten en op internetfora moord en brand schreeuwt over de onderwijskwaliteit, maar blijkbaar in ouderraad of MR geen mond opendoet. Goed dat de ouders zich wat meer beginnen te roeren!
Niet roeren a.u.b.
Ik vind het triest dat ouders zich zouden moeten roeren in het onderwijs van hun kind. Bovendien is dat waarschijnlijk ook niet bevorderlijk voor de kwaliteit want je krijgt daarmee ook zoals je al aangaf veel gezeur over zaken die niet relevant zijn maar die scholen wel aanzetten tot het realiseren van ongewenste klantvriendelijkheden. Ouders maar vooral kinderen moeten kunnen kiezen voor wat ze wensen. Als hun dat na gemaakte keuze niet bevalt dan moeten ze op zoek gaan naar dat wat ze wel zoeken. Ik neem aan dat de ouders hen daarbij ondersteunen. De school moet geacht worden op professionele basis zijn verantwoording te nemen voor de haar gestelde publieke taak zonder zich over te geven aan zweverig pleasegedrag.
verantwoording
Als scholen zich aan hun eigen missie en visie houden zouden minder ouders zich hoeven roeren. Ook mijn dochter is, sinds een week, voor een voldongen feit geplaatst.
Professionaliteit betekent ook dat je oplossingen zoekt die je op z’n minst kunt beargumenteren. In dit geval zijn het vooral de directeuren en managers die zweverig pleasegedrag vertonen. Naar elkaar.
Keuze is een papieren werkelijkheid
Dr. John, het idee van een vrije keuze voor voortgezet onderwijs is een papieren werkelijkheid. De eerste én de grootste beperking zit in de zogenaamde niveaukeuze. Ieder kind en iedere ouder zal altijd het hoogst haalbare kiezen (liever VWO dan HAVO, liever TL dan basisVMBO). Hoger kiezen dan je ‘mag’ van het schooladvies en de CITO is feitelijk niet mogelijk. Lager wil niemand.
Daarnaast worden de leerlingen in het grootste deel van ons land (dus inderdaad niet in de Randstad, maar daarbuiten) geweldig beperkt door de afstanden naar de scholen. De keuze tussen 7 kilometer fietsen en 13 kilometer fietsen is redelijk snel gemaakt. Feitelijk geen keuze dus.
Tenslotte is er in dit land nog een ander probleem met die zogenaamde keuzevrijheid: door de fusiedrang van de managers behoren zeer veel scholen in een bepaalde regio (soms zelfs álle scholen) tot hetzelfde concern, met dezelfde leiding, dezelfde van bovenaf opgelegde didactiek, dezelfde faciliteiten en prioriteiten. Dat is de derde reden waarom een keuze een wassen neus is.
Daarnaast: Je praat over de keuze van het kind. Ik hoop dat je dat niet meent. Het is onverantwoordelijk om de keuze voor het voortgezet onderwijs bij een 11-jarige neer te leggen. Ouders dienen de verantwoordelijkheid hierin te nemen en uiteraard horen ze hun kind daarbij te betrekken. Keuzevrijheid voor de kinderen is in mijn ogen weer zo’n quasi sociaal-wenselijke constructie.
Kiezen op je elfde…
Hinke:”Het is onverantwoordelijk om de keuze voor het voortgezet onderwijs bij een 11-jarige neer te leggen.”
De meeste intelligente kinderen kunnen goed kiezen op hun elfde.
Ouders hoeven daarbij dikwijls niet te helpen.
11 jarige kinderen
Nou, Hals, ik was in elk geval niet zo’n kind. Mij hadden ze op mijn elfde ook naar de mijnen kunnen sturen met de toevoeging dat dat nu eenmaal moest. Of ik dat leuk had gevonden was wat anders, maar ik had zelf in elk geval geen flauw idee. Natuurlijk was ik niet ‘de meeste kinderen’ en misschien ook wel niet intelligent, maar ik was in elk geval nog lang niet volwassen. En als ik moet afgaan op wat ik dagelijks aan kinderen van klas 3 t/m klas 6 langs zie komen was ik bepaald niet de enige.
wat is kiezen
Kinderen van elf kunnen onvoldoende overzien welke consequenties sommige van hun keuzes hebben. Dat geldt natuurlijk ook voor (intelligente) volwassenen maar van hen zou je het nog mogen verwachten.
