Pietemanknecht
Het was me het vorige weekje wel. Ontzettend hard gewerkt om op tijd de broodnodige competenties te halen. Begin vorige week leek alles nog gemakkelijk en de competenties: lachen in de vrieskou, zwaaien met het handje, rollen met de ogen, dragen van het grote boek en schimmel mennen waren in een sakker en een vloek afgevinkt. Daarna kwam het echte werk en alvorens de competenties: lopen op de nok, schoorsteenschuifelen ( op en neer), precisiestrooien en luisteren aan de deur, het groene vinkje mochten ontvangen was ik alweer een paar dagen verder. Mijn presentatie ‘hij komt, hij komt’ viel in goede aarde, jammer dat de veer op mijn muts bleef haken aan een nippeltje van het projectiescherm waarop mijn powerpointpresentatie in alle kleurenpracht werd geprojecteerd. Hierdoor viel de muts op de grond met in zijn kielzog de zwarte krullen van mijn pruik waardoor de assessor kon zien dat mijn nek niet zo goed geschminkt was als van een goede knecht verwacht mag worden. Eventjes, heel eventjes kwam daardoor mijn diploma in het geding, maar de assessor, een vroegere LC docent, streek met zijn hand over zijn hart, zette zijn mijter recht en zette het laatste vinkje op het eerste blad van mijn portfolio. Vanaf zaterdag ben ik dus een Piet op MBO 4 niveau mét diploma.