Slechte leraren eruit
Zelfs economen gaan zich nu bemoeien met de toestand van het onderwijs.
Vraag en aanbod; utiliteiten; indifferentiecurven; zijn kennelijk niet meer van belang.
“Kruisigt hen”.
Zelfs economen gaan zich nu bemoeien met de toestand van het onderwijs.
Vraag en aanbod; utiliteiten; indifferentiecurven; zijn kennelijk niet meer van belang.
“Kruisigt hen”.
Realistische rekenreferentieniveaus? De werkgroep-Van Streun en het RR-gedachtengoed
Eindexamentoetsen rekenen op basis van de referentieniveaus van de werkgroep-Van Streun pdf: Kunnen we dat vertrouwen?
Nu het ministerie van OCW voor HBO-masters dezelfde titels wil invoeren als die voor WO-masters worden gebruikt is de vraag des te belangrijker wat het niveau is van HBO-masters.
De volgende indicatoren lijken mij veelzeggend:
– de aangenomen studenten
– de achtergrond van de docenten
Mogen alle leerlingen die een op die master aansluitende HBO-bachelor hebben voltooid die master volgen of vindt er selectie plaats op die groep geïnteresseerde leerlingen? Indien er selectie plaatsvindt hoe betrouwbaar is die dan, wetende dat de meeste HBO-opleidingen veel gebruik maken van CGO en relatief weinig individuele examens afnemen?
De docenten van die opleidingen, zijn de meesten van hen gepromoveerd in het vak waarin ze doceren of hangt dat volledig van de opleiding af?
28 maart 2011
Hoe zit het wereldwijd met de Chinese studenten? Naar schatting zijn het er 1,4 miljoen die in het buitenland studeren, van 7 grensoverschrijdende studenten is er 1 Chinees. Er zijn nogal wat keerzijden aan verbonden die weinig te maken hebben met kwaliteit, wederzijdse (geestelijke) verrijking of economisch voordeel. In Frankrijk is daar de laatste tijd over gepubliceerd en daarbij vergeleken blijft de universitaire communicatie in Nederland wat achter. Vroeger kwam men daar zelfs teksten tegen waarvan men de indruk kreeg dat de schrijver een brok emotie moest wegwerken als het om Chinese studenten gaat. Oh, het uitverkoren en beloofde land te zijn van een Chinese student! Een toekomstige Einstein die weliswaar niet in staat is een half dozijn Engelse woorden op een rij te zetten, maar dat is niet erg als je elkaar maar begrijpt en dat moet a fortiori voor een bètastudie gelden. Ons geheime polder-Wunderwaffe, speerpunt van de internationalisering, want ‘in onze Nederlandse labs komt een kwart tot een derde van onze mensen uit het buitenland, simpelweg omdat in Nederland niet genoeg geschikte mensen te vinden zijn’ (VNO/Philips 2004, nog steeds de doctrine). Zou het werkelijk zo kunnen zijn dat het geïdealiseerde buitenland meer/beter ‘geschikte’ wetenschappers produceert dan wijzelf ooit zouden kunnen doen? Onze Masters zijn toch zo goed en geliefd omdat ze kort, goedkoop en vooral Engels-talig zijn? Hoeveel ‘labs’ zijn er eigenlijk nog nu ook die van Organon (3e qua grootte) zo onnozel in de mondiale put is gevallen? En is het niet verkapt racistisch zich in te spannen om ‘geschikte’ studenten aan te trekken uit ‘NESO-Landen’ (1) i.p.v. Afrikanen voor wie het misschien zoveel nuttiger zou kunnen zijn? Zijn die dan niet ‘verrijkend’?Overigens moet men wel een groot respect hebben voor wat NESO tot stand brengt.
Ik mijn actie om van het Zelfstandig Gymnasium een school voor de zowel intelligente als gemotiveerde VWO-leerlingen te maken met Latijn en Grieks in de onderbouw en een zwaar keuzeprogramma voor Latijn en Grieks in de bovenbouw wegens gebrek aan bijval op de BONsite opgegeven. Maar ik probeer nog steeds om er van op de hoogte te blijven wat met het Gymnasiale Onderwijs gebeurt.
In de Volkskrant staat een samenvatting van de Kohnstammlezing van Louise Fresco.
Ze wijst enerzijds op de toenemende onwetendheid door onschuldig onbegrip; ontstaan door een gebrek aan kennis; en anderzijds de moedwillige onwetendheid die ontstaat door de geestelijke luiheid van mensen die zich beter zouden kunnen informeren.
Ze concludeert ondermeer: “dit vraagt om onderwijs dat vragen formuleert, over tijd- en ruimteschalen die uitgaan boven onze eigen beleving, dat niet gericht is op gemakzuchtige maatschappelijke relevantie, waarbij het gaat jezelf niet als uitgangspunt te nemen”.
Met grote bezorgdheid volg ik de discussie over de permanente selectie in het secundair onderwijs aan de hand van het voorbeeld HBS-B. Ik vind het wenselijk dat die bestreden wordt maar ik vrees dat daarbij het niveau van het onderwijs verder zal dalen en ook de positie van de intelligente leerlingen daardoor verder zal verslechteren.
De Gemeente Amsterdam heeft de brutaliteit gehad om, nadat de politiek zo’n 30 jaar bezig geweest is om van het onderwijs een puinhoop te maken en de vrijheid van schoolkeuze in Amsterdam de laatste jaren snel afgenomen is, druk op laag opgeleide Islamitische ouders uit te oefenen om hun kinderen toch te laten deelnemen aan het Nederlandse onderwijs. Het lijkt erop dat haar wethouder van onderwijs, Lodewijk Asscher, negeert dat een leerplichtwet principieel anders van karakter is dan een schoolbezoekplicht. In een gemeente waarin de schoolbesturen het onderwijsaanbod bepalen zou het College van B&W zich niet van dat principiële verschil moeten distanciëren en geen partij moeten kiezenin het belangenconflict van schoolbesturen en ouders.
Met dank aan een Twitterbericht van Onderwijsgek: naar blijkt heeft R. Kneyber al enkele maanden geleden het verhaal van Ken Robinson gefileerd dat zo treffend is geïllustreerd op Youtube.
Kneyber maakt zich er (naar mijn smaak terecht) bezorgd om dat Robinson juist in de hogere onderwijsregionen bewierookt wordt. Het liefst zou ik zijn blog hier integraal citeren. Om de auteursrechten te beschermen: KLIK!
Copyright & kopiëren; 2024|WordPress thema door MH Themes