Ik vind wel dat de mening van een elfjarige met betrekking tot schoolkeuze belangrijk is en dat daar rekening mee gehouden moet worden.
Mijn ervaring is totaal anders….
Zowel vanuit mijn omgeving als vanuit mijn schoolcarrière.
Ik ken legioenen kinderen die dondersgoed weten wat ze willen, maar dat zijn vaak wel de slimmertjes.
En omdat die kinderen er zijn, heeft niemand het recht hen in die keuzevrijheid te belemmeren.
Recht hebben en recht krijgen
Dus kinderen die slim zijn en gekozen hebben om naar de school te gaan die beloofde hen op hun eigen niveau les te geven worden minder slim op het moment dat de school besluit ze op een lager niveau les te gaan geven?
Volgens mij zijn die kinderen vooral de dupe van een slecht beleid dat hun keuzevrijheid nog meer beperkt.
Mijn dochter weet heel goed wat ze wil maar is door de school voor het blok gezet.
De school belooft kinderen in een klas te plaatsen die het best aansluit bij het niveau van dat kind. En dat komt de school niet na.
Wat mij in dit geval nog het meest stoort is dat de school op geen enkele manier op haar besluit wil terugkomen. Zelfs als alles erop wijst dat het een onverstandig besluit is dat niet in de lijn van de eigen visie ligt.
Misschien heb ik er zelf verkeerd aan gedaan om tijdens de informatieavond vooral te benadrukken dat een evenredige verdeling van havo leerlingen eerlijker zou zijn, terwijl mijn punt eigenlijk is dat ik wil dat mijn dochter op het voor haar hoogst haalbare niveau les krijgt op de dependance. Dat niveau heb ik trouwens niet genoemd, en wellicht ben ik daarmee ook mijn doel voorbij geschoten.
Ik had bedacht dat ik met het punt van eerlijke verdeling al mijn argumenten kon uiten en hoopte dat het ook ouders van havo leerlingen zou doen twijfelen. De directeur had tenslotte maandag aan de telefoon al aangegeven dat het enige alternatief de andere locatie is.
Misschien had ik beter als centrale punt kunnen nemen dat ik mijn kind in de ongedeelde vwo klas wil. Daar had zij, gezien de cito scores in die klas, zeker in thuis gehoord. Ik hoorde gisteren van mijn dochter dat een kind uit haar klas met cito score 543 in de ongedeelde (referentie?) vwo klas zit. Deze leerling zou eigenlijk in de combinatieklas (die geen dakpanklas genoemd mag worden maar het in de praktijk wel is) komen maar bleek tijdens de informatieavond toch geplaatst in de ongedeelde vwo klas.
Is er geen gymnasium in de buurt?
Mijn bovengenoemde opmerking ging in op de stelling dat kinderen op hun elfde jaar nog niet zouden kunnen keizen. Sommigen mensen hangen die stelling aan en pleiten voor uitstel van de schoolkeuze. Ik wijs die mogelijkheid ten stelligste af, omdat dat zou betekenen dat slimme kinderen nog langer in de ‘ballenbak’ zouden moeten spelen, terwijl ze allang toe zijn aan voor hen geschikt moeilijker onderwijs.
Belofte
Dichtstbijzijnde gymnasium is 10 km verderop en valt onder dezelfde school.
Vanochtend in de krant stond dat op deze school 35% van de vwo leerlingen is gezakt. Vorig jaar was dat nog 96% en men vermoedt dat dit een incident is dat voortkomt uit de overgang van studiehuis oude stijl naar nieuwe stijl. Directeur belooft “een indringende analyse”.
De dichtstbijzijnde andere school is zo’n 20 km ver weg.
