77 Studeren in Frankrijk: Via Dolorosa in onderwijsland, 3 lezenswaardige boeken
Allerheiligen 2012
Aan het begin van ieder academisch jaar kan men zich suf lezen aan alles wat op onderwijsgebied verschenen is. Meestal in mineur, dat begrijpt U wel, het weerspiegelt de tijdsgeest. De boeken zijn vaak analytisch goed doordacht en bij het lezen betreur ik het dat in Nederland het geïnteresseerd publiek de Franse publicaties niet meer kan lezen en dus verstoken blijft van een ‘verrijkende (menings) diversiteit’ en een hoge vorm van ‘internationalisering’ waar ‘men’ niettemin de mond zo vol van heeft. Door het Frans niet te willen gebruiken en zelfs niet meer te kennen, is niet alleen een heel paneel van ons collectief geheugen verdwenen, maar is ook een nieuwe ontwetendheid ontstaan, waardoor andere visies, andere tradities en andere methoden die gezamenlijk iets te bieden hadden, waar Europa trots op kan zijn, verhuld blijven. Het is belachelijk dat een Nederlandse minister van onderwijs het Californische systeem als voorbeeld aanprijst en zijn onwetendheid koestert door niet geïnteresseerd, te willen zijn in de 16 systemen in Duitsland, de goede ambachtelijke vorming in België, de Eidgenössische Technische Hochschule van Zurich of het Franse cerebrale meritesysteem. Hoe verder weg, hoe groener andermans weiden… En als het ook nog Amerikaans is, stort heel Neêrlands academia zich als één rund op dat polderkoeienwalhalla…