Maand: februari 2011

Jan Blokker heeft voor de volkskrant een artikel geschreven met de titel Gesleutel aan school gaat maar door. Degenen die eerdere artikelen van Jan Blokker gelezen hebben zullen niet verbaasd zijn dat het een artikel in de BON-lijn is.

In Intermediair op internet stof tot nadenken: Dril je kinderen naar de top.

www.intermediair.nl/artikel/coach-worklife-balance/224190/dril-je-kinderen-naar-de-top.html

Vraagje is wel: Als het nou heel druk wordt op de top, hoe moet het dan? Lonely is de top in ieder geval dan niet meer…..

Zonder te willen pleiten voor het systeem dat alles in de opvoeding moet draaien om prestatie, zijn er misschien toch opvoedingstips die ook hier goed kunnen werken.

Afgang voor het middelbaar onderwijs

Ik bracht eens een bezoek aan de Manchester Grammar School, één van de meest prestigieuze particuliere scholen van Engeland. Toen ik een aantal lessen had bijgewoond en me had laten informeren over het programma, vroeg ik, onder de indruk van het zeer hoge niveau, of het niet vaak voorkwam dat leerlingen moesten afhaken of doubleren.
“Nee’, was het antwoord van de leraren, ‘ons toelatingsexamen is zo zwaar dat wij het normaal vinden dat ze het aankunnen en verbaasd zijn als het niet lukt.’

Studenten hebben met behulp van een schoonmaker die tentamens heeft gestolen tentamenfraude gepleegd. Zie de volkskrant. Een wel eerlijke student van InHolland zegt:

Het is al een half jaar aan de gang. Het is een schande. Ik stap over naar een andere hogeschool, want mijn InHolland-diploma is straks niets meer waard.

Zie hier.

Schandalig!

7 februari 2011
‘Het is incoherent de culturele diversiteit te verdedigen en tegelijkertijd aan alles toe te geven. Zwichten als het om de eigen taal gaat; schipperen met de eigen waarden; de eigen geschiedenis verwaarlozen. Een natie komt niet uit de lucht vallen. Het is de wil om samen te leven en samen te handelen, het is een cultureel gegeven. De natie valt uiteen als de cultuur waar ze zich mee kenmerkt, uiteenvalt. Aan de oorsprong van een nationale identiteitscrisis, vindt men de verontachtzaming van de eigen cultuur’. (De Heer Sarkozy, Besançon, 13 maart 2007, geïnspireerd op Levi-Strauss ‘L’identité n’est pas une pathologie’. Heel voorzichtig zijn met de interpretatie, svp). (1)

In Leiden smeren de denkmeesters zich met pek in, klitten daar TOEFL600 veren aan en denken dan dat ze de mooisten zijn. Dat daarbij hun studenten te kort komen aan vergaarde wijsheid, historische binding en kennis van de buren, zal hun worst zijn. Zoiets valt onder de noemer van de ‘pensée non rentable’, waar je niet in kunt wonen. ‘Mentally disengaged from Europe’, moet een ieder – gereduceerd tot ‘competent product’ – op de internationale arbeidsmarkt fongibel kunnen worden ingezet. Arbeidsmarkten voor doorsnee academici zijn nauwelijks ‘internationaal’. Het is niets meer dan pretentieuze kitsch van onnozele burgers die hun hele leven lang het buitenland idealiseren, alsof een eigen identiteit iets pathologisch is. Niet meer mee willen doen met de ingewikkeldheid van de geschiedenis daar komt het in feite op neer. Is het idioot te menen dat Leiden ook een ‘passport to intellectual superiority’ zou moeten zijn?(2) Moet een klein Koninkrijk niet extra zijn best doen om uit te blinken op onderwijsgebied en talenkennis om niet als Organon in de mondiale put te vallen? En een voorbeeld nemen aan Zwitserland i.p.v. de blinde darm van de VS te zijn? Is er nog ruimte voor iets authentieks? ‘Is there something embarrassing about believing in, and or adhering to, the culture of one’s own Country?’ (FT 11.02.2011). Is het wenselijk dat de middelmatigen ‘ne peuvent tolérer qu’il puisse exister parfois quelque grandeur?’ (France Culture 20.02.2011). Door op die botte manier het nationale ‘estime de soi’ uit te hollen, maak je je zelf als natie irrelevant, ook op universitair gebied…. Na de belachelijke vertoning over Engelstalige diploma’s en of je wel of niet ‘cum laude’ moest vertalen*, vraag ik me af wat ’s lands oudste universiteit bezielde om af te stappen van het idee dat een ere doctoraat iets te maken heeft met eruditie en academische prestatie.

de Volkskrant bericht:

Het bestrijden van segregatie in het onderwijs is niet langer rijksbeleid. ‘Zwarte scholen zijn een feit’, zegt CDA-minister Marja van Bijsterveldt vandaag in een vraaggesprek met de Volkskrant. ‘Het gaat om kwaliteit van het onderwijs. Wit of zwart is minder belangrijk.’
De uitspraak van de minister van Onderwijs betekent een ingrijpende koerswijziging. Bij vorige kabinetten stond het onderwerp steevast op de agenda. Van Bijsterveldts eigen CDA was zeven jaar geleden in Rotterdam nog voortrekker bij pogingen etnische groepen op scholen te mengen.

Heeft uw schoolbestuur al een alarmerende brief richting minister en parlement gestuurd over de desastreuze gevolgen van de voorgenomen korting op Passend Onderwijs? Ons bestuur wel, in navolging van de VO-raad. Helemaal Passend vond ik dit niet want ons schoolbestuur vormt met andere schoolbesturen die VO-raad.
Nou ja, voor leerlingen en hun belangen kun je natuurlijk niet vaak genoeg in de pen klimmen.

Maakbaar Rotterdam

Het onderwijs in Rotterdam scoort niet zo goed. De wethouder van onderwijs, dhr de Jonge, is vooral teleurgesteld over het gemiddelde van de Citotoetsscore: die is landelijk 535 en in Rotterdam 531. De wethouder wil nu dit ‘beleidsresistente’ cijfer in de komende drie jaar opkrikken tot 534. Om dit te bereiken worden de komende jaren onder meer 155 ‘vakantiescholen’ opgericht, bedoeld om basisvaardigheden bij te spijkeren en het kennisgat te dichten tussen het basis- en voortgezet onderwijs.

In zijn bijdrage “Bij een school telt vooral het resultaat” met subtitel “Actiegroep moet zich niet verschuilen achter mindere intelligentie van leerlingen” in de NRC van 2 februari j.l. levert Leo Prick kritiek op de Groningse actiegroep ‘Red het basisonderwijs’ die niet wil dat de onderwijsinspectie de scholen in de 3 noordelijke provincieën zo hard afrekent op de leerresultaten. Deze actiegroep heeft de onderwijsinspectie de oorlog verklaard. Initiatiefnemer is Herman Godlieb, directeur van drie basisscholen in het Groningse Pekela. De actiegroep vindt dat te weinig rekening wordt gehouden met de achtergrond van de leerlingen waar generaties lang mensen met potentie zijn weggetrokken naar de Randstad.