Belangrijker is dat ik inmiddels aan mijn dochter beloofd heb dat zij kan gaan beginnen in de klas waar ze inmiddels ook al kennis mee gemaakt heeft.
Monopolie
De dichtstbijzijnde andere school is zo’n 20 km ver weg.
Dat is dus 1 van de grote problemen in het onderwijs. Deze school heeft een regionaal monopolie en kan dus doen en laten wat zij wil, de ouders hebben geen alternatief.
Vechten voor rechten
Zelf zou ik in uw geval de directeur een brief sturen waarin ik hem vertel dat ik mij bij de inspecteur zal beklagen over het feit dat de school haar belofte niet nakomt om kinderen op adequaat niveau les te geven. Ook als de inspecteur zich in deze zaak incompetent verklaart zal zo’n brief de school onaangenaam zijn.
Maar ik heb makkelijk praten. Door mijn vijandige stukjes in het inheems dagblad probeerden de Venlose “Onderwijsgemeenschap”(de organisatie die in Venlo en naaste omgeving het monopolie op secundair onderwijs heeft) een confrontatie met mij te voorkomen.
Seger Weehuizen
@Seger…
Dat zou natuurlijk een slechte binnenkomer zijn op een nieuwe school voor zowel ouder als kind.
Het dilemma is dat je nog jaren verder moet met die mensen.
Een scherpe pen kan een gevreesd wapen worden
Heel sterk overdreven: Ze hoeven niet van je te houden als ze maar bang voor je zijn. Op dat “bang zijn” als beschermend harnas kun je natuurlijk alleen vertrouwen als je werkelijk in staat bent om het je tegenstanders lastig te maken. Ik vertrouwde erop dat ik dat laatste in geschrifte zou kunnen en dat dat ook mijn kinderen bescherming bood.
Seger Weehuizen
Bang
Uit de krant van vanochtend…
“Twee jaar geleden staakten scholieren tegen de organisatorische chaos. Docenten zijn ontevreden over het onderwijskundig klimaat en de sfeer. De onderwijsinspectie kwam vorig jaar met een kritisch rapport.”
Welk belang heb ik er in deze situatie bij dat de school bang voor mij zou zijn?
nu is het misschien anders
Mijn verzet vond inderdaad een aantal jaren geleden plaats. Toen de scholen de ouders nog Folders gaven waarin zij zichzelf in gezwollen taal ophemelden. Maar als het niet meer mogelijk is om de schijn van een voortreffelijke school op te houden kunnen ze het zich misschien wel permitteren nog een keertje meer in de negatieve publiciteit te komen.
Seger Weehuizen
Voor wat het waard is
Bij de rapportvergaderingen in mijn HAVO-team worden steevast de cito-scores betrokken. Er doen zich de vreemdste gevallen voor. Leerlingen met lage scores krijgen het advies van havo naar vwo over te stappen; leerlingen met torenhoge citoscores, komend uit een atheneumklas, blijven in 2 havo zitten (of erger).
Wat gebeurt er met die kinderen dat 1, 2 jaar na de cito die score helemaal niets meer zegt?
Het lijkt mij dat er in die
Het lijkt mij dat er in die 1,2 jaar van alles misgaat. Maar je moet natuurlijk beginnen je af te vragen of, wanneer de vervolgschool niets te verwijten zou zijn, de CITO-toets wel een goede voorspeller zou zijn. Het officiële doel van die toets is om te meten wat een leerling op de basisschool heeft opgestoken. Die toets meet dus niet alleen maar dingen die met de intelligentie en persoonlijkheid van de examinandus (die zo helemaal niet genoemd mag worden) samenhangen maar ook kenmerken van de basisschool en het leefmilieu buiten die school. Bij de bijdrage aan de resultaten die voortkomen uit de “nature” van de leerling maakt de toets ook geen onderscheid tussen de verschillend onderdelen van zijn persoon.
Seger Weehuizen
Beter de vraag omdraaien
Ik zou de vraag liever omdraaien. Niet ‘wat is er met die kinderen gebeurd?’ maar ‘wat zei die CITO-score ons eigenlijk in the first place?’ De CITO vertelt ons niet of kinderen kunnen spellen of schrijven, of kinderen iets van breuken weten, of ze kunnen rekenen, of ze zowel de Dieze als de Donau op een blinde kaart kunnen aanwijzen en of ze in twee alinea’s duidelijk kunnen maken wie Gijsbert Karel van Hogendorp was.
Als die toets al meer is dan een soort geschiktheidstest, dan hoef je toch niet verbaasd te zijn dat hij twee jaar later, midden in de puberteit, weinig betekenis meer heeft. Misschien heeft zo’n kind nog steeds dezelfde aanleg, maar wie niet heeft leren spellen en rekenen of wie niet kan doorzetten zal dáár toch in eerste instantie tegenaan lopen.
Het meten van een mix van ijver en intelligentie
Voor toelating tot de eerste klasse VWO is het beste om de leerlingen een toelatingsexamen te laten doen waarvoor ze zich moeten voorbereiden via een toelatingsklas. Dat examen moet in dubbel opzicht veeleisend zijn. Een leerling met een gemiddeld VWO-IQ zal hard moeten werken om goed voorbereid op het examen te komen en een wat minder slimme leerling nog wat harder. Er blijven natuurlijk altijd een paar leerlingen die haast niets hoeven te doen. Het niveau van de vragen moet zo hoog zijn dat wie zich via de toelatingsklas goed voorbereid heeft en de meerderheid van de vragen goed weet te beantwoorden geschikt is voor het volgen van intensief VWO-onderwijs waaronder het Gymnasium. Die mix van ijver en inzicht moet precies zijn wat een leerling nodig heeft om vanaf de eerste klas met goed gevolg echt VWO-onderwijs te kunnen volgen.
Seger Weehuizen
En daarna dan
Zelfs een toelatingsexamen kan een wassen neus zijn als de school er vervolgens een potje van maakt.
In elk geval negeren zij hun wijsneusjes niet
De restauratie moet aan de onderkant beginnen. Dat was ook de strategie van BON toen zij zich inzette voor de terugkeer van ouderwets degelijk rekenen in het basionderwijs. Wat betreft het VWO moet dat er m.i. toe leiden dat leerlingen die na de basisschool toegelaten worden tot 1-VWO klaar zijn met rekenen en direct aan algebra kunnen beginnen. De onderbouw VWO is door de nawerking van de verloren jaren van de basisvorming te gemakkelijk voor de betreffende leerlingen. Die zou 2 jaar kunnen worden. Maar niet alle ouders zijn ervoor om de onderbouw VWO zwaarder en korter te maken. De zelfstandige Gymnasia verzwaren de onderbouw door al in 1-VWO met klassieke talen te beginnen en hoge eisen te stellen. Aan de β-kant is er zeker behoefte aan “echte” gestructureerde wiskunde zoals Euklidische Meetkunde of Formele Logica. De klassieke talen hebben de onderwijshervormingen overleefd omdat je Latijn moeilijk kunt moderniseren door in plaats daarvan Frans te onderwijzen. Overigens afficheren tweetalige VWO-opleidingen zich graag als “moderne gymnasia”. Door een opleiding 2-talig te maken maak je haar moeilijker en dat geeft aan dat de onderbouw VWO tegenwoordig te gemakkelijk is.
De praktijk is dat veel Mammouth-scholen graag “plusklassen” voor de onderbouw of “Gymnasiumbrugklassen” oprichten. Maar het extra’s dat zij aanbieden is eerder “leuk” dan diepgaand. In Venlo maakt(e) bij een bepaalde school zweefvlieglessen deel uit van het plus-programma. Je kunt je afvragen of het fair is om leerlingen die wat betreft hun hersens al bevoordeeld zijn dit soort extra’tjes aan te bieden. Hoe dan ook, grote scholengemeenschappen popelen om goede leerlingen extra’s aan te bieden al was het maar om te voorkomen dat de beste VWO-leerlingen op de zelfstandige gymnasia komen. Eén school in Venlo laat leerlingen die naar het VWO-plus willen testen. Maar dat is natuurlijk nog geen bewijs dat ze er geen potje van maken.
Seger Weehuizen
cito
Ik weet niet of je kunt stellen dat die cito scores dan niets meer zeggen. Ze zeggen iets over de (weinig?) voorspellende waarde van zo’n cito score.
verschuiven van het selectiemoment had voorkeur
Vanuit het ministerie is het nooit de bedoeling geweest om van CITO-toetsen een criterium bij de selectie voor het vervolgonderwijs te maken. Veel onderwijsministers hadden liever een middenschool in de plaats van basisvorming gezien en dan zou de selectie pas op 15-jarige leeftijd hebben plaats gevonden.
Seger Weehuizen
Keuze na groep 8 slechts in één richting
Het verbaast mij elke keer opnieuw dat zo veel mensen spreken over schoolKEUZE na groep 8. Dat betreft o.a. welke school, gekenmerkt door de naam van de school maar ook het schooltype, gekenmerkt door het abstractie-niveau en leertempo. Wat het eerste betreft zijn er vaak nauwelijks verschillen die tot een echte keuze leiden. Daarvoor spelen te veel scholen onder één hoedje, namelijk dat van hetzelfde bestuur. Maar wat het niveau betreft: sedert er geen VWO-voorbereidende klas bestaat waarvoor traditioneel de opleiding of de sociale status van de ouders een belangrijk selectiekriterion was ben je voor het hoogste niveau dat je als kind of ouder mag kiezen in hoge mate afhankelijk van het oordeel van de school en de uitslag van de CITO-toets. Aan de resultaten van die toets kunnen ouders soms nog iets doen. Een keuze naar een moeilijkere vorm dan de uitkomst van de CITO-toets toestaat is vaak niet mogelijk. Bij het overwinnen van ongemakken liggen de kansen van kinderen met “hoge”ouders beter. Die zullen niet naar een lager schooltype gestuurd worden omdat zij of hun ouders opzien tegen 13 km fietsen. Bij kinderen van “lage” ouders kan zoiets wel het verschil uitmaken tussen een makkelijk en een moeilijk schooltype. Keuze bestaat slechts in het kiezen van een gemakkelijker schooltype. Basisscholen blijken dat verschijnsel nauwelijks te bestrijden en bevorderen vaak een te lage keuze met het argument dat het kind van “lage” ouders van huis uit te weinig steun krijgt. Daarvoor moet een oplossing gevonden worden waar het niveau van de moeilijkere opleidingen niet onder mag lijden.Seger Weehuizen
log
Ik heb vanavond tijdens de informatiebijeenkomst al mijn argumenten op tafel kunnen leggen. Keurig netjes. En veel andere ouders hebben hun zorg uitgesproken. Ook ouders van havo leerlingen die bang zijn dat hun kind teveel op de tenen moet lopen.
Het heeft alleen geen nut. Je kunt er genoegen mee nemen of naar de locatie tien kilometer verderop.
De directeur was het natuurlijk helemaal met me eens dat deze klas kritisch gevolgd moet worden.
Inmiddels wel aan dochter beloofd dat ze op deze school, dus in deze klas, begint. Vanavond was ook voor de leerlingen de kennismaking met hun klas en zij heeft behoefte aan duidelijkheid.
Ik heb me voorgenomen alles kritisch te blijven volgen maar weet op dit moment niet hoe ik dat het beste kan doen.
Kritisch te blijven volgen…
Niet moeilijk. Bij iedere ouderavond op de voorste rij en natuurlijk de cijferkaart van Uw dochter in de gaten houden.
Alles boven de acht zal U gerust stellen.
geboorte van een zeurende ouder
Dat ga ik ook zeker doen.
Om mijn dochters capaciteiten maak ik me niet zo druk, dat zit wel goed, dus ik zal vooral de school kritisch volgen.
Wel even…
…m’n stukje over ‘bemoeizuchtige ouders’ lezen, hoor:)
uiteraard
:).